Dolfinaria- topic

[Limburg vooruit]

Zet het even hier neer omdat ik het nu hier beter tot zijn recht vind: http://www.hln.be/hln/nl/960/Buitenland ... -000.dhtml

Als het zo verder gaat zullen we nog blij mogen zijn dat er dolfinariums zijn om die beesten te kweken. Er zijn trouwens al zoveel bedreigde soorten,waarom word daar niet begonnen met een kleine populatie in gevangenschap tot kweken te brengen. Ook wildvang,ik weet het, maar wel met het oog op behoud van de soort en niet tot vermaak van de mensen.

[Gorilla Gust]

Over de circusacts en shows kan ik weinig inbrengen, dat is inderdaad gewoon een attractie zonder meer. Iets wat in een ideale dierentuin overbodig zou moeten kunnen zijn.

Maar als ik bijvoorbeeld voor een eerste maal kijk (zonder verder iets op te zoeken) naar de lagune in Harderwijk, dan heb ik niet direct het gevoel dat men er slecht bezig is. Eerder dat dit dolfinarium verder staat dan zijn collega's, waar we enkel rasechte showbaden kunnen aantreffen.

Maar niets is volledig goed of slecht, want ook in dat park heb je andere baden en show. Zelfs in de lagune is er enig showelement meen ik. Maar toch lijkt een dergelijk verblijf me op het eerste zicht een stap voorwaarts, een stap die aan mij (als verder naïeve bezoeker) laat zien dat er toch ook met dolfinaria een diervriendelijke toekomst kan bestaan... Enkel dat ze mogelijk niet zo ver staan als de 'gewone dierentuinen'. Maar langs de andere kant plaats je een zoogdier makkelijker ergers dan dat je dat doet met een zeezoogdier. En zoals ik eerder al aanhaalde, lijkt het me alsof we bij zoogdieren lagere eisen stellen aan hun gevangenschap, dan met zeezoogdieren.

Indien een dierentuin geen show geeft met haar olifanten, zal ze dat trouwens niet echt voelen in haar omzetcijfers. Maar indien een dolfinarium daar mee stopt (en enkel de dolfijnen visueel laat ziet, pakweg zoals in de lagune van Harderwijk), dan gaan de mensen wel iets missen... En dan voelt men dat wel in zijn omzet. Deels ligt dat aan het publiek, maar ook de parken doen naar mijn idee te weinig aan educatie om een showloze dierentuin te verkopen aan hun publiek. De mensen weten niet beter dan dat deze dieren show 'willen' doen, dus ze verwachten ook een show. En wanneer het publiek dat verwacht, moet je dat geven... of je park verdwijnt.

Educatie is een arbeidsintensieve en vaak ondankbare taak, die op korte termijn geen geld in het laatje brengt. Maar dat is weer een andere discussie vrees ik.

[Gerald]

Zet het even hier neer omdat ik het nu hier beter tot zijn recht vind: http://www.hln.be/hln/nl/960/Buitenland ... -000.dhtml

Als het zo verder gaat zullen we nog blij mogen zijn dat er dolfinariums zijn om die beesten te kweken. Er zijn trouwens al zoveel bedreigde soorten,waarom word daar niet begonnen met een kleine populatie in gevangenschap tot kweken te brengen. Ook wildvang,ik weet het, maar wel met het oog op behoud van de soort en niet tot vermaak van de mensen.

Ik denk dat er een onderscheid gemaakt moet worden tussen een natuurlijk oorzaak en een menselijke oorzaak als er dieren sterven. Dit lijkt mij iets natuurlijks. Niet leuk maar wel iets wat alle soorten wel eens overkomt. Ook mensen gaan dood aan virussen.

Ik volg jouw redenatie maar hier schuilt een groot gevaar; namelijk dat mensen gaan denken dat het juist goed is om dolfijnen in gevangenschap te gaan houden. En dat is het natuurlijk niet! Ik zie de lachende gezichten van dolfinaria-directeuren al voor me. Zij zouden met dit soort berichten het publiek kunnen bespelen door stellen dat zij heel goed bezig zijn.

Wij mensen zouden juist meer voor de zeezoogdieren kunnen betekenen door te stoppen met de vervuiling van de oceanen, te stoppen met de drijfnetten, te stoppen met de jacht, etc.

