Nieuwstopic Ecomare

[Gorilla Gust]

Plaats vanaf 2025 hier in dit topic al het nieuws uit Ecomare. Het oudere dierentuinnieuws van deze dierentuin vinden we terug in het Dierentuinnieuws Archief (enkel toegankelijk voor leden). Op naar een jaar vol beestige nieuwtjes en weetjes!

[Gorilla Gust]

Het jaar is nog niet helemaal gestart, maar het jaartopic alvast wel. We gaan verder waar we gestopt zijn in het 2024-topic:

Lezingen over de toekomst van Texel bij Ecomare

Op dinsdag 14 en 28 januari, maandag 10 februari en dinsdag 25 februari zijn er lezingen bij Ecomare. Het thema van de serie is de toekomst van Texel. De lezingen beginnen om 19.30 uur, de deur gaat om 19.15 open. Vooraf kaartjes kopen is noodzakelijk en kan via ecomare.nl/excursies. Het aantal zitplaatsen is beperkt, vol = vol. Kaartjes kosten € 5,- per stuk, koffie/thee in de pauze is inbegrepen.

Het is inmiddels traditie: in de eerste twee maanden van het jaar organiseert Ecomare een serie winterlezingen. De lezingen van dit jaar passen bij de tijdelijke tentoonstelling die half februari wordt geopend. Deze tentoonstelling, die de titel ‘Tot later’ heeft, gaat over de toekomst van Texel. Ook de vier lezingen behandelen onderwerpen over de toekomst.

Op dinsdag 14 januari trapt VVV-directeur Frank Spooren de serie af met zijn inzichten en ideeën over de toekomst van het toerisme op Texel. Op dinsdag 28 januari is het podium voor boswachter ecologie Thomas van der Es. Hij vertelt over de Texelse natuur in de toekomst. Op maandag 10 februari vertelt Dirk de Lugt, voorzitter van LTO-Texel, over de toekomst van de landbouw op Texel. Jord Kuiken, consultant energietransities, sluit op dinsdag 25 februari de reeks af met een lezing over de toekomst van Texel als duurzaam eiland.

Om een overvolle zaal te voorkomen, is er een beperkt aantal kaartjes beschikbaar. Wie zeker wil zijn van een plaats, doet er goed aan snel kaartjes aan te schaffen via ecomare.nl/excursies. Dit is anders dan eerdere jaren, toen mensen op de avond zelf kaartjes kochten aan de kassa. Kaartjes kosten € 5,- per persoon per keer, inclusief koffie of thee in de pauze. De lezingen beginnen steeds om 19.30 uur.

[Laafsekikker]

Zeepaardjes in de spotlights bij Ecomare

In de voorjaarsvakantie zet Ecomare de schijnwerpers op de zeepaardjes. Zeepaardjes zijn de laatste jaren steeds talrijker geworden in de Noordzee. Door de opwarming zijn ze verder naar het noorden opgeschoven. Toch kan het in de winter te koud voor ze zijn. Dan spoelen ze onderkoeld aan op het strand. Bij Ecomare worden zeepaardjes opgevangen in het Zeeaquarium. Kom deze vakantie meer te weten over deze leuke visjes en knutsel zelf een zeepaardje!

Op verschillende niveaus wordt bij Ecomare aandacht besteed aan zeepaardjes deze vakantie. Van een lezing over zeepaardjes voor iedereen vanaf 10 jaar tot voorlezen uit een prentenboek voor de allerkleinsten. Kinderen kunnen een zeepaardje knutselen en bij de activiteit ‘weetjes over zeepaardjes’ meer ontdekken over de aandoenlijke diertjes. Kijk in de agenda op ecomare.nl naar de planning van de verschillende activiteiten.

Diersoorten die door de klimaatverandering naar onze streken opschuiven, daarover gaat het ook in de nieuwe tentoonstelling Tot later, Texel in 2075 bij Ecomare. Sommige veranderingen kunnen we met redelijke zekerheid voorspellen, maar veel hangt ook af van de keuzes die wij mensen maken. Wat geef jij voorrang: de natuur, het toerisme, duurzaamheid of productie? Maak een kleine tijdreis de toekomst in en ontdek de verschillende scenario’s voor Texel over 50 jaar in deze kleurrijke tentoonstelling.

