Inspiratieloze verblijven voor beren waar nog geen boom in te vinden is. Of een boomstekelvarkenverblijf waar de dieren geen gebruik kunnen maken van de echte bomen en beperkt zijn tot enkele simpele klimstructuren.
De inrichting van de berenverblijven zijn enigszins gebaseerd op open berg- en graslandregio's in Alaska waar ook bruine beren voorkomen (oorspronkelijk zaten er kodiakberen). Niet dat de inrichting niet veel diverser en attractiever had kunnen zijn voor de dieren, maar er zit nog wel een inspiratie achter.
Ik vraag me af: zijn er eigenlijk überhaupt veel verblijven waar oerzons toegang hebben tot echte bomen? In verreweg de meeste parken die ik me voor de geest kan halen worden die dieren met artificiële klimconstructies gehouden
In de ook al inspiratieloze en bovendien te kleine ijsberen verblijven vond ik de ijsberen zeer onrustig ogen. Eentje vertoonde ook stereotiep gedrag. Toen ik doorliep dacht ik even te hallucineren, want toen zag ik de lilliputter ijsbeer. Ik was in de veronderstelling dat deze al een tijdje overleden was. Waar ik dat idee vandaan heb, weet ik niet.
Ik hoor graag hoe andere forumleden hier over denken, maar het zien van dit dier in deze omstandigheden deed mij echt pijn. Ik heb het nagemeten op google earth; dit diertje zit in verblijf van om en de nabij 260 m^2 (waarvan ongeveer 150 m^2 land oppervlak). De maximale lengte van haar verblijf is rond de 25 meter en de maximaal breedte rond de 14 meter. Ze kan alles overzien, want haar hele verblijf is vlak. Er staat nog geen struikje in haar verblijf en ze kan ook niet bij soortgenoten.
Ik kon echt wel janken. Wat is dit voor een ziekelijke toestand waarin dit diertje dag in dag uit wordt gehouden? Ik vind dit echt circustoestanden en ik snap niet waarom een ijsbeertje op deze manier voor het vermaak van het publiek wordt gehouden. Dit is precies hoe tegenstanders van dierentuinen zeggen hoe alle dierentuinen zijn. Ik kan er echt niet bij met mijn hoofd dat dit anno 2024 nog mogelijk is en dan nog wel in een EAZA tuin.
De verblijven van de "grote" ijsberen zou ik nog niet echt "te" klein noemen; naar nu gebruikelijke standaarden zijn ze vrij gemiddeld en voor het moment waarop ze gebouwd zijn redelijk modern. Ik ga wel akkoord dat de inrichting niet bijster attractief is en dat de ratio tussen water en land een beetje scheef zit.
Over Antonia de "kleine" ijsbeer: ik volg in de opmerking dat dit dier in een erg klein verblijf zit, maar ik zie de situatie ook niet meer veranderen. Het is iets waar men in 2005 nog mee wegkwam, maar nu het dier hoogbejaard is, heeft het weinig zin om haar nog uit haar vertrouwde omgeving weg te halen (los van het feit dat er wellicht niet eenvoudig een goede nieuwe plek voor te vinden is).
Dat ze geen contact heeft met soortgenoten is overigens wel gegrond: door haar handicap zou ze bij een eventueel gevecht met andere ijsberen hopeloos verloren zijn. Zelfs dan heeft men ooit nog geprobeerd om haar te introduceren bij jongere ijsberen, maar dat is niet succesvol uitgedraaid omdat Antonia zelf vrij asociaal bleek te zijn qua karakter.
Ik snap je punt en voor het oog zijn de verblijven prachtig. Maar voor de dieren..
Er zijn inderdaad heel weinig verblijven waar de oerzons echt in bomen kunnen klimmen. Ik heb ook niks tegen klimstructuren. Alleen in het verblijf van ZOOM staan er iets van drie paaltjes. Dit is ook maar een voorbeeld. In het algemeen mis ik dus dat er daar een paar kritische mensen rondlopen die het dierenwelzijn naar een hoger niveau willen tillen.
Dat ik de ijsbeerverblijven te klein noem is misschien niet helemaal juist gekozen. Het gaat vooral om de combinatie van factoren. Hoewel ik persoonlijk wel vind dat de maatstaven te laag liggen voor deze dieren als het op ruimte aankomt.
Dankjewel voor de toelichting. Ik snap dat het nu niet veel zin meer heeft om Antonia te gaan verplaatsen.
Ik vraag mij wel af wat haar kwaliteit van leven is. Op dit moment, maar ook de afgelopen jaren.
