Nieuwstopic Kolner Zoo

[Laafsekikker]

Het opgroeien van de kleine tijgers in de dierentuin van Keulen
Live cam geeft inzicht in de werpkist - de eerste vaccinatie komt eraan

De twee Amoer-tijgerwelpjes die op 19 april in de dierentuin van Keulen zijn geboren, doen het nog steeds erg goed. Moeder “Katinka”, 13 jaar, zorgt voorbeeldig voor de kleintjes. Vanaf het begin vervulde zij de rol van moeder optimaal. Het is haar eerste nestje. De jonge dieren zijn netjes en goed gevoed. Momenteel drinken ze alleen nog maar melk, maar de dierenverzorgers beginnen ze ook stukjes vlees aan te bieden.

De jonge dieren bevinden zich in de backstageruimtes van het tijgerverblijf, die van buitenaf niet te zien zijn, want de jongen hebben toch veel rust nodig. Hier breiden ze geleidelijk hun bereik uit en worden ze steeds actiever. Vader “Sergan, acht jaar oud, is gescheiden van de nakomelingen en is vaak zichtbaar voor gasten in de buitenruimte. Ook “Katinka” verlaat steeds vaker het stuk achter de schermen en gaat naar buiten.

Jonge exemplaren worden waarschijnlijk in juli gezien
De dierverzorgers hebben nog steeds geen contact met de jonge dieren om de gevoelige moeder-kindband niet te verstoren. Daarom zijn de geslachten van de twee nog niet bepaald. Dit gebeurt bij de eerste vaccinatie. Het moet medio juni zijn. De tweede vaccinatie volgt na nog eens vier weken. De twee jonge Amoer-tijgers zijn dan in principe ingeënt en kunnen hoogstwaarschijnlijk naar buiten. De dierentuin schat dat de twee kleine tijgers medio juli voor de gasten te zien zullen zijn. De dierentuin maakt het exacte tijdstip van tevoren bekend.

Eerste tijgergeboorte in 11 jaar – belangrijk broedsucces
Het is de eerste tijgergeboorte in de dierentuin van Keulen in elf jaar. De Amoer-tijger, ook wel bekend als de Siberische tijger, komt voor in de Amoer- en Ussuri-regio's van het Russische Verre Oosten, vlakbij de havenstad Vladivostok. Na een catastrofale achteruitgang van deze tijgerondersoort tot slechts ongeveer 50 dieren in 1940, nam de wilde populatie dankzij consistente beschermingsmaatregelen weer toe tot ongeveer 500. In het aangrenzende noordoosten van China herstellen de populaties van de Amoer-tijger zich ook langzaam. Maar net als alle tijgers wereldwijd worden ze nog steeds met uitsterven bedreigd door de vernietiging van hun leefgebied, de jacht op hun natuurlijke prooi en – bovenal – stroperij voor gebruik in de traditionele Chinese geneeskunde, waarbij elk lichaamsdeel van de tijger een genezende werking zou hebben.

Er wordt nu geschat dat de totale populatie wilde tijgers slechts ongeveer 4.500 dieren bedraagt. Wetenschappelijk beheerde dierentuinen leveren via gecoördineerde fokprogramma’s een belangrijke bijdrage aan de bescherming van tijgers. Hiertoe behoort bijvoorbeeld het European Conservation Breeding Program (EEP), dat in 1985 werd gelanceerd. Het coördineert momenteel 240 Amoer-tijgers in 100 houdingen. Dierentuinen proberen de tijger ook te helpen door de 700 miljoen jaarlijkse dierentuinbezoekers ter wereld voor te lichten, jaarlijks ongeveer 6 miljoen dollar aan donaties in te zamelen en expertise en actieve hulp te bieden.

De dierentuin van Keulen heeft een live cam geïnstalleerd waarmee gasten in de werpkist kunnen kijken. Dierentuingasten kunnen de monitor met het live cam-beeld vinden in de “tijgergrot” tussen het leeuwen- en tijgerverblijf.

[Laafsekikker]

Mariele Millowitsch neemt de dierensponsoring over

Mariele Millowitsch is een van de bekende sterren op de Duitse tv - en was nu op bezoek bij een van de favorieten van de gasten in de dierentuin van Keulen: de tweetenige luiaardman "Jamiro", die pasgeboren was in de lente. Mevrouw Millowitsch, zelf gediplomeerd dierenarts, voedde het jonge dier in het “Arnulf en Elizabeth Reichert House” professioneel met kleine stukjes fruit en groenten.

“Het is een geweldig gevoel om dit kleine beestje even in mijn armen te kunnen houden. “Ik vind het geweldig wat dierentuinen vandaag de dag doen op het gebied van milieueducatie, onderzoek en soortbescherming en ik steun dit werk graag”, zegt Millowitsch. De actrice schenkt een geldbedrag van vier cijfers aan de dierentuin van Keulen, waarvan grote en kleine dieren ten goede zullen komen. “We willen mevrouw Millowitsch hartelijk bedanken voor deze geweldige inzet. Zij is de dierentuin al jaren trouw en daar zijn wij heel blij mee”, aldus dierentuindirecteur prof. Theo B. Pagel bij de overhandiging van het sponsorcertificaat.

Tijdens de kleine ceremonie plaatsen de dierenverzorgers ‘Jamiro’ voorzichtig op een knuffel. Hier kan hij zich een tijdje aan vastklampen als hij gewogen of gevoerd wordt. Meteen daarna kwam “Jamiro” terug bij moeder “Jumi”, die de kleine altijd stevig tegen zich aan hield. Zoals gebruikelijk bij luiaards is vader “Perez” niet betrokken bij de opfok. De gasten van de dierentuin van Keulen kozen tijdens een stemming in mei voor de naam “Jamiro”. De naam vertaalt zich als ‘de mooie’ of ‘de knappe’.

Gewoon anders: ondersteboven rennen en je hoofd op je buik leggen
Luiaards worden gekenmerkt door hun manier van leven, ondersteboven hangend in bomen en hun ontspannen bewegingen. Dit komt onder meer door de energiezuinige bladvoeding. Ze zijn aangepast om in bomen te hangen met lange ledematen die eindigen in gebogen klauwen. Tweevingerige luiaards, waaronder de tweevingerige luiaards die in Keulen worden gehouden (ook wel Unau genoemd) en de tweevingerige luiaard van Hoffmann, hebben twee tenen aan hun voorpoten en drie aan hun achterpoten. Hun vacht heeft een scheiding op de buik, zodat water beter kan weglopen. Vooral in het regenseizoen kan de vacht worden afgewisseld met groene algen, waardoor het dier beter gecamoufleerd is in de takken. Hoewel tweetenige luiaards een groot verspreidingsgebied hebben van Midden-Amerika tot Noord- en Midden-Zuid-Amerika, verliezen ze steeds vaker hun leefgebied als gevolg van slash-and-burn-landbouw.

[Laafsekikker]

Kleine trompetzwaan uit het ei gekomen – opgevoed door “pleegouders”

In de dierentuin van Keulen brengt een paar zwarte zwaan momenteel een kleine trompetterzwaan groot - een "koekoekskind", om zo te zeggen. Het bijzondere trio is gemakkelijk te zien voor dierentuingasten aan de Middle Pond in de dierentuin. Eind mei kwamen de nakomelingen uit.

Vanwege renovatiewerkzaamheden aan het verblijf van de trompetzwaan hebben de vogelexperts van de dierentuin de pleegouders van de zwarte zwaan met succes laten uitbroeden. Ook de veredeling verloopt volgens plan. De adoptieouders van de zwarte zwaan hebben het kleintje, waarvan het geslacht nog niet is vastgesteld, geaccepteerd alsof het hun eigen jongen zijn en zorgen er heel goed voor. Het nageslacht heeft momenteel nog een grijsachtig verenkleed. Het zal geleidelijk wit worden.

Trommelzwanen komen uit het zwanengeslacht en behoren tot de eendenfamilie. De witgevederde vogels danken hun naam aan de trompetachtige geluiden die volwassen dieren maken. De vogels komen oorspronkelijk uit Noord-Amerika. In de jaren dertig werd de soort ernstig bedreigd. Massale beschermingsmaatregelen, waaraan ook dierentuinen deelnamen, hebben ertoe bijgedragen dat de wilde populatie zich heeft hersteld tot naar schatting 25.000 exemplaren vandaag de dag.

Met een lichaamslengte van 150 tot 180 centimeter en een spanwijdte van ongeveer 2,10 meter is de trompetterzwaan de grootste zwaan ter wereld. Met zijn witte verenkleed en zwarte poten en voeten lijkt hij op andere soorten zwanen op het noordelijk halfrond. Trommelzwanen voeden zich voornamelijk met waterplanten.

Af en toe dompelen ze hun hoofd onder water en zoeken ze naar voedsel. In de winter eten ze ook gras en graan in de velden. Jonge dieren krijgen in eerste instantie insecten en schelpdieren te eten. Na een paar maanden schakelen de nakomelingen over op plantenvoeding.