Educatie, educatie, educatie. Mensen moeten leren wat zeezoogdieren zijn, hoe ze leven en vooral hoe wij ze dienen te respecteren en daar waar mogelijk te beschermen. Wij moeten leren dat wij hun leefmilieu aan het vervuilen zijn en dat wij daarom de morele plicht hebben om daar iets tegen te doen. Wij moeten leren waarom drijfnetten gevaarlijk zijn voor de zeezoogdieren en waarom deze vorm van "vissen" zo schadelijk is voor al het leven in de oceanen. Om over overbevissing maar te zwijgen. Wij mensen zijn druk bezig de wereld van andere diersoorten te vernietigen en dát is wat er moet worden verteld in de de dierenparken, op scholen en overal waar het maar kan.

Een dolfinarium zoals wij die nu kennen helpt deze dieren niet, integendeel, ze zet mensen op het verkeerde been. Zoals GG al aanhaalde: mensen gaan denken dat deze dieren het leuk vinden om shows te geven, dat ze het leuk vinden om daar te wonen in een klein badje. De beste manier om mensen te leren hoe zeezoogdieren leven is het organiseren van boottochten naar de woongebieden van deze dieren maar vooral door de dolfinaria en aanverwante parken te sluiten.

[tigger]

Even reageren op slechts een aantal punten.

Laat ik voorop stellen dat ik wat er in Taiji gebeurd echt verschrikkelijk vind!

Al heel wat jaar doe ik - puur uit persoonlijke interesse - onderzoek naar de dolfijnen in (West-)Europese parken (België, Duitsland, Finland, Frankrijk, Italië, Nederland, Portugal, Spanje, Zweden en Zwitserland). Via (o.a.) kranten, tijdschriften, wetenschappelijke artikelen en interne bronnen (waaronder stamboeken) heb ik in de huidige populatie geen dolfijnen kunnen vinden die afkomstig zijn (of bloedverwant zijn aan dolfijnen) uit Taiji.

Het sterftecijfer is hoog. Dolfijnen worden niet oud in gevangenschap..

Wat tuimelaars betreft - in ieder geval kijkend naar Europa en de VS - kan juist gezegd worden dat de tuimelaars in gevangenschap ouder worden dan in het wild.

Ze worden getraind middels de bekende methode van het onthouden van eten en dus zal zo'n dier echt wel een "kunstje" willen doen als hij er een beetje vis mee kan krijgen.

'Positive reinforcement training' is echt totaal wat anders dan "het onthouden van eten"! Ik heb vele uren aan trainingsessies gezien en de 'onthouden van eten-methode' heb ik nog nooit gezien (bij zeezoogdieren).

Veel parken houden de mannetjes gescheiden van de vrouwtjes en "melken" deze dieren om aan hun sperma te komen welke dan bij de vrouwtjes wordt ingebracht. Van enige natuurlijke aktie is dus geen sprake. .

Ik denk dat KI soms best positief kan zijn, zeker in de mate waarin het nu gebeurd. In Europa kun je de "KI-dolfijnen" op één hand tellen, terwijl er alleen al in de afgelopen jaren tientallen geboortes zijn geweest. Bovendien wordt in Europa bewust niet met ieder volwassen vrouwtje gefokt, omdat er dan te weinig plek voor de nakomelingen zou zijn.

Daarnaast worden kalfjes heel vaak weggehaald bij de moeders terwijl in het wild de dolfijnen "pods" vormen waar veel dieren hun hele leven in blijven. Dus ook hier een bijzonder onnatuurlijke situatie. .

Voor veel mensen komt dit denk ik over als dat je het ook hier over tuimelaars hebt, maar ik mag hopelijk aannemen dat je het hier niet over tuimelaars hebt? Over orka's waarschijnlijk!?

[Mito]

Educatie, educatie, educatie. Mensen moeten leren wat zeezoogdieren zijn, hoe ze leven en vooral hoe wij ze dienen te respecteren en daar waar mogelijk te beschermen. Wij moeten leren dat wij hun leefmilieu aan het vervuilen zijn en dat wij daarom de morele plicht hebben om daar iets tegen te doen. Wij moeten leren waarom drijfnetten gevaarlijk zijn voor de zeezoogdieren en waarom deze vorm van "vissen" zo schadelijk is voor al het leven in de oceanen. Om over overbevissing maar te zwijgen. Wij mensen zijn druk bezig de wereld van andere diersoorten te vernietigen en dát is wat er moet worden verteld in de de dierenparken, op scholen en overal waar het maar kan.

