Ik denk dat dat heel zwaar begint door te wegen.Zonder nog maar rekening te houden met externe factoren zoals marktonderzoeken waar bepaalde mensen/ functies ook gevoelig voor zijn...
Wat in marketingtermen omfloerst wordt beschreven als 'beleving' lijkt meer op heimwee naar een tijd dat bezoekers ongegeneerd 'close contact' met de dieren konden hebben. Men wil het geduld van de bezoekers blijkbaar niet op de proef stellen en snelle, gemakkelijke interacties serveren. En laat er nu toevallig in Wallonië een tuin zijn die hoog scoort met hapklare brokken actieve beesten binnen handbereik...
Op zich is er niets mis mee om de zichtbaarheid van de dieren te verhogen en hun activiteit te stimuleren, maar als dat resulteert in de voorspelbare publiekslievelingen, dan is dat een verarming voor de Zoo. We kregen reeds stokstaartjes, vosmangoesten, neusberen en beverratten voorgeschoteld. Ik hoop dat we ook niet nog eens een portie wasberen, kleinklauwotters en vul zelf maar aan erbij krijgen.
Er functioneert een directiecomité dat dit soort beslissingen neemt, neem ik aan, maar de verhouding sales-, marketing- en managementmensen die daarin zetelen lijkt stilaan de overhand te krijgen. Merkwaardige evolutie.