Dat ik de ijsbeerverblijven te klein noem is misschien niet helemaal juist gekozen. Het gaat vooral om de combinatie van factoren. Hoewel ik persoonlijk wel vind dat de maatstaven te laag liggen voor deze dieren als het op ruimte aankomt.
Dankjewel voor de toelichting. Ik snap dat het nu niet veel zin meer heeft om Antonia te gaan verplaatsen.
Ik vraag mij wel af wat haar kwaliteit van leven is. Op dit moment, maar ook de afgelopen jaren.
Dat snap ik. Je ziet voor ijsberenverblijven nu eigenlijk twee trends: of ontiegelijk grote terreinen (vb. Yorkshire Wildlife Park), of eerder gemiddelde verblijven die proberen om de beren zoveel mogelijk afwisseling en diversificatie te bieden (vb. Pairi Daiza). Het verblijf van Zoom is naar mijn idee goed te vergelijken met de ijsberenverblijven van Ouwehands en Blijdorp: gebouwd in de vroege jaren 2000 en bestaande uit een eerder kaal grassig terrein met een grote oppervlakte water. Indertijd waren dat soort verblijven een verademing voor de betonnen terrassen die tot ver in de jaren '90 gebruikelijk waren voor ijsberen, maar het zegt ook iets over de snelle evolutie van vandaag dat ze na amper 20 jaar al als gedateerd worden beschouwd.
Ik vermoed dat de levenskwaliteit van Antonia naar omstandigheden best oké is. Het dier haalt een hoge leeftijd, dat is al een indicatie dat ze altijd wel de juiste zorgen gekregen zal hebben. Het verblijf is dan wel niet perfect, maar op een bepaalde manier kan je het nog prijzenswaardig noemen dat men bij de bouw van Zoom speciaal rekening met haar gehouden heeft door überhaupt een klein extra verblijfje te voorzien. In de oude Ruhr Zoo heeft ze immers nog op een betonnen terras gezeten.
Ik vermoed dat de levenskwaliteit van Antonia naar omstandigheden best oké is. Het dier haalt een hoge leeftijd, dat is al een indicatie dat ze altijd wel de juiste zorgen gekregen zal hebben. Het verblijf is dan wel niet perfect, maar op een bepaalde manier kan je het nog prijzenswaardig noemen dat men bij de bouw van Zoom speciaal rekening met haar gehouden heeft door überhaupt een klein extra verblijfje te voorzien. In de oude Ruhr Zoo heeft ze immers nog op een betonnen terras gezeten.
Wellicht dat ze het in de toekomst bij het huidige ijsberenverblijf gaan trekken (na het overlijden van antonia)?
"It's a moral question about wether we have the right to exterminate species" - Sir David Attenborough
De op een na oudste oranje dame van Europa vierde haar verjaardag
Er is een reden voor feest: Kasih, de vrouwelijke Sumatraanse orang-oetan die in de ZOOM-avonturenwereld leeft, is op 19 maart 2024 62 jaar geworden. Het is een van de oudste orang-oetans die in Europese dierentuinen leeft.“Kasih is echt fit voor haar leeftijd”, zegt verzorger Stephanie Fischer. Ze beheerst het klimmen en heeft geen fysieke beperkingen. “Van haar leeftijd merk je nauwelijks iets, afgezien van het feit dat ze soms wat trager is”, constateert de dierenverzorger. Kasih ontwikkelt bijzondere creativiteit in haar activiteiten, waaronder het schilderen van foto's die worden verkocht in de ZOOM Erlebniswelt-winkel. De opbrengst komt ten goede aan projecten voor het behoud van soorten voor bedreigde orang-oetans. Haar verjaardag werd in kleine kring gevierd met het orang-oetanpaar Dodi en Najla, die met haar een verblijf delen en het dagelijkse leven samen doorbrengen.
In de zomer gaat Kasih graag naar een van de uitgestrekte buitenruimtes. Als ze weer naar binnen wil, geeft ze dit aan door op het raam te kloppen. “Kasih is een uitmuntende Orang-dame die door iedereen hier zeer gewaardeerd wordt”, benadrukt Stephanie Fischer.
Voor haar verjaardag waren er dozen gevuld met noten en zaden, die erg populair zijn bij de orang-oetandame. Kasih werd op 19 maart 1962 geboren in de dierentuin van Basel en kwam in 2009 samen met andere orang-oetans naar de ZOOM-avonturenwereld in Gelsenkirchen. Kasih is de op één na oudste orang-oetan van Europa. Alleen Bella uit Dierentuin Hagenbeck is een jaar ouder. Er wordt aangenomen dat ze de oudste nog levende vrouwelijke orang-oetan ter wereld is.