Een dolfinarium zoals wij die nu kennen helpt deze dieren niet, integendeel, ze zet mensen op het verkeerde been. Zoals GG al aanhaalde: mensen gaan denken dat deze dieren het leuk vinden om shows te geven, dat ze het leuk vinden om daar te wonen in een klein badje. De beste manier om mensen te leren hoe zeezoogdieren leven is het organiseren van boottochten naar de woongebieden van deze dieren maar vooral door de dolfinaria en aanverwante parken te sluiten.

Ik weet niet wanneer je voor het laatst in het Dolfinarium bent geweest (waarschijnlijk niet of heel lang geleden), maar de nieuwe dolfijnenshow geeft daar juist heel veel aandacht aan. Er wordt duidelijk gemaakt dat de aarde zwak is en dat vervuiling daarvan een oorzaak is. Daarnaast wordt bij ELKE diersoort een educatief verhaal verteld over leefgebied, voedsel, jachtmethoden, groepssamenstelling etc. In veel dierentuinen wordt alleen een bordje opgehangen en dat wordt dan bestempeld als 'educatie'. Die bordjes worden vaak niet gelezen, met zo'n presentatie ben je er een stuk meer zeker van dat je bezoekers iets opsteken dan dat ze over een bordje heen leunen.

Daarnaast sluit ik me volledig aan bij de post van tigger, of je wilt niet beter weten of bent slecht op de hoogte.

[Limburg vooruit]

Mito, hier heb je wel gelijk in. De info die in een show gegeven word is zeker aangekomen, de bordjes in een zoo worden spijtig genoeg niet gelezen.
Ook in een vogelshow zoals in Walsrode is deze info vrij goed gegeven.

Maar we kunnen moeilijk met alle dieren een show gaan doen.

In Frankrijk is een dierentuin van plan een showhal te bouwen met roofdieren, zeer veel protest op geweest, nu weet ik niet of het project uiteindelijk doorgaat.

[Gerald]

Natuurlijk: je verteld tijdens een show wat de bedreigingen zijn voor de dieren die je op dat moment circuskunstjes laat doen. Goede educatie hoor! NOT (mijn bescheiden mening). Als je wilt vertellen hoe de dieren leven, wat hun bedreigingen zijn, etc. dan kan dat ook wel op een andere manier, daarvoor hoef je de dieren niet eerst te dwingen in een klein badje te leven en kunstjes te doen. Je kan dat zelfs zonder dieren doen, maar beter is het om de mensen mee te nemen naar hun natuurlijke habitats.

Ik heb het tijdens mijn betoogje steeds over walvissen (cetaceeën) in het algemeen en haalde slechts enkele voorbeelden aan met dolfijnen. Maar wat ik schreef over hoe ik denk over het houden van zeezoogdieren geldt natuurlijk voor alle in gevangenschap gehouden soorten.

Ik heb geen studie gemaakt van welke soorten er allemaal in een dolfinarium of aanverwant park wordt gehouden, maakt voor mijn mening ook niet uit. Ik hoef dus ook niet perse verstand van walvissen te hebben al kan ik zeggen dat mijn bibliotheekje een mooi aantal (wetenschappelijke) werkjes daarover bevat. Dus helemaal onwetend ben ik niet. Maar ik geef toe dat ik niet veel verstand heb van de wijze waarop een bepaald dolfinarium of aanverwant park omgaat met zijn dieren. Doet voor mijn mening over het houden van deze dieren in het algemeen ook niet terzake.

De door mij genoemde trainingsmethoden zijn in ieder geval gezien in Taji, maar ik vermoed dat dezelfde methoden ook wel elders zullen worden gebruikt. Met hetgeen ik weet over de trainingsmethoden van olifanten kan ik rustig concluderen dat er veel parken zijn die het allemaal niet zo nauw nemen met dierenwelzijn en het is aannemelijk dat er dolfinaria en aanverwante parken zijn die dezelfde trainingsmethoden gebruiken als in Taji. Dat ze het hier in Nederland met de zeezoogdieren anders doen wil ik graag aannemen (mag ik zelfs hopen) maar mijn betoogje ging over het houden van deze dieren in het algemeen en was niet specifiek toegespitst op een bepaald park of dolfinarium.