[Laafsekikker]

Nieuwe tentoonstelling geopend bij Ecomare
Vanaf vandaag kunnen bezoekers van Ecomare een kijkje nemen in de toekomst van Texel. Gisteren is er namelijk de nieuwe tijdelijke tentoonstelling Tot later, Texel in 2075 geopend. Deze tentoonstelling, die twee jaar blijft staan, geeft naast feiten ook keuzes die de toekomst van het eiland kunnen bepalen. Kinderen in de basisschoolleeftijd openden de tentoonstelling.

De tentoonstelling begint met een factwand waarop de laatste wetenschappelijke inzichten over de klimaatverandering en gevolgen daarvan te zien zijn. De inrichting van het landschap bepalen we echter zelf: kiezen we voor een toeristisch eiland, geven we duurzaamheid voorrang, natuur of productie? Met een kieswijzer wordt de bezoeker uitgedaagd hier keuzes in te maken.

De kieswijzer werkt intuïtief: je kiest steeds tussen twee plaatjes. In grote ronde kijkdozen zijn vier scenario’s te zien, die het effect van de verschillende keuzes op het landschap van Texel tonen. Al meteen bij de opening merkte conservator Arthur Oosterbaan dat de tentoonstelling tot discussies leidt: “Dat is precies de bedoeling. We hopen dat mensen met elkaar in gesprek gaan over de toekomst en hun invloed daarop.”

Omdat het over hún toekomst gaat, hebben Texelse kinderen ook een rol gekregen in de tentoonstelling. Er zijn getekende toekomstscenario’s van Texelse kinderen te zien en er hangen quotes van hen. Ook bezoekers mogen hun visie tekenen in een plattegrond van Texel en tips geven voor milieuvriendelijk gedrag. Deze actieve rol van de bezoeker, participatie, wil Ecomare verder uitrollen binnen het programma Ecomare Mooier.

De tentoonstelling Tot later is vormgegeven door Spinner & Langkous, tentoonstellingsmedewerker Anoek Steketee leidde het project. Tot later is mede mogelijk gemaakt door Triodos Foundation, Fonds NME, Stiftexel en het Texelfonds.

[Laafsekikker]

‘Een bijzonder geval’ terug naar zee

Ecomare brengt een herstelde zeehond terug naar zee, geen bijzonder nieuws zou je denken. Toch geldt dit wel voor de zeehond die zaterdag naar zee ging. Floor, een gewone zeehond, was na vier maanden in de opvang eindelijk zover dat ze haar eigen leven weer op kon pakken. Wel met een teen minder, want er was een amputatie nodig geweest om haar weer gezond te krijgen. Een bijzondere ingreep! Vandaar dat haar behandelend artsen aanwezig waren bij het uitzetten.

Floor kwam op 17 oktober in de opvang van Ecomare met diarree, een longworminfectie en diverse wondjes. Eén van de wondjes, op haar rechterachterflipper, wilde maar niet helen. Ondanks antibiotica bleef er pus uitkomen. Ook uitdrukken van de pus en spoelen met betadine gaven niet het gewenste resultaat. De vaste dierenarts van Ecomare, Alexandra Bogerman, suggereerde om de dierenarts van Zeehondencentrum Pieterburen te raadplegen. Die adviseerde om een röntgenfoto te laten maken.

De röntgenfoto kon bij DAPTexel gemaakt worden. Uit de foto bleek de ontsteking in het gewricht van de buitenste teen te zitten. Onbereikbaar voor antibiotica. De keus was nu: euthanaseren of amputeren. In overleg is voor de laatste optie gekozen.

De operatie waarbij de teen werd geamputeerd, is uitgevoerd op 18 december bij DAPTexel. Hiervoor moest Floor onder narcose. Dit is riskant bij zeehonden, omdat ze zo goed hun adem in kunnen houden. Het was dus behoorlijk spannend, maar het ging goed en Floor kon met een teen minder mee terug naar de opvang.