[Laafsekikker]

Op 21 juni extra lang naar de dierentuin tijdens de langste nacht van het jaar
Vrienden maken is gemakkelijk in de dierentuin van Keulen! Dat is niet alleen het motto van de grote vrijgezellenavond, die aanstaande vrijdag voor het eerst in de dierentuin plaatsvindt. Maar ook het credo van veel dieren die genieten van het leven als duo. In het vogelrijk valt de mannelijke lelkraanvogel “Erwin” op. Zelfs op de hoge leeftijd van midden vijftig voert de kwieke heer regelmatig grootse paringsdansen uit. Zijn huidige aanwinst is een veel jongere soortgenoot die hem vleugels lijkt te geven voor de zevende lente. Wie kan kan!

Dik is chic
Om de meest geschikte partner te vinden, hanteert elke diersoort verschillende evaluatiecriteria. Pinguïns zijn enthousiast over een partner met een zo groot mogelijke lichaamsgrootte en een dikke vetlaag. Tijdens de voortplanting hebben de nakomelingen enorme hoeveelheden vis en andere zeedieren nodig, waardoor de ouders nauwelijks tijd hebben om zelf te eten. Alleen gepast dikke ouders kunnen deze zeer uitputtende tijd ongeschonden overleven. De belangrijkste manier waarop ze hun partner vinden in de menigte van de broedkolonie is overigens via hun stem. Voor het nest begroeten de koppels elkaar meerdere keren per dag met luide, extatische oproepen. Hierbij geldt: hoe sterker, hoe luider.

De Keulse nijlpaardman “Albert” en zijn “Jenny” zijn meer van de rustige soort. Ze delen al jaren op betrouwbare wijze het leven en de zwembaden in het hippodoom. Zelfs in het olifantenpark gaan mensen samen door dik en dun. Het beste voorbeeld hiervan is ‘Marlar’, de eerste olifant die ooit in Keulen is geboren. Ze is voor de tweede keer zwanger. De aanstaande vader is de stier “Tarak”, die in de zomer van 2022 naar de dierentuin van Keulen is verhuisd. Slechts een paar maanden na zijn aankomst kregen ‘Marlar’ en ‘Tarak’ ‘vonken’ met gevolgen, dus degenen die verantwoordelijk zijn voor de dierentuin kunnen hoopvol zijn.

Kat is op zoek naar een kater
De bewoners van het kattengebied hebben hun nakomelingen al met succes ter wereld gebracht. Het goed ervaren duo van de Aziatische leeuwen, “Navin” en “Gina”, zijn sinds januari ouders van drie jonge dieren. Het is het eerste nestje van het paar: de leeuwtjes ontwikkelen zich uitstekend en zijn regelmatig zichtbaar voor de gasten in de buitenruimte.

Amour met de Amoer-tijgers
Zelfs in de directe omgeving, bij de Amoertijgers, heeft saamhorigheid gevolgen. Kat “Katinka” en kater “Sergan” zijn momenteel druk bezig met hun twee welpen. Ze zijn half april geboren en bevinden zich momenteel nog in de achterste gedeelten van het tijgerverblijf. “Katinka” verhuisde pas afgelopen zomer van de dierentuin van Neurenberg naar Keulen. En dit is duidelijk een missie van liefde, want Amoer-tijgers worden ernstig met uitsterven bedreigd. Missie volbracht!

Godzijdank hoeven Homo Sapiens die naar de eerste vrijgezellenavond in de dierentuin van Keulen komen, zich geen zorgen te maken over het behoud van de soort. In plaats daarvan kunt u gewoon een ontspannende avond doorbrengen met longdrinks, muziek, speeddaten en rondleidingen over het liefdesleven van dieren. En wie weet: misschien vindt de een of de ander “Hasi” of “Mausi” voor het leven in de dierentuin.

“Veedelsperlen” zorgen voor muziek
De Veedelsperlen verzorgen de muziek voor de vrijgezellenavond in de dierentuin. Ze spelen om 20.30 uur op het terras van het Old Elephant House. In 2022 vierden de “Veedelsperlen” hun eerste podiumoptredens. Sindsdien hebben ze een bijzondere reputatie opgebouwd in de Keulse muziekscene. Of het nu gaat om klassieke Keulse klanken of dancehits, de “Pearls” beheersen hun vak. Ze zijn er trots op zichzelf waarschijnlijk de grootste ‘bratband’ ter wereld te noemen, aangezien de band maar liefst 140 zangers heeft.

In een oogopslag:
• Singlesavond in de dierentuin van Keulen op 21 juni 2024, 18.30 uur
• alleen voor alleenstaanden van 18 jaar en ouder
• Welkom en opwarming met welkomstdrankje “Keulen Gin”; Vervolgens ontvangt elke gast - op verzoek - een kleurenspeld naar keuze: “Rood” voor een gewenste vrouw, “Blauw” voor een man en “Geel” voor een open geslachtskeuze.
• Daarna gaan ze naar de dierentuin met ruim 10.000 dieren en veel gezellige plekjes
• De dierentuin biedt diverse korte rondleidingen, informatiemobielen, speeddating, kennismakingsplekken, loungemuziek, een concert van de “Veedelsperlen” en natuurlijk een cateringaanbod

[Laafsekikker]

Zeldzame geboorte van een tweeling: dubbele nakomelingen tussen de bamboemaki's in de dierentuin van Keulen
De dierentuin van Keulen is actief in het behoud van de wilde dieren in Madagaskar

Twee keer is beter? Dat dacht waarschijnlijk de vrouwelijke bamboemaki “Izy” in het Madagaskarhuis in de dierentuin van Keulen. Half juni beviel ze hier van twee nakomelingen. Tweelinggeboorten zijn uiterst zeldzaam bij bamboemaki's, een Malagassische primaat. Sinds het stamboek voor deze soort is gemaakt, is er slechts één keer eerder een tweeling geboren. Er zijn wereldwijd slechts 37 van deze dieren in dierentuinen. In Duitsland is de dierentuin van Keulen de enige die deze zeer bedreigde primaten houdt en met succes kweekt. De dierentuinfunctionarissen zijn daarom nog blijer met het “dubbelpakket”. Binnen een paar weken zullen de kleintjes zich bevrijden van de buik van hun moeder en zelfstandig in het huis van Madagaskar in bomen en takken gaan klimmen.

Met hun grote wiebelogen en pluizige vacht heeft het levendige duo duidelijk de potentie om een ​​van de zomervakantiesterren van de dierentuin van Keulen te worden. Momenteel is er sprake van een echte babyboom. Er zijn momenteel nakomelingen van onder meer leeuwen, tijgers, antilopen, gordeldieren, okapi's en stokstaartjes.

Het geslacht van de twee jonge dieren is nog niet vastgesteld om de moeder-kindband niet te verstoren. Daarom hebben de twee nog geen naam. De geboorte was op 12 juni. Moeder “Izy”, 12, werd geboren in Keulen. Momenteel draagt ​​ze haar kroost de klok rond op haar buik. Vader “Woody”, 20, kwam een ​​paar jaar geleden vanuit de dierentuin in Besançon, Frankrijk, naar de Rijn. Ze hebben meerdere keren samen nakomelingen grootgebracht. De laatste geboorte vond drie jaar geleden plaats - de mannelijke "Dakari" woont op het terrein.

Bamboemaki's bereiken een lichaamslengte van 40 tot 42 centimeter. Met een lengte van 45 tot 48 centimeter is hun staart iets langer dan het lichaam. Het gewicht bedraagt ​​2 tot 2,5 kilogram. De achterpoten zijn iets langwerpig om zich aan te passen aan de springbeweging. De vacht is relatief onopvallend gekleurd in bruin- of grijstinten. Het hoofd is rond, de oren zijn klein en rond. De dieren zijn extreme voedselspecialisten en eten vrijwel uitsluitend bamboe, waar ook hun naam vandaan komt. Het is voor de dierentuin van Keulen zeer tijdrovend om de benodigde grote hoeveelheden bamboe te verkrijgen. Medewerkers van de dierentuin gaan regelmatig op pad naar particulieren die de dierentuin steunen om verse bamboe te kappen.

Bamboemaki's leven uitsluitend in twee kleine regenwoudgebieden in het noorden en oosten van Madagaskar. Ze zijn actief in de schemering, leven meestal in bomen, maar kunnen ook op de grond komen. Bamboemaki's leven in groepen van drie tot vijf dieren. De familiegroepen bestaan ​​uit één mannetje, één of twee vrouwtjes en hun jonge dieren. Na een draagtijd van 150 dagen krijgen wilde vrouwtjes meestal tussen oktober en november een jong dier. In dierentuinen vinden geboorten vooral in de vroege zomer plaats. Het jonge dier wordt gespeend rond de acht maanden (wanneer de voedselvoorraad het grootst is). Bamboemaki's bereiken geslachtsrijpheid op de leeftijd van twee jaar.

Door de vernietiging van hun leefgebieden zijn de grote bamboemaki’s in het wild geslonken tot slechts een paar honderd dieren. Het is daarom belangrijk om de dieren in dierentuinen te vermenigvuldigen om de soort op aarde te kunnen behouden. De Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN) classificeert de gigantische bamboemaki als “ernstig bedreigd”. In Duitsland is de dierentuin van Keulen de enige dierentuin die deze soort houdt en met succes kweekt.