Positive reinforcement training is volgens mij hetzelfde als de target trainingen bij olifanten. Het belonen van goed verrichte handelingen met een hapje of, zoals bij dolfijnen blijkbaar gebeurt, met een speeltje of een aai over de snuit. Als het zou zijn om dezelfde reden als het gebeurt bij olifanten in de betere dierentuinen dan zou het alleen voor (medische) verzorging zijn en op vrijwillige basis. Maar helaas vervelen de zeezoogdieren zich blijkbaar heel veel want anders zouden er niet dagelijks diverse (verplichte) sessies nodig zijn om de dieren bezig te houden. Nog los van de shows.

Ik kan daar echt niet het positieve van inzien. Deze dieren moeten dus steeds maar worden bezig gehouden. Dat is toch geen leven voor een dier? Steeds maar mensen die iets van je willen terwijl je eigenlijk gewoon liever met je familie wil samenleven en samen op jacht te gaan naar voedsel, etc. Stress is dus niet ongewoon bij deze intelligente dieren en zoals ik eerder aanhaalde zijn er zelfmoorden gezien onder gevangen zeezoogdieren. En dan heb ik het nog niet over de leefomstandigheden in te kleine badjes.

Tot slot een paar vragen over het houden van dolfijnen (ongeacht welke (onder)soort) in een dolfinarium of aanverwant park:
Worden er in dolfinaria en aanverwante parken zeezoogdieren in "familieverband" gehouden, en zo ja, hoe groot zijn deze "pods" dan meestal? Is dat gebaseerd op de gemiddelde grote in het wild?

Wordt er rekening gehouden met het feit dat het heel erg sociale dieren zijn? Kan een dolfinarium of aanverwant park daar uberhaupt wel rekening mee houden? Hoe wordt het sociale verband gestimuleerd? Wat gebeurt er met dieren die - om wat voor reden dan ook - niet in een pod willen blijven?

Hoe verhouden de geslachten zich in gevangenschap? We weten dat er bij veel dierentuindieren een overschot is van één van de geslachten. Mannetjesolifanten en gorilla's bijvoorbeeld.

[tigger]

Op een aantal punten nog een korte reactie.
Positive reinforcement training zie je inderdaad (bijvoorbeeld) ook in de betere dierentuinen bij olifanten. Bij positive reinforcement training staat het belonen van goed gedrag voorop. Zo is bijvoorbeeld straffen niet iets wat bij deze trainingsmethode voorkomt, iets wat bijvoorbeeld wel voorkomt bij het temmen van dieren. Ik heb aardig wat parken (in Europa en Amerika) met tuimelaars bezocht en van wat ik heb gezien is (gelukkig) positive reinforcement training de standaard. Overigens zie ik het niet zo dat dieren gedwongen worden om mee te doen aan sessies, ik zie dieren die mee mogen doen.

Ik vind als je het hebt over dolfijnen in gevangenschap dat er toch wel een heel groot verschil zit tussen de verschillende dolfijnensoorten, orka's en tuimelaars leven in het wild immers ook verschillend. Orka's leven over het algemeen in hechte familie groepen. Als je kijkt naar tuimelaars in het wild, dan zie je dat de vrouwtjes in groepen leven samen met hun jongen. De tuimelaars die aan de kust leven, leven vaak in kleine groepjes. Voor de tuimelaars op open zee is het gunstiger om in grote groepen, soms wel van vijftig tot wel honderden dieren, te leven. Als de jongen (van dieren die aan de kust leven) tussen de drie en zes jaar oud zijn, verlaten zij die groep om een groep te vormen met andere jonge dieren. Vrouwtjes verlaten deze jongeren-groepen meestal weer als ze tussen de 8 en 10 jaar oud zijn. Ze zullen dan hun eerste jong gaan krijgen en sluiten zich aan bij een groep van vrouwtjes en hun jongen. De mannetjes blijven langer in de groep met jonge dieren, tot ze ongeveer 10 tot 15 jaar zijn. Dan gaan ze alleen verder of vormen ze een 'bachelor groep(je)'.