Om de wond goed te laten helen, moest Floor minstens twee weken op het droge blijven. De dierverzorgers legden haar steeds op een schone handdoek en spoten haar dagelijks af. Floor at de hele periode vis uit de hand. De verdere genezing van de wond verliep zonder complicaties. Op 15 februari kon Floor helemaal hersteld en aangesterkt terug naar zee. Omdat ze zo’n bijzondere geschiedenis heeft, kwamen ook dierverzorgers die vrij waren naar de uitzetplek toe om haar uit te zwaaien, net als dierenartsen Kim en Maaike. Kim, die de operatie had uitgevoerd, mocht het hekje openen.

[Laafsekikker]

Ecomare haalt verstrikte zeehond van strand

Vanmorgen vroeg kreeg Ecomare een melding van een strandwandelaar: bij paal 16 lag een verstrikte zeehond op het strand. De meegestuurde foto toonde een jonge grijze zeehond met een flink stuk net om zich heen. Dierverzorgers Tjerk en Jasmijn van Ecomare gingen erheen om de zeehond op te halen.

De zeehond lag dicht bij de waterlijn, dus de dierverzorgers moesten voorkomen dat hij de zee in zou vluchten. Door snel handelen en de route naar het water te blokkeren, lukte het om het dier te vangen. Eenmaal in de opvang hebben ze het net verwijderd. De zeehond heeft geen verwondingen en is goed op gewicht, dus waarschijnlijk heeft hij niet lang rondgezwommen met het net.

Een zeehond die zo’n stuk net met zich meesleept, gaat vaker op het droge liggen. Daar kiezen ze veelal zandbanken voor uit, wat een reddingsactie bemoeilijkt. Als een verstrikte zeehond het strand uitkiest om op te gaan liggen, is de kans dat hij wordt gezien en kan worden geholpen groter. Deze jonge grijze zeehond had het geluk de juiste keuze te hebben gemaakt.

Toen de zeehond net in de opvang was, reageerde hij fel en energiek. Nadat zijn adrenalinespiegel weer was gedaald, stortte hij echter in. De dierverzorgers wachten nu af hoe dit zich ontwikkelt. Het is daarom nog onzeker hoelang hij in de opvang moet blijven. Zodra het kan, gaat hij terug naar zee.

Helaas komen verstrikkingen vaker voor. Om zeehonden op moeilijk bereikbare plekken te kunnen helpen, hebben de zeehondencentra het Seal Response Team opgericht. Deze groep speciaal opgeleide dierverzorgers en dierenartsen organiseert een aantal keer per jaar reddingsacties in de Waddenzee om verstrikte zeehonden te bevrijden. Wil je meer weten over het Seal Response Team of dit project steunen? Kijk dan op https://www.ecomare.nl/seal-response-team

[Laafsekikker]

Burgemeester en wethouder bezoeken Ecomare

Samen met Robert van Vulpen, beleidsadviseur economie bij de gemeente, bezochten burgemeester Mark Pol en wethouder Cees Hooijschuur afgelopen vrijdag Ecomare. Het bezoek was onderdeel van een rondgang langs bedrijven en organisaties die van grote invloed zijn op het eiland. Het werd dan ook als ‘economisch werkbezoek’ betiteld.

De drie heren komen privé regelmatig in de musea en ook Ecomare hebben ze vaak bezocht. Een rondleiding achter de schermen van de opvang was voor hen echter een nieuwe ervaring. Curator en dierverzorger Jarco Havermans vertelde over de dieren die worden opgevangen, de keuzes die gemaakt worden en de verschillende werkzaamheden die ermee gepaard gaan. Dit gaf de heren een goed inzicht in de intensieve taak die Ecomare op dierengebied heeft.

Tentoonstellingsmedewerker Anoek Steketee nam het gezelschap mee naar de nieuwe tentoonstelling Tot later, Texel in 2075. Natuurlijk deden ze alle drie de kieswijzer om te kijken waar zij op uitkwamen voor de toekomst van Texel. De toekomst van Ecomare was ook onderwerp van gesprek: directeur-bestuurder Marion Barth vertelde over de plannen van Ecomare en het project ‘Ecomare mooier’. Ecomare gaat gefaseerd vernieuwen, met het isoleren van het dak wordt een eerste stap gezet. Het was een gezellig en geslaagd bezoek; na afloop waren de drie bezoekers vol lof en bewondering over het werk dat in het centrum wordt verzet.