Maatregelen om de “soortenschat van Madagaskar” te behouden.
De dierentuin van Keulen zet zich sterk in voor het behoud van de unieke flora en fauna van Madagaskar. Het eiland splitste zich ongeveer 170 miljoen jaar geleden af ​​van Afrika. De geïsoleerde ontwikkeling heeft een unieke flora en fauna gecreëerd - een ware schat aan soorten. Veel dieren en planten komen alleen hier voor. Veel soorten zijn zo gespecialiseerd geworden dat ze slechts in beperkte zones leven. De vernietiging van habitats, bijvoorbeeld door ontbossing, heeft een nog dramatischer effect. In veel gevallen sterven soorten uit voordat ze zelfs maar ontdekt worden. De dierentuin van Keulen is verantwoordelijk voor de oprichting van de “Madagascar Fauna & Flora Group”, een vereniging van internationale experts die specifieke projecten voor het behoud van soorten in Madagaskar promoten. Bovendien heeft de dierentuin onlangs veel van haar nieuwe fokprojecten bewust gericht op zeer bedreigde Malagassische diersoorten.

De dierentuin van Keulen ondersteunt ook specifiek een beschermingsproject voor de grote bamboemaki's. Hij ondersteunt financieel de Malagassische projectpartner “Helpsimus”. Het project omvat het implementeren van beschermende maatregelen voor de leefomgeving van de dieren en het uitvoeren van ontwikkelings- en onderwijsprojecten in naburige dorpen. Daarnaast wordt de wilde populatie wetenschappelijk gemonitord. Alle informatie hierover vindt u op www.helpsimus.org.

[Laafsekikker]

Vrouwtje Sitatunga “Tamika” geboren in de dierentuin van Keulen

Eind mei werd in het Hippodome van de Keulse dierentuin een vrouwelijke Sitatunga-antilope geboren. De dierenverzorgers gaven haar de naam “Tamika”. In het Kiswahili betekent dit zoiets als “de zoetheid”. De moeder is de elfjarige “Suri”, die in 2014 vanuit de Zoom-avonturenwereld in Gelsenkirchen naar Keulen kwam. Ze is een zeer ervaren moeder. “Tamika” is al haar elfde jong Vader “Voldemort”, acht, kwam in 2017 vanuit de Engelse Chessington Zoo naar de Rijn. Hij heeft al twaalf keer nakomelingen gekregen. Meer dan 50 Sitatunga's werden geboren in de dierentuin van Keulen, die deze soort in 1983 begon te houden.

Wonen dichtbij het water, afkomstig uit West-Afrika
Sitatungas, ook bekend als waterkudu, moerasbok of moerasantilope, zijn evenhoevige hoefdieren. Ze behoren tot de familie bovidae (Bovidae). Het leefgebied van deze antilopensoort strekt zich uit langs de rivieren en meren van centraal tot westelijk Afrika. De meest zuidelijke vertegenwoordigers komen voor in de Okavangodelta in het noorden van Botswana. De vrouwtjes van deze soort zijn helder roodbruin tot kastanjebruin. Ze hebben witte horizontale strepen en spikkels aan de zijkant en flanken. Volwassen mannetjes zijn ruig. De kleur is grijs tot chocoladebruin. Mannelijke dieren hebben hoorns die een lengte van ongeveer een meter kunnen bereiken. Met een lichaamsgewicht van 50 tot 100 kilogram en een schouderhoogte van 80 tot 100 centimeter hebben ze als volwassene een behoorlijk indrukwekkende verschijning.

De dieren leven meestal in haremgroepen met meerdere vrouwtjes en één bok. Sitatunga's worden in minder dan een jaar geslachtsrijp. Vrouwtjes kunnen elke negen maanden bevallen. De draagtijd bedraagt ​​gemiddeld 250 dagen. Beide geslachten hebben bijzonder lange en breed spreidbare hoeven. Deze zijn perfect afgestemd op hun moerassige leefgebied om zinken te voorkomen. De Sitatunga's brengen hun leven door in het papyrusstruikgewas rond moerassen, meren en rivieren. Het zijn goede zwemmers en kunnen zelfs duiken. Voedsel bestaat uit riet en allerlei waterplanten. Tot de roofdieren behoren grote katten zoals leeuwen of luipaarden, Nijlkrokodillen en gigantische slangen. Sitatungas, die in vier ondersoorten zijn onderverdeeld, worden momenteel door de Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN) als ‘minst bedreigd’ beschouwd, maar de populaties in het wild nemen gestaag af als gevolg van de jacht en de vernietiging van habitats. De populaties in Togo en Niger zijn waarschijnlijk al uitgestorven. De West-Afrikaanse bevolking, waar de voorouders van de Keulse dieren van afstammen, loopt het grootste risico.

Gecontroleerde onderhoudsveredeling voor gezonde bestanden
De dieren die in de dierentuinen van Europa worden gehouden, behoren allemaal tot de westerse ondersoort, die in sommige delen van het verspreidingsgebied al is uitgestorven. Het Europese Stamboek (ESB) voor deze ondersoort wordt bijgehouden door de Dierentuin van Keulen. Er zijn momenteel ongeveer 400 van deze uiterst sierlijke dieren opgenomen in meer dan 52 dierentuinen in Europa. Het is een goed voorbeeld van hoe nauwe samenwerking tussen dierentuinen een gezonde populatie kan behouden.

[Laafsekikker]

Przewalskipaard geboren in de dierentuin van Keulen

Onlangs zijn er weer paarden in het wild vrijgelaten: acht dieren uit dierentuinen gingen naar beschermde gebieden in Kazachstan

Zomerveulenplezier in de dierentuin van Keulen: hier werd op 6 juni voor de tweede keer dit jaar een mannelijk Przewalski-paard geboren. Zijn naam is Vito. De moeder is “Luna”, die bijna acht jaar oud is. Ze werd in 2016 in Keulen geboren en heeft inmiddels drie veulens ter wereld gebracht. De naam van de vader is "Vandan". Het is zijn vijfde welp. “Vandan” werd in 2017 geboren in de dierentuin van Praag. Hij woont al vier jaar in Keulen als dekhengst in het kader van het European Conservation Program (EEP). De kudde bestaat nu uit in totaal acht dieren.

De krachtige Przewalski-paarden staan ​​vermeld als “bedreigd” op de Rode Lijst van de Internationale Unie voor het Behoud van de Natuur. Dierentuinen zijn al lang actief in het behoud van deze wilde paardensoort. De biologen van de Keulse dierentuin, die baanbrekend werk verrichtten als ‘soortbeschermers’, liepen voorop. Zij hebben ruim 30 jaar lang het conserveringsprogramma voor de Przewalski-paarden beheerd. Ze coördineerden onder meer de vestiging van nieuwe populaties in het enorme Hortobagy-reservaat in de Hongaarse Poesta, evenals van volledig vrij rondlopende wilde populaties in Mongolië en China. Ook in Kazachstan worden nu wilde populaties opgebouwd.

De dierentuin: ark voor soortbescherming
De Przewalski zijn een goed voorbeeld van het redden van een wild dier dat zonder de hulp van dierentuinen niet zou hebben overleefd. Al in 1969 was deze soort uitgestorven in zijn natuurlijke verspreidingsgebied, de droge steppen van Mongolië en China. De hervestigingsprojecten die vanuit Keulen zijn geïnitieerd, bestaan ​​sinds 1992. In Mongolië en China zwerven wilde paarden, verdeeld in vijf populaties, nu weer door de steppen en halfwoestijnen.

Ze zijn allemaal afkomstig van dieren die in gevangenschap zijn gefokt. Gemiddeld worden er jaarlijks drie tot vier merries vanuit Europese dierentuinen alleen al naar Mongolië gebracht om de hervestigde populaties daar te ondersteunen. De algemene bevolkingstrend groeit opnieuw. Deskundigen schatten momenteel dat er 180 paar Przewalski-paarden in het wild leven. Ook in het Hongaarse Hortobagy Nationaal Park lopen de paarden van Przewalski vrij rond. Al 27 jaar ondersteunt de dierentuin van Keulen het beschermingsproject in Hongarije met dieren die in het wild kunnen worden vrijgelaten, geld of biologische kennis als dat nodig is.

Ook in de Centraal-Aziatische deelstaat Kazachstan vestigen zich wilde populaties. Pas begin juni 2024 konden daar acht Przewalski-paarden worden vrijgelaten als onderdeel van de natuurbeschermingsprogramma's. Ze groeiden op in de dierentuin van Berlijn en de dierentuin van Praag. De dierentuin van Keulen ondersteunt het transport financieel. Uit de eerste meetgegevens bleek dat de dieren zich goed ontwikkelen en met elkaar overweg kunnen in het wild.

Over de Przewalski-paarden
In het wild verlaten beide geslachten de geboortegroep als ze één tot twee jaar oud zijn. Jonge hengsten en haremhengsten vervangen door sterkere concurrenten vormen vrijgezellengroepen. Daarnaast komen er ook solitaire hengsten voor. Op de leeftijd van vijf tot zeven jaar proberen ze een merrie over te nemen in een gevecht met haremhengsten of een nieuwe groep te vormen met rondzwervende jonge merries.