De tuimelaars in gevangenschap stammen over het algemeen af van de 'kust-tuimelaars'. De groepssamenstellingen zoals je ze in het wild tegenkomt, kom je ook in gevangenschap tegen. Kijkend naar de Europese parken heb je veel groepen met vrouwen en jongen, maar in diverse parken bijvoorbeeld ook mannengroepen. Er zijn geen parken (in Europa) die dolfijnen alleen houden.

De verhouding man-vrouw is bij de tuimelaars in Europa ongeveer gelijk, met iets meer vrouwen dan mannen.

[Gorilla Gust]

Mito, hier heb je wel gelijk in. De info die in een show gegeven word is zeker aangekomen, de bordjes in een zoo worden spijtig genoeg niet gelezen.
Ook in een vogelshow zoals in Walsrode is deze info vrij goed gegeven.

Maar we kunnen moeilijk met alle dieren een show gaan doen.

In Frankrijk is een dierentuin van plan een showhal te bouwen met roofdieren, zeer veel protest op geweest, nu weet ik niet of het project uiteindelijk doorgaat.

Indien je een attractieve show in elkaar kan steken, dan heb je de mensen hun interesse inderdaad veel sneller. Maar eigenlijk zou dat niet de enige manier van goed overkomende educatie mogen zijn. Helaas is dat wel vaak. Al zijn er ook voorbeelden (bussen in Safaripark Beekse Bergen) die aantonen dat je ook zonder een show mensen iets kan laten bijleren. Echter zitten de mensen in dat voorbeeld voor een ander doel op die bussen, en leren ze onderweg gewoon iets bij. Voor educatie alleen schuiven de mensen nu eenmaal niet zo graag aan. Als het een surplus is boven hetgeen ze willen (een show bijvoorbeeld), dan nemen ze het nog wel mee. Wederom het grote probleem van educatie in een dierentuin volgens mij...

Ik weet niet of die Franse dierentuin ook in eigen land veel kritiek kreeg? Maar zover ik weet gaat Amneville hier nog gewoon mee verder.

...
Ik kan daar echt niet het positieve van inzien. Deze dieren moeten dus steeds maar worden bezig gehouden. Dat is toch geen leven voor een dier? Steeds maar mensen die iets van je willen terwijl je eigenlijk gewoon liever met je familie wil samenleven en samen op jacht te gaan naar voedsel, etc. Stress is dus niet ongewoon bij deze intelligente dieren en zoals ik eerder aanhaalde zijn er zelfmoorden gezien onder gevangen zeezoogdieren. En dan heb ik het nog niet over de leefomstandigheden in te kleine badjes.
...

Ik heb toch al een aantal keren een dolfijnenshow gezien waarin enkele jongere dieren (die het concept wellicht nog niet goed onder de knie hadden) toch niet verplicht werden om mee te doen. Ongeacht of ze nu deden wat er eigenlijk gevraagd was of niet, kregen ze toch nog voedsel toebedeeld. Dus echt 'moeten' is het volgens mij niet.

Daar het zeer intelligente dieren zijn stel ik mezelf ook de vraag of ze deze interacties ook niet zelf willen. Zoals je zelf ook aangaf, vervelen ze zich anders toch maar... Zouden deze dieren dan niet slim genoeg zijn om de kans tot 'spelen' aan te grijpen, ongeacht of ze hierdoor hun eten een paar minuten vroeger of later krijgen?

Maar ook het concept van verveling is een groter probleem dan enkel in dolfinaria. Er zijn genoeg dierentuinen die hun dieren de nodige enrichment niet geven, waardoor je toch ook bepaalde karakterstoornissen kan opmerken (weven van olifanten, rondjes lopen van roofdieren, ...)

[Gerald]

Tigger, bedankt voor je uiteenzetting.

Wat betreft de trainingen had ik even wat gezocht en deze website gevonden: http://www.tuimelaardolfijnen.nl/training.php. Als dit iemand is die het niet helemaal juist heeft dan hoor ik het graag.