[MennoPebesma]

Dierverzorgers Jarco en Jasmijn reden laatst naar Artis met aquariumdieren en kwamen terug met een jan-van-gent. Wij hebben ARTIS vissen en anemonen gegeven voor hun nieuwe Aquarium, hun jan-van-gent was alleen overgebleven en maakt nu deel uit van onze groep. Lees meer over deze uitwisseling in Jarco's weblog: https://www.ecomare.nl/verdiep/blog/die ... transport/

Bron: Facebook Ecomare

[Laafsekikker]

Aangespoelde dode zwaardvis naar Ecomare

Uiterst zeldzaam! Gisteravond is in Noord-Groningen, in de buurt van de Eemshaven, een zwaardvis aangespoeld. De vis meet van zwaardpunt tot staartpunt 2.54 meter en weegt zo’n 60 kilo. Door zijn lengte en bijzondere vorm is het een heel imposant dier. Het is bovendien een zeldzaamheid dat een zwaardvis aanspoelt in Nederland: het is nog maar twee keer eerder gebeurd. Voor de waddenkant is het de eerste keer. Conservator Pierre Bonnet van Ecomare heeft de zwaardvis, samen met vrijwilliger Adrie Vonk, opgehaald uit Den Oever. De vis wordt opgenomen in de collectie van Ecomare.

Zwaardvissen zijn roofvissen die wel 4,5 meter lang en meer dan 600 kilo zwaar kunnen worden. Hun bovenkaak is extreem verlengd, waardoor hij de vorm van een zwaard heeft gekregen. Ze eten voornamelijk scholenvormende vissen, die ze met hun ‘zwaard’ bewusteloos slaan alvorens ze op te eten. Zwaardvissen komen wereldwijd voor, behalve in de koude streken. Ze leven ook in de Middellandse Zee. In de Nederlandse wateren zijn ze zeer zeldzaam; voor zover bekend zijn er sinds 1800 vier gevangen in ons deel van de Noordzee.

De zwaardvis die bij de Eemshaven is aangetroffen, is in eerste instantie gemeld bij de Waddenvereniging, waardoor het balletje aan het rollen ging. Ecomare wilde het kadaver graag hebben voor de collectie. Vanuit Groningen is de vis met een dierenambulance naar Den Oever gebracht, waar hij is overgedragen. Het bleek een heel vers en gaaf exemplaar te zijn. Wat er precies met het kadaver gaat gebeuren, wordt nog bepaald. Aangezien het een erg groot dier is, is bewaren op alcohol geen optie voor Ecomare. Er zou een afgietsel van kunnen worden gemaakt en het skelet kan worden opgezet. Voorlopig wordt de vis in de vriezer bewaard.

[Laafsekikker]

Texelaars gratis op excursie

Op zaterdag 24 mei, tijdens de Dag van het Nationaal Park, organiseert NP Duinen van Texel twee gratis Slufterexcursies voor Texelaars. Van 14-16 uur kunnen gezinnen met kinderen (vanaf 5 jaar) met de gids het bijzondere kweldergebied ontdekken, van 10-12 is de activiteit gericht op volwassenen. Boeken kan via ecomare.nl/excursies. Vanwege de registratie wordt er gevraagd om 1 cent over te maken.

De Slufter is één van de parels van het Nationaal Park. Doordat het gebied geregeld overstroomt met zeewater, groeien er planten die daar tegen kunnen. De Slufter wordt doorsneden door kreken waarin van alles leeft. De excursies zijn een ontdekkingstocht door dit prachtige kweldergebied, waarin alle zintuigen aan bod komen. Je hoeft er niet op de paden te blijven, dus er wordt vrij door het gebied gestruind.

De Dag van het Nationaal Park is een landelijke dag waarin dit jaar de soortenrijkdom in de mooiste gebieden van Nederland centraal staat. De twee Slufterexcursies zijn gratis te boeken bij Ecomare via www.ecomare.nl/excursies en zijn bedoeld voor inwoners van Texel.