Terwijl orang-oetans in de natuur tussen de 40 en 50 jaar oud worden, kunnen ze in dierentuinen aanzienlijk langer leven dankzij optimale voeding, verpleegkundige zorg en veterinaire zorg – zoals Kasih op 62-jarige leeftijd.
En ook bij de dieren in de ZOOM Erlebniswelt Gelsenkirchen worden paastradities en -gewoonten in stand gehouden. Verschillende dieren gingen reeds op “paaseierenjacht”. In de Alaskan Adventure World werden de bruine Kamtsjatka-beren verrast met grote eieren van papier-maché die dienden als creatieve verpakking voor hun eten. Dierenverzorger Kira Rech vulde deze eieren met een selectie appels en peren, noten en pellets die normaal gesproken op het dieet van de beren staan. Verborgen onder stenen op het terrein hadden de bruine beren al geruime tijd iets te doen. De zorgvuldig gemaakte eieren van papier-maché konden de sterke berenpoten echter niet lang weerstaan. De inhoud was te verleidelijk, waardoor de eieren vrij snel openbraken.
Ook de dwergmangoesten in de Afrikaanse Adventure World hadden plezier. De eieren op het menu werden voor de komende Pasen kleurrijk gekleurd met natuurlijke ingrediënten en verspreid over het hele complex. Voordat ze de schaal met de scherpe tanden openden, keken de dwergmangoesten schuchter naar de eieren. “De dieren zijn erg voorzichtig. Pas als ze zeker weten dat ze veilig zijn, komen ze uit hun hol en gaan op zoek naar voedsel”, legt Björn Unger, curator van de ZOOM-avonturenwereld, uit.
De kleurrijke paaseieren zorgden ook voor afwisseling voor de zuidelijke varkensapen in de Aziatische avonturenwereld. Uitbundig stortten ze zich op de eieren, hielden ze in hun handen en kraakten vervolgens vakkundig de schaal om bij het felbegeerde eiwit te komen. Eieren maken ook deel uit van het natuurlijke dieet van varkensapen. Om voedselnijd te voorkomen, waren er ook groenten.
Niet alleen de dieren genoten van de paaspret. Ook de bezoekers van de ZOOM-Erlebniswelt waren zichtbaar onder de indruk. De ZOOM-avonturenwereld is tijdens de paasvakantie regelmatig geopend. Goede Vrijdag t/m Paaszondag van 9.00 tot 18.00 uur, van Paasmaandag van 9.00 tot 18.30 uur.
ZOOM Erlebniswelt is blij met de nakomelingen van de rode Husumer zwijnen (Rotbuntes Husumer Schwein)
Goed nieuws uit de ZOOM Avonturenwereld Gelsenkirchen: Afgelopen zaterdag zagen zes biggetjes van de de rode Husumer zwijnen (Rotbuntes Husumer Schwein) het levenslicht in de stal van het Grimberger Hof. De vijf vrouwtjes en één mannetje maken het goed. Ook moeder Ines (3,5 jaar) doet het goed. Het was niet haar eerste bevalling, dus ze gaat rustig met de nakomelingen om. De dieren verblijven nu in de voor bezoekers zichtbare binnenruimte of buiten in de lentezon.
Na schapen en geiten wordt het gedomesticeerde varken beschouwd als het derde oudste boerderijdier, aangezien het ongeveer 8.500 jaar geleden werd gedomesticeerd. Vanaf 1864 hield de Deense bevolking van Sleeswijk-Holstein varkens van dit ras omdat het hun verboden was de Deense nationale vlag te hijsen. Om deze reden wordt het roodgekleurde Husum-varken ook wel het Husum-protestvarken genoemd. De varkens in de nationale kleuren van Denemarken dienden als protest tegen de heerschappij van Pruisen en Oostenrijk.
Met nog steeds slechts ongeveer 200 exemplaren worden ze nog steeds als bedreigd beschouwd. Door deel te nemen aan de fokkerij levert de Zoo een belangrijke bijdrage aan het behoud van dit ras.
ZOOM Erlebniswelt Gelsenkirchen nodigt u uit voor de 'Dag van de Soortenbescherming'
Soortenbescherming is een van de belangrijkste taken van dierentuinen. Om de aandacht te vestigen op het behoud van bedreigde diersoorten organiseert de ZOOM Erlebniswelt Gelsenkirchen op zondag 28 april een actiedag met veel informatie en praktijkactiviteiten. “Om ons levensonderhoud te behouden, is het belangrijk om bedreigde diersoorten en hun leefgebieden te beschermen”, zegt Anna Bresser, dierentuindocent bij ZOOM Erlebniswelt. “Als diersoorten uitsterven, verandert het hele ecosysteem. Als mens voelen wij ook de gevolgen.” Dat zwakkere diersoorten in de loop van duizenden jaren uitsterven is een natuurlijk proces, “maar de mens draagt er in belangrijke mate aan bij dat de levensomstandigheden van veel diersoorten extreem snel en veranderen. ze kunnen zich niet aanpassen. Het resultaat is uitsterven”, legt Anna Bresser uit.