Hij/zij zegt: "De training van tuimelaardolfijnen is een vorm van gedragsverrijking. Door de training worden de dieren bezig gehouden en zullen zij zich minder snel gaan vervelen. In het wild besteden tuimelaars veel tijd aan de jacht en dat hoeven ze in gevangenschap natuurlijk niet te doen. Daardoor houden dolfijnen in gevangenschap tijd over, die door hun verzorgers wordt opgevuld door middel van training."

en

"Er worden per dag dus verschillende soorten sessies met de dieren gedaan."

Daaruit concludeerde ik dat de dieren steeds maar allerlei trainingssessies krijgen (moeten ondergaan, zo je wilt) en waarvan ik mij afvroeg in hoeverre dit op vrijwillige basis is. Maar goed, dat laatste is blijkbaar het geval zoals jij en GG dat vertellen.

Maar een paar eerder gestelde vragen zijn nog niet beantwoord en ik ben daar best wel nieuwsgierig naar:

Wordt er rekening gehouden met het feit dat het heel erg sociale dieren zijn? Kan een dolfinarium of aanverwant park daar uberhaupt wel rekening mee houden? Hoe wordt het sociale verband gestimuleerd? Wat gebeurt er met dieren die - om wat voor reden dan ook - niet in een pod willen blijven?

[Limburg vooruit]

Laat ze zelf een deel van hun kost bij elkaar zoeken. Zet er gewoon vis bij, als ze honger hebben zelf op jacht. Wat kan een dolfijn nog meer willen.
Er zijn zoveel dieren die levend gevoederd worden (reptielen en amphibieën voornamelijk maar dat kan best uitgebreid worden zonder bloedige tafferelen.

[Gorilla Gust]

Laat ze zelf een deel van hun kost bij elkaar zoeken. Zet er gewoon vis bij, als ze honger hebben zelf op jacht. Wat kan een dolfijn nog meer willen.
Er zijn zoveel dieren die levend gevoederd worden (reptielen en amphibieën voornamelijk maar dat kan best uitgebreid worden zonder bloedige tafferelen.

Ik ben niet helemaal zeker, maar ik geloof dat dat niet overal zomaar mag. Enkel indien het noodzakelijk is? Sowieso moet je de taferelen die je dan tentoonstelt ook weer gaan toelichten aan je publiek.

En eerlijk gezegd is het grote publiek toch nog niet helemaal klaar voor 'dieren' die andere (herkenbare) 'diertjes' opeet. Het is dan ook niet voor niets dat veel mensen zichzelf ook niet meer bewust zijn van het eten op hun eigen bord.

[tigger]

Wat betreft de trainingen had ik even wat gezocht en deze website gevonden: http://www.tuimelaardolfijnen.nl/training.php. Als dit iemand is die het niet helemaal juist heeft dan hoor ik het graag.

Ik sta achter wat daar geschreven staat, ik ben namelijk één van de auteurs.

In de tekst gaat het inderdaad niet om 'de vrijwilligheid', omdat het - op het moment dat die tekst geschreven werd - niet direct toevoegend was op de vraag die we onszelf daar gesteld en beantwoord hebben. Echter, misschien is het wel goed om 'aan de vrijwilligheid' ook nog een stukje/zin te besteden, daar zullen we naar gaan kijken.

Wordt er rekening gehouden met het feit dat het heel erg sociale dieren zijn? Kan een dolfinarium of aanverwant park daar uberhaupt wel rekening mee houden? Hoe wordt het sociale verband gestimuleerd? Wat gebeurt er met dieren die - om wat voor reden dan ook - niet in een pod willen blijven?