[Laafsekikker]

Schilderijen diepzeedieren geschonken aan Ecomare

Ton ter Linden, kunstschilder en tuinkunstenaar, heeft onlangs zeven pastels met dieren uit de diepzee aan Ecomare geschonken. Conservatoren Pierre Bonnet en Jarco Havermans hebben de schilderijen in Drenthe opgehaald. Ecomare is heel blij met deze mooie aanwinsten.

De kunstenaar besloot de schilderijen aan Ecomare aan te bieden omdat hij binnenkort 90 jaar wordt. Een leeftijd waarop je gaat nadenken over een goede bestemming voor je levenswerk. Op de schilderijen staan dieren die tot duizenden meters diep kunnen leven, zoals de diepzeehengelvis. Ton heeft ze natuurgetrouw weergegeven, zodat de pastels ons een kijkje geven in de bijzondere levensvormen die de enorme waterdruk in de diepzee kunnen weerstaan.

Ondanks dat de focus van Ecomare op de wadden en Noordzee ligt, heeft Ecomare de schilderijen in dank aanvaard. Pierre Bonnet: “de zeeën, oceanen en ook de diepzee staan allemaal met elkaar in verbinding. Op de wadden spoelen soms dieren aan, die thuishoren in de oceaan en jagen in de diepzee. Een potvis of griend bijvoorbeeld, zal tijdens de jacht dieren tegenkomen die op deze schilderijen staan afgebeeld.”

Ecomare heeft een speciale plek in de tentoonstelling voor nieuwe aanwinsten. Twee van de schilderijen van Ton ter Linden hangen daar nu, zodat de bezoekers ze kunnen zien. De rest wordt voorlopig in het depot bewaard.

[Laafsekikker]

Zeepaardjes Ecomare teruggebracht
Onlangs zijn de zes kortsnuitzeepaardjes die bij Ecomare hebben overwinterd, teruggegaan naar zee. Duikers Jacco Bakker en Hans Dijker brachten de visjes in een tonnetje naar een wierveld in het Marsdiep. Ze plaatsten de zeepaardjes tussen het wier, zodat de dieren meteen iets hadden om zich aan vast te grijpen met hun staart.

Het is een jaarlijks terugkerend evenement, het terugbrengen van zeepaardjes naar hun natuurlijke omgeving. Om ze een goede start te geven, zoekt Ecomare elk jaar duikers om dit klusje te klaren. Zeepaardjes houden zich graag met hun staart vast aan planten of andere objecten in het water. Wier is daar heel geschikt voor.

Door de opwarming schuiven verschillende vissoorten naar het noorden op. Dit geldt voor soorten die zich altijd in onze regionen thuis voelden, zoals de kabeljauw, en voor soorten die we eerder tot de mediterrane soorten rekenden, zoals de dorade. Ook het kortsnuitzeepaardje is door de opwarming naar het noorden opgeschoven. Inmiddels horen ze tot de vaste bewoners van de Noord- en Waddenzee.

Het vrijlaten van de zeepaardjes is gefilmd en te zien via https://youtu.be/Ax1c0y7tWGY

[Laafsekikker]

Zeehond ernstig verwond door nylon visdraad

Op maandag 19 mei kreeg Ecomare een melding van een verstrikte zeehond op het strand bij Paal 21. Het dier had een verknoopt stuk pluis om zijn nek, dat een flinke wond had veroorzaakt. Slechts enkele nylon draden die in een lus waren geknoopt, waren genoeg om de zeehond levensbedreigend te verwonden.

In de opvang is het dier, een mannelijke gewone zeehond, bevrijd. Het draad moet al langere tijd om zijn nek hebben gezeten, waardoor het diep ingesneden was. Aangezien het een juveniele zeehond is, is hij nog in de groei. De lus om zijn nek is door het groeien steeds strakker komen te zitten. Nylon visdraad is enorm sterk; zo’n draad breekt niet als het op spanning komt, maar snijdt in het vlees.