Wat wij mensen eraan kunnen doen en welke diersoorten zich al herstellen door succesvolle soortbeschermingsprogramma's, dat is waar de Soortenbeschermingsdag in de ZOOM Erlebniswelt Gelsenkirchen om draait. Er staat de bezoekers de hele dag een breed scala aan activiteiten te wachten: de dierentuinschool opent haar deuren, terwijl voedersessies en discussies met de dierenverzorgers inzicht geven in de levens van bedreigde diersoorten. Iedereen die een bijdrage wil leveren aan de bescherming van soorten kan een schilderij kopen van de Sumatraanse orang-oetans, Aziatische dwergotters, Afrikaanse pinguïns en witstaartstekelvarkens die in de ZOOM-avonturenwereld leven. De opbrengst van de verkoop van deze beelden zal worden gedoneerd aan natuurbehoudsprojecten die zich inzetten voor de bescherming van bedreigde diersoorten in hun natuurlijke habitat.
De Sumatraanse orang-oetan Awang verlaat ZOOM Erlebniswelt Gelsenkirchen
De populaire Sumatraanse orang-oetan Awang verliet afgelopen donderdag 25 april de ZOOM Erlebniswelt Gelsenkirchen. Vanaf nu leeft hij in een groep met zes vrouwelijke orang-oetans in de dierentuin van Zürich. Ook voor de langere termijn zijn er plannen voor nakomelingen.“Awang zal zich goed voelen in zijn nieuwe huis”, zegt districtsmanager Stephanie Fischer. “Hij heeft een vriendelijk karakter en is erg nieuwsgierig”, legt de dierenverzorger uit.
Awang was de eerste nakomeling van Sumatraanse orang-oetans in de ZOOM-avonturenwereld. Zijn ouders zijn Farida en Schubbi, die nog steeds in Gelsenkirchen wonen. Awang is 12,5 jaar oud en vergeleken met mensen die tieners zijn. Na verloop van tijd worden mannelijke adolescente orang-oetans steeds dominanter in de groep. “In de natuur worden jonge dieren tussen de leeftijd van vijf en acht jaar langzaam gespeend en gaan vervolgens op zoek naar hun eigen territorium”, legt curator Björn Unger uit. “Awang is dus op de juiste leeftijd om zijn bekende groep en onze dierentuin te verlaten.”
De verhuizing naar Zürich werd aanbevolen door het European Endangered Species Program (EEP). Awang past genetisch gezien goed in de vrouwelijke groep en is bedoeld om door middel van veredeling bij te dragen aan het behoud van de Sumatraanse orang-oetans. Er werden vooraf tal van voorzorgsmaatregelen genomen om ervoor te zorgen dat het transport en de vestiging in Zürich zo soepel en zacht mogelijk voor het dier verliepen. Een Zwitserse dierenverzorger arriveerde enkele dagen vóór het transport om de orang-oetan en zijn karaktereigenschappen te leren kennen.
Op de dag van het transport zelf was Awang bereid mee te werken. Dankzij de routinematige medische training was het mogelijk om de Sumatraanse orang-oetan vrijwillig en zonder stress de verdoving toe te dienen. De dierenartsen konden Awang korte tijd verdoven om bloedmonsters te nemen en voorbereidende medische onderzoeken uit te voeren. Medische training is een integraal onderdeel van de dagelijkse routine van de orang-oetans en stelt onze dierenartsen in staat stressvrije behandelingen en diverse onderzoeken van de dieren uit te voeren. Nadat Awang uit de narcose ontwaakte, begon het transport. De orang-oetan kwam 's avonds veilig aan in Zürich. Het transport werd ook begeleid door een dierenverzorger uit Gelsenkirchen die al jaren met Awang samenwerkt. Dit schept vertrouwen en een uitwisseling van dierenzorg.
Bezoekers van de dierentuin van Zürich kunnen Awang echter pas over een paar weken zien. De verplichte quarantaine vindt achter de schermen plaats. Als de mensaap gewend is geraakt aan de nieuwe omgeving, wordt hij geleidelijk weer in de groep gebracht.