De patrouillegebieden van de groepen overlappen elkaar en er worden geen gebieden verdedigd. Essentiële onderdelen van deze gebieden zijn voldoende grasvoeding en permanente drinkplaatsen. In het kader van het EEP worden jonge hengsten na één tot twee jaar ondergebracht in een hengstengroep, waar ze het typische geslachtsgedrag in vechtspelletjes kunnen oefenen. Jonge merries worden vaak meerdere jaren in merriekuddes gehuisvest.

[Laafsekikker]

“Tochka” en “Timur”: de dierentuin van Keulen presenteert Amoer-tijgerwelpen

De dierentuin van Keulen introduceerde haar twee, in half april geboren, Amoer-tijgers. Vanaf nu zijn ze regelmatig samen met hun 13-jarige moeder “Katinka” te zien in het buitengebied van het in 2020 nieuw geopende Tijgergebied. De vader is de negenjarige “Sergan”. Het nageslacht bestaat uit een vrouwtje en een mannetje. De dochter heet “Tochka”, wat punt of plek betekent in de regio waar de Amoer-tijgers vandaan kwamen, het Russische Verre Oosten. De reden voor de naam is een stip op haar linkervoorpoot. De kater heet “Timur”, wat zoiets betekent als “De IJzeren”.

Groot succes
Dierentuinconservator Dr. Alexander Sliwa: “We zijn erg blij en trots op de nakomelingen van deze zeer bedreigde diersoort. Dit is een groot succes voor de kattenhouderij in Keulen. Hiervoor hebben wij kosten noch moeite gespaard. We hebben ‘Katinka’ speciaal vanuit Neurenberg naar Keulen gebracht in de hoop dat ze ondanks haar hogere leeftijd met ‘Sergan’ zou paren”, zegt Sliwa. “Gelukkig gebeurde het snel. 'Katinka' heeft tot nu toe slechts één keer nakomelingen gehad. Het is echter genetisch zo waardevol dat fokken zelfs op oudere leeftijd belangrijk was. Ze vervult de rol van moeder goed. Alles verloopt vlot.” Voor vader “Sergan” zijn het de eerste nakomelingen.

De eerste weken na de geboorte verbleef het duo in het geboortehol bij moeder “Katinka”. Net als in het wild hebben tijgerwelpjes in eerste instantie veel rust nodig omdat ze nog slecht ontwikkeld en daardoor kwetsbaar zijn. Beetje bij beetje breidden ze samen hun straal uit en verkenden de achterste stallen. Eerder deze week kregen “Tochka” en “Timur” de laatste van twee vaccinaties. De basisimmunisatie is nu voltooid – nog een belangrijke voorwaarde om naar buiten te gaan.

Het gewicht van de jonge dieren bedraagt ​​ongeveer 13 kilogram per stuk. Ze eten goed, zijn levendig en alert. "Tochka" en "Timur" consumeren nog steeds bijna uitsluitend melk als voedsel. Tegelijkertijd neemt de belangstelling voor het vlees, dat de dierhouders hen regelmatig aanbieden, toe. Dit zijn de eerste tijgerwelpjes in de dierentuin van Keulen in 11 jaar.

De dierentuin van Keulen bracht vorig jaar in de nazomer “Katinka” uit de dierentuin van Neurenberg. In ruil daarvoor ging de Keulse kat “Akina” van Keulen naar Neurenberg. In beide dierentuinen hebben de gevestigde paren al lange tijd niet meer gepaard. De partnerruil was een groot succes. dr. Alexander Sliwa: “'Katinka' en 'Sergan' zijn hecht en vertrouwd sinds ze elkaar voor het eerst ontmoetten. De kat speelde meerdere keren de rol. De snelle groei spreekt voor zich. Het is zeer waardevol voor het behoud van deze soort.”

Amoertijger: Bedreigde diersoort
De Amoer-tijger, ook bekend als de Siberische tijger, wordt gevonden in de regio's Amoer en Ussuri in het Russische Verre Oosten, vlakbij de havenstad Vladivostok. Na een catastrofale achteruitgang van deze tijgerondersoort tot slechts ongeveer 50 dieren in 1940, nam de wilde populatie door consequente beschermende maatregelen weer toe tot ongeveer 500. In het aangrenzende noordoosten van China herstelt de populatie van de Amoertijger zich ook langzaam. Maar net als alle tijgers wereldwijd worden ze nog steeds met uitsterven bedreigd door de vernietiging van hun leefgebied, de jacht op hun natuurlijke prooi en – bovenal – stroperij voor gebruik in de traditionele Chinese geneeskunde, waarbij elk lichaamsdeel van de tijger een genezende werking zou hebben.

Er wordt nu geschat dat de totale populatie wilde tijgers wereldwijd slechts ongeveer 4.500 dieren bedraagt. Wetenschappelijk beheerde dierentuinen leveren via gecoördineerde fokprogramma's een belangrijke bijdrage aan de bescherming van tijgers. Hiertoe behoort bijvoorbeeld het European Conservation Breeding Program (EEP), dat in 1985 werd gelanceerd. Het coördineert momenteel 240 Amoer-tijgers in 100 houdingen. Dierentuinen proberen de tijger ook te helpen door de 700 miljoen jaarlijkse dierentuinbezoekers ter wereld voor te lichten, jaarlijks ongeveer 6 miljoen dollar aan donaties in te zamelen en expertise en actieve hulp te bieden.

Babyboom in de dierentuin van Keulen –
In de dierentuin van Keulen is een echte babyboom uitgebroken. Er zijn niet alleen nakomelingen onder de Amoer-tijgers, maar ook direct naast de Aziatische leeuwen. “Mani”, “Nilay” en “Laya”, geboren in januari, spelen met hun ouders in de faciliteit.

In het “Arnulf-und-Elizabeth-Reichert-Haus” doet de paar maanden oude mannelijke luiaard “Jamiro” zijn naam eer aan – en laat zien hoe je correct met zomerse temperaturen omgaat: gewoon ontspannen en rustig aan doen. Er zijn ook nakomelingen in andere delen van de dierentuin: stokstaartjes, Bactrische kamelen, okapi's, Przewalski-paarden, baardapen en kogelgordeldieren.

[Laafsekikker]

Hoge normen op het gebied van veiligheid, dierenwelzijn en dierenbescherming: de toonaangevende Amerikaanse dierenbeschermingsorganisatie certificeert de dierentuin van Keulen
De dierentuin van Keulen is de eerste in Duitsland die het Global Humane-certificaat heeft ontvangen

Een grote prijs voor de dierentuin van Keulen: Global Humane, de internationale tak van American Humane, de meest toonaangevende nationale dierenwelzijnsorganisatie in de Verenigde Staten en 's werelds grootste certificeerder van dierenwelzijnsfaciliteiten, heeft bekendgemaakt dat Keulen Zoo is gecertificeerd door het Global Humane Certified-programma. De reden hiervoor zijn de hoge normen bij de verzorging en behandeling van dieren. “We zijn erg blij dat de dierentuin van Keulen heeft voldaan aan de normen voor de Global Humane-certificering”, aldus Dr. Robin Ganzert, president en CEO van Global Humane. “De certificering biedt ons de mogelijkheid om het grote belang van dierentuinen, aquaria aan te tonen erkennen meer vergelijkbare dierenwelzijnscentra over de hele wereld."

Strenge certificeringsnormen
Om als Global Humane Certified erkend te worden, heeft de dierentuin van Keulen een meerdere dagen durend onafhankelijk examen afgelegd, waarbij het welzijn van de daar levende dieren werd onderzocht. Het proces is gebaseerd op de nieuwste wetenschappelijke bevindingen en best practices en wordt geleid door ervaren dierenartsen en experts op het gebied van dierenwelzijn, dierwetenschap, zoölogie en ethiek.

Het onafhankelijke validatieproces, dat veel verder gaat dan dierenwelzijn, verzekert bezoekers ervan dat de faciliteit voldoet aan hoge normen op het gebied van dierenverzorging. Het proces omvat het indienen van een pre-auditaanvraag, gevolgd door een inspectie ter plaatse om het dierenwelzijn te beoordelen. Factoren waarmee tijdens de audit rekening wordt gehouden, omvatten, maar zijn niet beperkt tot, huisvesting, voedsel, water, verlichting, training van dieren, niveau van arbeidsactiviteiten en de training van personeel dat met de dieren omgaat. De normen zijn aangepast aan de behoeften van de betreffende diersoort.

“De dierentuin van Keulen is de eerste dierentuin in Duitsland die het dierenwelzijnscertificaat van Global Humane heeft ontvangen”, zegt prof. Theo B. Pagel, CEO van de dierentuin van Keulen. Onze dank gaat specifiek uit naar alle medewerkers, Omdat alleen samen kunnen we onze dieren op de best mogelijke manier houden en verzorgen.” dr. Ralf Unna, voorzitter van de raad van toezicht van de Keulse dierentuin en dierenarts, vult aan: “De raad van toezicht ziet de certificering als een bevestiging van hoe hoog de normen en benchmarks in de Keulse dierentuin zijn als het gaat om dierenwelzijn. Enerzijds is dit een grote eer voor onze dierentuin en anderzijds motiveert het ons om voortdurend de omstandigheden te verbeteren waarin de wezens die aan onze zorg zijn toevertrouwd, worden gehouden.”