Langs de wond zag de dierenarts afstervend weefsel. Zij voorspelt dat dit eerst erger zal worden voor het gaat helen. De zeehond, die Flos is genoemd, was er niet best aan toe. Hij rilde van de koorts. De dierverzorgers gaan de door de wond veroorzaakte ontsteking nu te lijf met antibiotica. Verzwakte zeehonden hebben vaak een longworminfectie, wat ook bij Flos het geval was. Daar is hij met ontwormingsmiddel vanaf geholpen. Flos wordt achter de schermen verzorgd, omdat hij heel heftig reageert op mensen en juist rust nodig heeft voor zijn herstel.

Kapotgetrokken stukken visnet, afgebroken vislijnen met haken, cirkelvormige touwen en verpakkingsmaterialen zoals de strips die gebruikt worden om tijdschriften te bundelen: er zwerft zoveel gevaarlijk materiaal in zee! Vogels raken ook geregeld verstrikt in losse touwtjes, zoals ballonlinten. En bij Ecomare is uit een pak vis zelfs ooit een haring gekomen die in een haarelastiek was gezwommen. Zwerfafval opruimen heeft echt zin. Ecomare roept dan ook alle (strand)wandelaars op om af en toe iets op te rapen en in de vuilnisbak te gooien.

[Laafsekikker]

Aandacht voor zeeonderzoek op World Ocean Day bij Ecomare
Op zondag 8 juni is het World Ocean Day. Ecomare en het NIOZ hebben de handen ineengeslagen om op deze dag extra aandacht te geven aan de zee.
Wetenschapper Cuun Koek van het NIOZ vertelt om 10.00 en 10.30 uur in Ecomare over haar onderzoek. Haar korte lezing is gratis voor bezoekers van Ecomare. Bij de receptie zijn, vanwege het beperkte aantal zitplaatsen, reserveringskaartjes af te halen.

In 2009 is 8 juni door de Verenigde Naties uitgeroepen tot World Ocean Day. Doel van deze dag is meer bewustzijn te creëren voor het belang van de oceanen voor het leven op aarde. Oceanen en zeeën beslaan twee derde van het aardoppervlak. Niet gek dus, dat de invloed van deze watermassa groot is! Het NIOZ doet er op vele fronten onderzoek naar, onder andere naar de effecten van en invloed op klimaatverandering.

In haar presentatie gaat Cuun Koek in op de rol van de Noordzee voor wat betreft de opname van CO2. Doordat er heel veel leeft in de Noordzee – biologen zeggen: “De Noordzee zee is biologisch heel productief”- levert deze kustzee mogelijk een grotere bijdrage aan het vastleggen van koolstof dan we tot nu toe dachten. Cuun vertelt hoe dat werkt en wat dat voor onze toekomst zou kunnen betekenen.

Cuun vertelt om 10.00 en 10.30 uur over haar onderzoek in de filmzaal van Ecomare. Het verhaal is geschikt voor iedereen vanaf 6 jaar. Bezoekers van Ecomare kunnen er een gratis kaartje voor krijgen bij de receptie. De filmzaal bevindt zich in de tentoonstelling Waddenstad, waar op een speelse manier allerlei zeeonderzoek wordt behandeld.

[Laafsekikker]

Prematuur geboren pup in opvang Ecomare
Hij is de eerste van het seizoen en meteen een bijzondere! Begin deze week kwam er een te vroeg geboren zeehondenpup in de opvang van Ecomare. Bij binnenkomst was hij er erg slecht aan toe en twijfelden de dierverzorgers of hij het zou redden. Inmiddels zijn ze hoopvoller.

De pup lag langs de waddendijk. In overeenstemming met het zeehondenakkoord is hij niet direct meegenomen naar de opvang, maar eerst geobserveerd. De dierverzorgers van Ecomare markeerden en wogen hem ter plekke en keerden na enkele uren terug. Toen duidelijk was dat er geen moeder bij hem was geweest, namen ze hem mee.

Doordat de pup flink uitgedroogd was, was hij de eerste dag in de opvang heel passief en futloos. De dierverzorgers hebben eerst zijn vochtgehalte op peil gebracht met ORS, gevolgd door havermoutwater om zijn darmstelsel voorzichtig te laten wennen. Daarna volgden voedingen met zalmpap. Dit alles heeft hem zichtbaar goed gedaan: hij ligt er veel beter bij.