Er wordt zeker rekening gehouden met het feit dat tuimelaars sociale dieren zijn. Dat zie je terug in de groepen die gehouden worden, zoals ik ook heb uiteengezet in mijn vorige post. Parken met tuimelaars zijn mijn inziens dan ook goed in staat om dieren een juiste sociale-omgeving te bieden. Het stimuleren van sociale banden is voor een groot deel 'gewoon de natuur zijn gang laten gaan'. Dieren kunnen een groot deel van hun tijd gewoon omgaan/interactie hebben met zelf te kiezen soortgenoten uit hun eigen groep. Verder zie je bijvoorbeeld ook dat als dieren uit een groep bij verschillende trainers/verzorger mogen komen voor een (training- of voer)sessie, dat de verzorgers kiezen om bepaalde dieren samen te trainen/voeren die ook 'buiten de sessies om' met elkaar omgaan. Verder is het ook mogelijk om door middel van training dieren samen te laten werken.
Er zijn voorbeelden van dieren die in een bepaalde groep (of in een andere omgeving) zich minder prettig voelen, je ziet dan dat er wordt gekozen om die dieren bijvoorbeeld weer terug te plaatsen in hun oude groep of juist uit hun oude groep naar een andere groep te plaatsen waar ze zich weer happy voelen. Verder worden er bijvoorbeeld ook maar weinig vrouwelijke dieren verhuisd tussen parken, vaak zijn het de mannen die verhuizen. Ook kan het zo zijn dat als er plannen zijn om (meerdere) dieren te verhuizen naar een andere groep en/of park, er van te voren goed gekeken wordt of die dieren in ieder geval met elkaar goed samen over weg kunnen (door ze alvast samen te zetten).

[Apenarend]

Gerald en Tigger: hoogstaande discussie die mij boeit, en dit voor iemand die bij elk zoobezoek de zeezoogdieren meestal links laat liggen.

[Gerald]

Wederom bedankt Tigger, het is eigenlijk min of meer wat ik verwachte/hoopte want anders had ik wellicht moeten concluderen dat de dieren niet goed verzorgd zouden worden. Verzorgen houdt namelijk ook in dat je het dier zijn natuur eigen gedrag laat behouden alhoewel dat in de kleine badjes toch wel erg moeilijk is.

Ik heb even een artikel opgezocht die gaat over de vraag waarom dolfijnen lijdzaam hun gevangenschap ondergaan. Erg interessant voor deze discussie. In het Engels maar laat dat geen belemmering zijn.

http://www.theecologist.org/blogs_and_c ... _back.html

De eindconclusie/vraag is (vrij vertaald):
Ondanks dat we nog weinig we weten van wat de dolfijn ervaart van de wereld, is het moeilijk te ontkennen dat ze zeer intelligent zijn en dat zij waarschijnlijk in staat zijn om aanzienlijk emotioneel te lijden. We blijven zitten met een verontrustende maar belangrijke vraag: is het moreel gerechtvaardigd deze dieren te blijven gebruiken en te misbruiken op de wijze waarop wij dat nu doen, door hen te doden voor voedsel of ze gevangen te houden om kunstjes te doen voor onze amusement?

[Gorilla Gust]

Het is eigenlijk nieuws, maar het past ook wel in dit algemene dolfinaria-kader:

Freedom! Switzerland Bans Dolphins in Captivity
Country joins Norway, Luxembourg, Slovenia, and Cyprus in choosing life over profit.

Bron (Engelstalig) http://www.takepart.com/blog-series/cov ... -captivity

Zwitserland verbiedt het houden van dolfijnen in gevangenschap, net zoals Noorwegen, Luxemburg, Slovenië en Cyprus.

[Limburg vooruit]

En het verenigd koninkrijk ook. Ze verbieden alles, dat ze het poenpakken van al die ministers maar eens verbieden. Dat die veel te veel tijd hebben is wel duidelijk.

[Mito]

Zwitserland heeft overigens niet het houden van dolfijnen verboden. Enkel de import van dolfijnen. Doordat Connyland, het laatste park met dolfijnen in Zwitserland, enkel dieren had die aan elkaar verwant waren was er geen toekomst voor die kleine populatie in Zwitserland. Daarom zijn vorig jaar de laatste twee dolfijnen verhuisd naar Jamaica.

[Gorilla Gust]

Het komt min of meer (praktisch) op hetzelfde neer volgens mij. Maar het is wel een informatieve kanttekening bij dit nieuwtje. Ik was er me niet van bewust in ieder geval, bedankt!

Waren er binnen Zwitserland buiten Connyland nog andere parken die dolfijnen hadden in de recente geschiedenis? Want ik meen dat Connyland niet zo goed aangeschreven stond als ik terug ga lezen...

[Mito]

In de recente geschiedenis niet. Connyland heeft het inderdaad behoorlijk verprutst, dat is overigens nog netjes uitgedrukt.