Het Global Humane Certified-programma is het eerste certificeringsprogramma dat exclusief is ontworpen om het welzijn en de humane behandeling van dieren in dierentuinen, aquaria en natuurbehoudscentra over de hele wereld te verifiëren. Het programma handhaaft strikte, wetenschappelijk onderbouwde en alomvattende criteria voor dierenwelzijn, beoordeeld door een onafhankelijke wetenschappelijke adviesraad. De audit helpt de beste omstandigheden in dierentuinen en aquaria te garanderen en geeft gasten meer zekerheid dat de faciliteit die ze bezoeken hun steun waard is.

Over de dierentuin van Keulen: De dierentuin van Keulen werd opgericht in 1860. Volgend jaar viert het zijn 165-jarig jubileum. Met ongeveer 11.000 dieren uit bijna 750 soorten is het een van de meest diverse dierentuinen van Europa. De dierentuin van Keulen is sinds 1860 een onderscheidend onderdeel van Keulen. Het combineert traditie met innovatie en vrije tijd en recreatie met wetenschap en onderzoek. De dierentuin van Keulen zet ook internationaal voortdurend de norm - of het nu gaat om de bouw van moderne dierenverblijven of om haar uitgebreide inzet voor de bescherming van soorten. Hij is betrokken bij meer dan 30 natuurbehoudsprojecten in verschillende delen van de wereld, waaronder Vietnam en Laos, waar hij heeft bijgedragen aan de ontdekking en bescherming van meer dan 130 gewervelde soorten. Dit alles wordt jaarlijks door meer dan 1 miljoen gasten geëerd!

[MennoPebesma]

In Kölner Zoo zijn twee Filipijnse krokodillen (Crocodylus mindorensis) uit het ei gekropen. Als alles goed blijft gaan zullen ze in de toekomst in het wild uitgezet worden.

Bron: Facebook Kölner Zoo

[Laafsekikker]

De dierentuin van Keulen toont pas uitgekomen kuikens van de Spoorwiekgans

Wat in Europa zelden gebeurt, is in Keulen bereikt: in de dierentuin van de kathedraalstad zijn kuikens van Spoorwiekganzen uitgekomen - zes stuks. De jonge ganzen, biologisch Gössel genoemd, pelden zichzelf op 10 en 15 juli uit het ei. Ze zijn dus iets meer dan een week oud.

De dierenverzorgers in het vogelgedeelte van de dierentuin van Keulen brengen momenteel de kuikens groot in de backstage-zone van de fazanterie. Daar deelt de levendige ‘sixpack’ momenteel een ‘babybadje’ en wordt hij regelmatig gevoerd met speciale kweekkorrels. Over ongeveer vier weken verhuizen de jonge vogels naar een speciaal ingerichte broedruimte met de flamingo's tegenover het terras van het dierentuinrestaurant. Het grootbrengen van spoorwiekganzen is een uitdaging. Deze uit Afrika afkomstige dieren leggen vergeleken met andere vogelsoorten een bovengemiddeld aantal eieren in grote groepen, waarvan er vaak maar heel weinig de eerste dagen overleven. Des te blijer is de dierentuin dat zes van de ganzen fit en lenig de eerste levensweek hebben doorstaan.

Zodra de jonge vogels volwassen zijn, is de dierentuin van plan er twee te houden. De rest gaat naar andere dierentuinen. In ruil daarvoor ontvangt de dierentuin van Keulen niet-verwante spoorganzen, waarvan het doel is een nieuw broedpaar te creëren.

Eén van de weinige giftige vogels op aarde
Het geboortegebied van de spoorwiekgans is centraal en zuidelijk Afrika. Hun naam komt van de karakteristieke spoor op de vleugelboog. Mannelijke dieren zijn aanzienlijk groter dan vrouwtjes en hebben ook een meer ontwikkelde rode snavel-voorhoofdbult. Spoorwiekganzen leven in uitgestrekte moerassige laaglanden, langs grote rivieren, vegetatierijke meren en reservoirs in het binnenland. Ze eten vooral de groene delen en zaden van veel moeras- en waterplanten. Ze eten ook oliekevers die cantharidine bevatten. Dit betekent dat spoorwiekganzen tot de weinige giftige vogels behoren en dat hun vlees potentieel giftig kan zijn voor mensen of dieren die op hen jagen.

[Laafsekikker]

Nieuwe toevoeging aan de Banteng-faciliteit: hertenzwijnen in de dierentuin van Keulen

De dierentuin van Keulen introduceert met genoegen zijn nieuwste bewoner: het Sulawesische hertzwijn (Babyrousa celebensis) genaamd Kopa. Deze fascinerende en bedreigde soort, afkomstig uit het eiland Sulawesi in Indonesië, verrijkt nu de zoölogische diversiteit van onze dierentuin. Kopa, een jong mannelijk hertenzwijn, werd op 14 september 2021 geboren in Cerza, Frankrijk en heeft nu zijn nieuwe thuis gevonden in het Banteng-verblijf van de dierentuin van Keulen.

Het Sulawesi-hertzwijn is een van de drie Babirusa-soorten. Terwijl de andere soorten, het Molukse hertenzwijn en het Togiaanse hertenzwijn, zowel op de Molukse eilanden Buru en Sula als op de Togische eilanden voorkomen, leeft onze soort uitsluitend op Sulawesi. Met een kop-romplengte van 88 tot 107 cm en een gewicht tot 100 kg als hij volgroeid is, is Kopa een indrukwekkend exemplaar in zijn soort.

Bijzonder opvallend zijn de unieke slagtanden van het hertenzwijn: de bovenste slagtanden groeien niet zoals bij andere varkens uit de bek, maar breken door de stam en buigen zich vervolgens in een boog naar boven. Ze kunnen een lengte bereiken van maximaal 30 cm en groeien in sommige gevallen zelfs terug in de stam. De onderste slagtanden groeien langs de zijkant van de stam naar boven. In het wild breken deze slagtanden vaak tijdens gevechten.

Een ander fascinerend kenmerk van hertenzwijnen is dat de plaatsen waar de slagtanden door de huid breken nooit ontstekingsinfecties vertonen. Dit maakt ze tot een interessant onderzoeksobject voor de geneeskunde.

De dierentuin van Keulen werkt nauw samen met de dierentuin van Neurenberg, die het fokboek voor deze soort bijhoudt. De dierentuin ondersteunt ook het Action Indonesia-initiatief, dat zich inzet voor de bescherming van bedreigde Indonesische diersoorten, financieel en met expertise. Action Indonesia is een wereldwijd partnernetwerk van dierentuinen en NGO's om Anoa-, Banteng-, Sumatraanse tijgers en ook hertenzwijnen te beschermen. Het doel van het partnerschap is om bij te dragen aan het behoud van deze soorten in situ om het uitsterven van soorten te voorkomen en om genetisch en demografisch gezonde ex situ verzekeringspopulaties te bereiken die toekomstige opties bieden voor herstel van de wilde populatie. Het partnernetwerk heeft voor de hertenzwijnen een zogenaamd Global Species Management Plan opgesteld. Als onderdeel van de One Plan-aanpak worden maatregelen voor de bescherming van hertenzwijnen effectief met elkaar verbonden, zowel in hun natuurlijke habitat als in de menselijke zorg.

Kopa zal in de Banteng-faciliteit gaan wonen, waar speciaal voor hem een ​​nieuwe stal is gebouwd. Hij zou gesocialiseerd moeten worden met de Bantengs en het Prins Alfred-hert. In de nabije toekomst zal een hertenzwijnenzeug volgen, die hopelijk snel nakomelingen zal krijgen en zal bijdragen aan het mondiale plan voor het behoud van soorten. Hertenzwijnen eten bladeren en afgevallen fruit en graven niet zoals lokale wilde zwijnen door de grond, waardoor ze een bijzondere aanwinst zijn voor de faciliteit.

[Laafsekikker]

De dierentuin van Keulen heeft een nieuwe diersoort, de Witsnuitneusbeer

“Pablo”, “Chica” en “Bonita”: dit zijn de namen van de drie witsnuitneusbeertjes (Nasua narica) uit de familie van kleine beren die nu in de dierentuin van Keulen leven. De nestgenoten kwamen op 28 juni vanuit de Opel Zoo Kronberg naar Keulen. Hier wonen ze in het voormalige verblijf voor grizzlyberen, nu ook gebruikt door brilberen, met wie ze samen zullen kunnen leven. De schattige dieren hebben zich goed gevestigd.

Als man is “Pablo” iets groter en zwaarder dan zijn twee metgezellen. “Chica” is gemakkelijk te herkennen aan de donkerdere vachtkleur dan zijn zusje “Bonita”. Witsnuitneusberen bereiken een totale lengte van 80 tot 130 centimeter. Ze wegen tussen de drie en vijf kilogram. “Pablo”, Chica” en “Bonita” hebben de langwerpige en beweegbare snuit die typerend is voor neusbeertjes en zitten op een langwerpige kop. Er is een witte vlek boven en onder het oog en op de wangen. Dit onderscheidt witsnuitneusbeertjes van de andere twee vertegenwoordigers van deze soort: de Zuid-Amerikaanse neusbeer (Nasua nasua) en de bergbeer (Nasuella olivacea).

Enorm verspreidingsgebied – van de VS tot Colombia
De witsnuitneusbeer heeft het meest noordelijke verspreidingsgebied binnen de neusbeerfamilie. Het strekt zich uit van het zuiden van de VS via Mexico en Panama tot het westen van Colombia. De voorkeurshabitat is bossen - van tropische regenwouden tot droge bossen en bergbossen. Ze leven zowel in bomen als op de grond. Volwassen mannetjes zijn soms nachtdieren, maar in tegenstelling tot de meeste andere kleine beren zijn de dieren meestal overdag actief. Mannelijke exemplaren verdedigen hun territorium krachtig tegen soortgenoten. De vijanden van de witneusbeer zijn onder meer verschillende grote katten, roofvogels en gigantische slangen.

Witsnuitneusberen zijn alleseters. Ze voeden zich voornamelijk met insecten. Spinnen, schorpioenen, krabben en kleine gewervelde dieren maken ook deel uit van het menu. Fruit en bladeren worden ook gegeten. Met hun beweegbare, slurfachtige snuit sporen ze voedsel op.

Lokaal lijden de witsnuitneusbeertjes onder verlies van leefgebied. Over het geheel genomen wordt de soort echter als “niet bedreigd” beschouwd volgens de Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN). De voorraden worden als stabiel beoordeeld. Witsnuitneusberen worden zelden door mensen bejaagd omdat ze geen schade aan plantages veroorzaken en hun vacht waardeloos is.

Veel nieuwe gezichten
“Pablo”, Chica” en “Bonita” wonen in het Zuid-Amerikaanse gedeelte van de dierentuin van Keulen. De verantwoordelijken voor de dierentuin verwelkomden hier in 2024 al meerdere keren nieuwe bewoners: op 19 februari werd de mannelijke tweetenige luiaard “Jamiro” geboren. Hij is dagelijks te zien in het “Arnulf en Elizabeth Reicherthuis”. Er was ook een nieuwkomer onder de tapirs. De mannelijke laaglandtapir “Mendoza” woont daar sinds kort samen met de reeds aanwezige vrouwtjes “Siri” en “Rubia”. Er is momenteel een babyboom in de dierentuin van Keulen: er zijn jonge Amoer-tijgers, Aziatische leeuwen, okapi's, baardapen, Filippijnse krokodillen en stokstaartjes - om er maar een paar te noemen. Een zomervakantietrip is nog meer waard.

[Laafsekikker]

Warmte in Keulen – zo koelen de dierentuindieren af
Trucs tegen de hitte: het momenteel bijzonder grote aantal jonge dieren in de dierentuin van Keulen beheerst alle trucs van de groten dieren.
 
Het is warm in Keulen. De dierentuindieren hebben heel verschillende technieken om met de warme temperaturen om te gaan. De dierentuin van Keulen verwelkomt dit jaar een bijzonder groot aantal jonge dieren, die al veel hittetrucs kennen.

“Tochka” en “Timur”, de twee kleine Amoer-tijgers die onlangs in de dierentuin van de kathedraalstad zijn geboren, koelen regelmatig af met hun moeder “Katinka” in het waterbassin van de faciliteit. Direct naast de Aziatische leeuwen zitten momenteel nakomelingen. De katers “Mani”, “Nilay” en de kat “Laya” gaan tijdens de lunch vaak naar de schaduwrijke plekken in het buitenverblijf van de leeuw, waar ze stoeien en spelen als de zon 's middags iets ondergaat.

Ook de kamelen in de dierentuin van Keulen zijn echte hitteprofessionals. Ze kunnen een lichaamstemperatuur tot 41 graden Celsius verdragen zonder last te krijgen van een zonnesteek. Bij extreme temperaturen verminderen de woestijndieren het watergehalte in hun urine en de lucht die ze inademen. Dit zal u helpen onnodige uitscheidingen te voorkomen. De mannelijke Bactrische kameel ‘Omar’, geboren in maart, kan al deze hittetrucs al uitvoeren.

Babyboom in de dierentuin
Er zijn ook nakomelingen van de luiaards in het “Arnulf en Elizabeth Reichert House” in de dierentuin van Keulen. Het mannetje “Jamiro”, hier geboren in februari 2024, is een van de bezoekersmagneten. Hij en zijn moeder “Jumi” doen het momenteel wat rustiger aan dan normaal. Het huis, waar vele andere zoogdieren, vissen en vogels uit Midden- en Zuid-Amerika leven, is goed geventileerd en voorzien van aangename airconditioning. 

Okapi's, stokstaartjes en baardapen kregen ook nakomelingen als onderdeel van de babyboom in de dierentuin van Keulen. De dierentuin biedt de gasten allemaal goed zichtbare rustplaatsen op het terrein.

Tip: Homo sapiens kunnen in de dierentuin ook voldoende schaduwrijke plekken met bomen vinden, bijvoorbeeld op een van de vele bankjes bij de vijvers. De dierentuin- catering zorgt er bovendien voor dat u verkoeling kunt zoeken met ijs of koude drankjes bij de verschillende snackkraampjes of op het schaduwrijke terras van het dierentuinrestaurant. De gelati-experts van “Zanfino am Zoo” bieden ook ijsspecialiteiten aan voor de hoofdingang.

[Laafsekikker]

Groot succes voor soortbescherming
Natuurlijk nageslacht voor de met uitsterven bedreigde Filippijnse krokodillen in de dierentuin van Keulen

De voortplanting van Filippijnse krokodillen is opnieuw succesvol geweest in de terrariumafdeling van de Keulse dierentuin. De soort wordt met uitsterven bedreigd. Eind december 2023 lieten de dierenverzorgers het Keulse Filippijnse krokodillenpaar “Pinoy” en “Mindo”, die anders afzonderlijk werden gehouden, samen paren. Buiten de paartijd zijn Filippijnse krokodillen solitair en tamelijk onverenigbaar, vandaar dat ze anders gescheiden worden gehouden. Na de nestbouwfase en intensieve nestverzorging door het vrouwtje werden op 19 april 2024 de eieren gelegd. Niet alle gelegde eieren ontwikkelden zich. Het eerst uitgekomen ei was er op 8 juli. Het derde en laatste jong kwam op 29 juli uit.

Om uit te komen, duwde het eerste jonge dier uit het huidige natuurlijke broed zich met zijn snuit door het ei, dat op dit punt een zogenaamde eitand heeft om de eierschaal te doorboren. Het vrouwtje hielp vervolgens de jongen uit de nestheuvel of droeg ze met hun eierschalen het water in om ze uit het ei te helpen. Experts noemen dit ‘mondtransport’. Dit is nog niet gedocumenteerd voor deze soort in het wild en laat ook zien welk belangrijk onderzoekswerk er in dierentuinen kan worden gedaan. Verschillende examenpapieren van Keulse studenten gingen al over het sociale gedrag van de Filippijnse krokodillen die hier worden gehouden en hebben geholpen dit geleidelijk te ontcijferen. In Keulen werd bijvoorbeeld vastgesteld dat moeder en jongen minstens twee jaar vreedzaam samen kunnen leven. De drie welpen en hun moeder “Mindo” zijn momenteel voor gasten te zien in het broedgebied van het krokodillenverblijf, waar ze samen met hun toekijkende en beschermende moeder kunnen opgroeien.

Alles voor het behoud van de soort: Dieren moeten later teruggezet worden
Dit is de derde succesvolle natuurlijke fokkerij in de dierentuin van Keulen. De nakomelingen van beide voorgaande natuurlijke broedsels werden teruggestuurd naar de Filippijnen. De momenteel gefokte jonge dieren zullen op een later tijdstip ook weer naar de Filippijnen worden teruggebracht, volgens de plannen van de Filippijnse autoriteiten en Vicente P. Mercado en Rainier Manalo van Crocodylus porosus Philippines Inc (CPPI), een Filippijnse NGO die zich richt op krokodillen. protection Filipijnen en waarmee de dierentuin van Keulen nauw samenwerkt. Het is de bedoeling om de jongeren rond de leeftijd van 1,5 tot 2 jaar terug te sturen, om uiteindelijk de lokale bevolking verder te vergroten.

Omdat ze, net als de jonge dieren die eerder uit de dierentuin zijn teruggekeerd, uit een natuurlijk broedsel komen – d.w.z. hun eieren komen uit in het verblijf van de moeder en de jongen kunnen na het uitkomen door de moeder in het water worden gedragen – zijn ze bij uitstek geschikt om te worden vrijgelaten in de dierentuin. wild. Omdat de nakomelingen samen met hun moeder en onder de zorgzame bescherming van haar konden opgroeien. Een dergelijke natuurlijke socialisatie is een basisvereiste voor latere vrijlating in het wild.

Zo’n release kost tijd. Na de terugvlucht moeten de krokodillen eerst in quarantaine en vervolgens in een zogenaamde semi-vrije faciliteit, waar ze zich aanpassen aan de natuurlijke omstandigheden. Daarna kunnen ze terugkeren naar de natuur, al zullen ze niet uit ons zicht verdwijnen, omdat ze in het kader van monitoringprogramma’s – uitgevoerd door onze partners op de Filipijnen – blijvend geobserveerd zullen worden om te zien of het goed met ze gaat. Met geld uit de ‘Zoo Animal of the Year Campaign’ 2021, geïnitieerd door de Zoological Society for Species and Population Protection (ZGAP), werd een station gebouwd aan de rand van het natuurreservaat ‘Siargao Islands Protected Landscape and Seascape (SIPLAS)’, waar de gerepatrieerde inwoners van Keulen, Boys, zullen eind dit jaar verhuizen uit hun vorige, verder weg gelegen, semi-vrije faciliteit. Van daaruit kunnen ze later rechtstreeks in het beschermde gebied worden vrijgelaten. Eind dit jaar zal ook de Keulse aquariumconservator prof. dr. bij deze verhuizing aanwezig zijn. Thomas Ziegler, tevens coördinator van het Europese fokprogramma voor de Filipijnse krokodil, zal naar de Filipijnen vliegen.

De Internationale Unie voor het behoud van de natuur ondersteunt de strategie voor de bescherming van dierentuinsoorten
“Dit alles laat zien hoe door dierentuinen gecoördineerde fokprojecten voor natuurbehoud actief bijdragen aan beschermingsmaatregelen ter plaatse, dat wil zeggen direct ter plaatse, in het thuisland, of, zoals in dit geval, deze überhaupt mogelijk maken”, zegt prof. dr. . Thomas Ziegler, die ook lid is van de Crocodile Specialist Group van de International Union for Conservation of Nature (IUCN). Prof. Theo B. Pagel, directeur van de dierentuin van Keulen, vat samen: “Dit is opnieuw een succesvol voorbeeld van de ‘One Plan Approach’ van dierentuinen. Het wordt ondersteund door de IUCN en heeft tot doel om meer integratieve strategieën voor de bescherming van soorten die de interactie bevorderen van in situ (ter plaatse) en ex situ maatregelen (d.w.z. natuurbehoud in en via dierentuinen) en deskundigengroepen te ontwikkelen. "

Status “Zeer bedreigd”: Er leven nog maar ongeveer 100 exemplaren in het wild
De Filippijnse krokodil ( Crocodylus mindorensis ) is een middelgrote krokodillensoort die alleen op de Filippijnen voorkomt. Met nog maar ongeveer 100 dieren in het wild is het een van de zeldzaamste krokodillen ter wereld. Dat is de reden waarom de soort op de Rode Lijst van de Internationale Unie voor het Behoud van de Natuur (IUCN) als "ernstig bedreigd" wordt vermeld. Het heeft de hoogste beschermingsstatus (bijlage I) van de Overeenkomst inzake de internationale handel in bedreigde in het wild levende dier- en plantensoorten. Vanwege deze zorgwekkende situatie in de natuur en om de soort niet uit te sterven, heeft de IUCN Crocodile Specialist Group (CSG) jaren geleden ex situ maatregelen aanbevolen, d.w.z. H. het opzetten van natuurbehoudsfokkerijen in dierentuinen. Internationale fokprogramma's voor natuurbehoud, gereguleerd door contracten met de Filippijnse overheid, werden aanvankelijk opgezet in de VS en Australië, en later ook in Europa. Het Conservation Breeding Program (ESB) in Europa werd in april 2012 gelanceerd door de European Association of Zoos and Aquariums (EAZA). Het Europese programma wordt gecoördineerd door de dierentuin van Keulen.

Het doel was om een ​​reservepopulatie in Europa op te bouwen. Voor dit doel werden in 2006 15 jonge Filippijnse krokodillen vanuit het Palawan Wildlife Rescue & Conservation Centre (PWRCC) naar Europa gevlogen. Ze zijn in bruikleen gegeven door het Ministerie van Milieu en Natuurlijke Hulpbronnen (DENR) van de Filippijnse regering. Kort daarna werd in juli 2013 in de dierentuin van Keulen de eerste kweek van de Filippijnse krokodil voor Europa gerealiseerd - een mijlpaal. Verdere kweeksuccessen volgden in de Tsjechische Protivin Crocodile Zoo, in de Engelse ZSL London Zoo en in de Deense Crocodile Zoo. Het aantal Filippijnse krokodillen in Europa is gestaag gegroeid, zodat er nu in totaal ruim 50 dieren zijn, verspreid over twee keer zoveel instellingen als aan het begin van het natuurbehoudfokprogramma.

Genetisch puur
Sinds kruisingen tussen Filippijnse krokodillen en zoutwaterkrokodillen, die ook op de Filippijnen voorkomen, afkomstig van Filippijnse boerderijen en houders bekend werden en deze soorthybriden uiterlijk niet konden worden onderscheiden van homozygote dieren, was het vanaf dat moment duidelijk dat herintroducties in het wild op de Filippijnen zou niet werken met de lokale bevolking. De Europese dierentuinpopulatie, die moeizaam was geïntroduceerd, moest genetisch worden onderzocht, aangezien raszuivere dieren een basisvereiste zijn voor natuurbehoudfokprogramma's die worden uitgevoerd door wetenschappelijk beheerde dierentuinen, vooral met het doel ze later opnieuw in het wild te introduceren. Gelukkig bleken de Keulse krokodillen en alle andere Filippijnse krokodillen die in de ESB worden gehouden tijdens het uitgebreide genetische onderzoek homozygoot te zijn, zodat ze bij uitstek geschikt zijn voor herintroductie in het wild op de Filippijnen.

[Apenarend]

Verkeerde zoo

[Gorilla Gust]

Verkeerde zoo

Opgelost. Bedankt!

[Laafsekikker]

Brilbeer “Hans” is nieuw in de dierentuin van Keulen
Conservatiestap voor een bedreigde diersoort: in de toekomst zullen Hans en Lola voor nakomelingen zorgen

Brilbeer “Hans” woont nu in de dierentuin van Keulen. Hij kwam op 14 augustus vanuit de dierentuin van Berlijn naar de Rijn. “Hans” is zes en een half jaar oud en een extreem actieve man. Hij houdt ervan om te baden in de gracht van zijn verblijf of om in zijn klimboom te klimmen. “Hans” zal zijn verblijf delen met de witneusbeer “Pablo”, “Chica” en “Bonita”, die eveneens onlangs naar Keulen zijn verhuisd. De brilbeer “Hans” en het neusbeer-trio worden momenteel afzonderlijk in de inrichting binnengelaten, zodat iedereen zich rustig kan vestigen.

Op een later tijdstip zal “Hans” ook herenigd worden met zijn soortgenoot “Lola”. Zij woont op het aangrenzende perceel, dat via sliders kan worden verbonden met de nieuwe woning van ‘Hans’. De achtjarige ‘Lola’ woont sinds oudejaarsavond 2020 in de dierentuin van Keulen. Ze werd geboren in de dierentuin in Belfast, Noord-Ierland.

Het doel van het samenbrengen van de twee brilberen is het verzekeren van nakomelingen voor deze bedreigde diersoort. De dierentuin van Keulen had een lange traditie in het fokken van brilberen, voor het laatst in 1993, en beheerde tot 2018 ook het fokprogramma voor deze soort.

Grootste berensoort in Zuid-Amerika - alleseter uit de Andes
De brilbeer, ook wel Andesbeer genoemd, is de enige Zuid-Amerikaanse grote berensoort. Hij weegt maximaal 200 kilogram. Vrouwtjes zijn aanzienlijk kleiner en lichter dan mannen. De vacht van de brilbeer is zwart, de snuit is licht. De naam komt van de heldere, brilvormige markeringen op het gezicht, die sterk kunnen variëren in grootte en vorm.

Het herkomstgebied zijn de vochtige bossen en plateaus van de middelste hoogten van de Andes. Brilberen komen voor in Venezuela, Colombia, Ecuador, Peru en Bolivia. De populatie wordt geschat op slechts 2.500 tot 10.000 wilde dieren. Helaas blijven de aantallen dalen. De reden hiervoor is onder meer de vernietiging van habitats als gevolg van de uitbreiding van menselijke nederzettingen. Daarnaast wordt er illegaal gejaagd door stropers als vergelding voor schade aan gewassen veroorzaakt door brilberen op landbouwgrond.

Brilberen zijn alleseters. Ze eten echter vooral planten, waaronder bromelia's, cactusvruchten, bessen en bamboescheuten. Af en toe eten ze ook kleine zoogdieren, insecten en slakken of, in zeldzame gevallen, scheuren ze zelfs vee uit de menselijke veehouderij.

Zondag 1/9 is het ‘Dag van de Soortenbescherming’ in de dierentuin van Keulen met tal van extra activiteiten
Soortenbescherming is een topprioriteit in de dierentuin van Keulen. Het behoud van het fokken van brilberen is slechts een van de vele voorbeelden. De dierentuin zal op ‘Species Protection Day’ aanstaande zondag 1 september duidelijk maken wat er nog meer gebeurt rond de bescherming van de natuurlijke diversiteit.

Van Midden-Amerika tot Indonesië en van Zuid-Afrika tot de baai van Keulen: Via verschillende informatiestations op het dierentuinterrein laat de dierentuin zien waar ter wereld zij en haar experts actief zijn op het gebied van soortbescherming. De vele uitdagingen op het gebied van de bescherming van soorten kunnen alleen samen worden opgelost. Daarom presenteren de partnerorganisaties van de soortbescherming volgende zondag ook: bijvoorbeeld de douane als verantwoordelijke autoriteit voor inbeslagnames, het natuurbeschermingsstation NABU Leverkusen-Keulen, de Lower Landscape Authority als vertegenwoordiger van de lokale soortenbescherming of de Milieuorganisatie Leidenhausen Educatief Centrum

[Laafsekikker]

Zwarte neushoornstier “Malte” nieuw in dierentuin Keulen
Een nieuwe grote 'attractie' in de dierentuin van Keulen: zwarte neushoornstier “Malte”, met een gewicht van ongeveer 1.000 kilogram, heeft vorige week zijn nieuwe thuis betrokken. Hij werd op 28 april 2019 geboren in de dierentuin van Magdeburg en woonde daarna tijdelijk in de dierentuin van Rotterdam. Van daaruit reisde hij naar Keulen. “Malte” recupereerde goed van het transport en voelde zich snel thuis. Twee vertrouwde Rotterdamse dierenverzorgers begeleidden hem tijdens het transport en hielpen hem de eerste dagen te acclimatiseren. Malte” is sinds kort regelmatig te zien in het buitenverblijf. Hij zal binnenkort worden opgevolgd door een neushoornkoe. De exacte datum is nog niet bekend.

Zowel “Malte” als de toekomstige koe zijn door de Europese stamboekcoördinator voor deze soort toegewezen aan de dierentuin van Keulen. De doorslaggevende factoren voor de selectie waren leeftijd, karakter en genetische vereisten. Het belangrijkste doel is om nakomelingen te krijgen voor deze bedreigde diersoort. “Maltes voorganger Taco leeft nu in de dierentuin van Frankfurt.

Dierentuin investeert veel in kweekprogramma's
Om te beginnen met het fokken van neushoorns, opende de dierentuin van Keulen in 2023 een nieuw neushoornverblijf rond de historische Zwitserse stallen. Het neushoornverblijf is qua ruimte aanzienlijk uitgebreid. Het beslaat nu 2.500 vierkante meter.

De faciliteit kan nu worden verdeeld in twee onafhankelijk functionerende gebieden. Dit is belangrijk voor een mogelijk foksucces, omdat zwarte neushoorns solitaire dieren zijn. Dit betekent dat ze alleen samenkomen om te paren. Het verblijf heeft ook overdekte voederplaatsen die ongeacht het weer kunnen worden gebruikt, en extra activiteiten. Gasten kunnen uitkijken naar nieuwe uitkijkplatforms, plekken om te vertoeven en informatiemodules over de grote Afrikaanse zoogdieren. De historische blokhutten uit 1884 zijn ook gerenoveerd. Ze dienen als overdekte stallen voor stieren en koeien. De totale bouwkosten bedroegen ongeveer 2 miljoen euro.

Neushoorns zijn al meerdere keren succesvol geherintroduceerd in het wild.
Iedereen die de dierentuin wil steunen bij het behoud van deze dieren kan lid worden van “Team Rhino Cologne”. De dierentuin heeft de organisatie samen met het Wereld Natuur Fonds (WNF) Duitsland opgericht. Het partnerschap werkt op twee niveaus. Enerzijds worden de maandelijkse donaties van de deelnemers van “Team Rhino Cologne” gebruikt om het fokwerk voor natuurbehoud in de dierentuin van Keulen te financieren. Fokken in dierentuinen is essentieel voor het behoud van deze dieren. Zwarte neushoorns die in dierentuinen zijn geboren, zijn al verschillende keren met succes in het wild uitgezet.

Het geld komt ook ten goede aan WWF-projecten om neushoorns in hun natuurlijke habitat te beschermen. Zo wordt onder andere het werk van jachtopzieners in beschermde gebieden gesteund. Stroperij wordt gedreven door de grote vraag naar neushoornhoorn, bijvoorbeeld als vermeend medicijn - vooral in Vietnam en China. Daar werkt het WWF samen met artsen, universiteiten en politici om de vraag naar neushoornhoorn op de lange termijn te verminderen. Een van de doelen is ervoor te zorgen dat de volgende generatie traditionele medicijndokters geen neushoornhoorn meer aanbeveelt als medicijn.

Iedereen die wil, kan zich aansluiten bij “Team Rhino Cologne”: Informatie en registratie op www.wwf.de/spenden-helfen/wwf-zoo-koope ... horn-koeln

Bescherming neushoorn dringend nodig
De dierentuin van Keulen ondersteunt ook een ander project voor de bescherming van neushoorns in de Afrikaanse staat Eswatini (voorheen Swaziland). Sinds 2009 ondersteunt de dierentuin zijn partner “Big Game Parks”, de officiële instantie voor natuurbehoud van het land, in de strijd tegen stroperij en de identificatie van nieuwe beschermingsgebieden. De volgende cijfers laten zien hoe belangrijk effectieve bescherming van neushoorns is. De International Union for Conservation of Nature (IUCN) heeft de huidige populatiecijfers van neushoorns voor 2022 gepubliceerd.

Op het Afrikaanse continent is het aantal neushoorns blijven dalen, met 1,6 procent per jaar sinds 2017. Eind 2021 waren er nog maar ongeveer 22.140 van deze iconische pachyderachtigen over in heel Afrika, en in dezelfde periode werden er minstens 2.707 neushoorns gestroopt. Vooral de vernietiging van habitats en de jacht om hun hoorns veroorzaken enorme schade aan de herbivoren. De verschillende initiatieven van het WNF en de dierentuin van Keulen pakken daarom juist dit probleem aan.

Tip: 22 september is neushoorndag in de dierentuin van Keulen
Op zondag 22 september staat een bezoek aan de dierentuin van Keulen in het teken van neushoorns, hun biologie en de maatregelen die worden genomen om deze gepantserde dieren te beschermen. Er staan informatiemobielen bij het neushoornverblijf “Malte”. Er is ook informatie over “Team Rhino Cologne”, dat de dierentuin samen met het WWF heeft opgericht. Er is ook een spreekuur voor dierverzorgers.

[Laafsekikker]

Dierentuin presenteert nieuwe fokzeug “Elfriede”
Je zal maar zo een varken en dus een zwijnenbende hebben - de dierentuin van Keulen wel: de nieuwe fokzeug “Elfriede” woont hier sinds juli. Ze behoort tot de Schwäbisch-Hällischen varkens, een zeldzaam landbouwhuisdierras. Het mollige dier is op 19 oktober 2023 geboren op een biologische varkensboerderij in de buurt van Bielefeld. “Elfriede” is opgenomen in het stamboek voor deze bedreigde diersoort en is daarom zeer waardevol. De zeug heeft nu enkele weken quarantaine achter de rug voor nieuwe dieren die in Clemenshof aankomen. De komende dagen zal de dierentuin haar laten verblijven bij het meer ervaren fokzwijn “Eberhard”. “Elfriede” en ‘Eberhard’ zullen dan de nobele taak hebben om voor zoveel mogelijk levendige biggen te zorgen.

333 - zwijnerij
Varkens hebben precies drie maanden, drie weken en drie dagen nodig om hun biggen ter wereld te brengen. Dit is ook het geval bij de Schwäbisch-Hällische Landschweine, een oud varkensras. Ze worden gekenmerkt door hun zwarte kop, nek en achterpoten. Sommige dieren zijn ook helemaal zwart. Vanwege hun vette vlees waren Zwabische-Halvarkens vroeger erg populair. Sinds consumenten de voorkeur geven aan magerder vlees, is het aantal gehouden dieren gedaald. Vandaag de dag wordt het traditionele ras met uitsterven bedreigd. De dierentuin van Keulen zet zich in voor het behoud van deze dieren door middel van een fokprogramma.

Oude diersoorten worden hier bewaard
Het Clemenshof met kinderboerderij in de dierentuin van Keulen is een boerderij naar Bergisch voorbeeld. Op meer dan 4.000 vierkante meter leven verschillende inheemse diersoorten - vooral diersoorten die met uitsterven worden bedreigd. Dierentuinbezoekers van alle leeftijden kunnen alles leren over zeldzame inheemse diersoorten en kleinschalige voedselproductie. Hennes IX, 's werelds beroemdste diermascotte, is hier ook te zien.

NRW-partnerdierentuindag aanstaande zondag
Aanstaande zondag, 15 september, is het NRW Partner Dierentuin Dag. Alle twaalf NRW-partnerdierentuinen organiseren dit evenement gezamenlijk. Jaarkaarthouders die graag af en toe een kijkje nemen in andere dierentuinen, profiteren in het bijzonder van deze alliantie. Zij krijgen het hele jaar door korting op de toegangsprijs bij alle elf andere aangesloten dierentuinen.

Bijzonder aantrekkelijk: op de NRW Partner Zoo Day aanstaande zondag hoeven vaste bezoekers niet hun portemonnee te trekken bij de kassa's van de andere dierentuinen, maar alleen hun abonnement. Op deze dag geeft elke NRW-partnerdierentuin gratis toegang aan houders van een jaarkaart van een andere dierentuin in het netwerk - een echte meerwaarde van de jaarkaart.