De pup is door de ramen zichtbaar voor publiek. Omdat hij nog maar zeven kilo weegt en heel jong is, zal hij voorlopig in de quarantaine worden verzorgd. Om te zorgen dat hij zoveel mogelijk energie besteedt aan sterker en zwaarder worden, wordt hij warm gehouden met vloerverwarming en een warmtelamp. De dierverzorgers laten hem een paar keer per dag even zwemmen om schoon te worden, maar verder houden ze hem voorlopig nog op het droge.

[Laafsekikker]

Nieuw zeehondenbassin Ecomare geopend
Onder grote belangstelling is op donderdag 5 juni bij Ecomare een nieuw zeehondenbassin geopend. Het bassin was ooit gebouwd voor bruinvissen. Voor bruinvissen gelden heel andere eisen aan een verblijf dan voor zeehonden. In tegenstelling tot bruinvissen, brengen zeehonden een groot deel van hun leven op het droge door. Een plek om droog te liggen is dan ook essentieel voor hen. Nu het bassin is aangepast, kon het worden uitgeroepen tot het mooiste zeehondenverblijf van Ecomare!

Het verblijf heeft flink diepe delen, maar ook ondieptes. Het strand is glooiend aangelegd en wordt deels overspoeld. De kleur van de rand en het strand is gebaseerd op de kleur van nat zand, de rest van het bassin, dat zich onder water bevindt, is donker van kleur. Deze aanpassing geeft meer rust aan de ogen en een natuurlijker uitstraling. Met lange kunstmatige suikerwieren en grote keien op de bodem is het verblijf als een Noordzee-bassin ingericht. Op de bodem ligt ook een aantal luchtbuizen met gaten, waarmee een bubbelscherm kan worden gemaakt.

Het strandje van de zeehonden is omgeven door een muur, waarachter een duintuin is aangelegd. Dit zorgt voor een betere inpassing in de omgeving en geeft Ecomare de gelegenheid om bezoekers te vertellen over de typische planten en dieren van de Texelse duinen. Jarco Havermans, die als curator het project van de verbouwing heeft geleid, sprak bij de opening de hoop uit dat op termijn de zwaar bedreigde parelmoervlinder de duintuin zal bezoeken.

Marion Barth, directeur-bestuurder van Stichting Texels Museum, vertelde dat het project al voor de coronacrisis in gang was gezet. Het verkrijgen van de nodige vergunningen heeft een hoop tijd gekost. De verbouwing kon mede dankzij verschillende fondsen en sponsoren gefinancierd worden.

In het nieuwe verblijf, dat vanaf nu het Noordzee-bassin wordt genoemd, zijn de vier mannelijke zeehonden van het centrum gehuisvest. Het zijn de gewone zeehonden Rob, Lodde en Antonius en ringelrob Bob. Door de mannen en vrouwen te scheiden, is er meer rust gecreëerd in beide groepen. De dieren zijn in het Zeeaquarium ook onder water te volgen, door de grote onderwaterramen. Het vernieuwde verblijf is voor zowel de zeehonden als de bezoekers van Ecomare een prachtige aanwinst.

[Laafsekikker]

Lions Texel sponsort Ecomare voor afgietsel zwaardvis

Van de zwaardvis van 2,5 meter die eind april aanspoelde, wil Ecomare graag een afgietsel laten maken en het skelet laten prepareren. Om dit te realiseren hebben enkele organisaties al een bijdrage toegezegd. Eén ervan is Lions Texel, die het project met € 1000,- steunt. Het maken van het afgietsel is, mede dankzij de bijdrage van de Lions, mogelijk. Ecomare zoekt nog aanvullende fondsen voor de preparatie van het skelet. Ook kleine bedragen zijn welkom!

Het gebeurt maar heel zelden dat een zwaardvis in Nederland belandt en al helemaal op de wadden. Het treurige feit dat deze imposante vis hier de dood heeft gevonden, geeft Ecomare een unieke kans om hem aan publiek te laten zien. Een afgietsel toont de vis in zijn geheel, maar is van kunststof. Het skelet is echt van het dier afkomstig. Voor het complete beeld zijn beide van belang. Hier zit wel een behoorlijk prijskaartje aan: het kost zo’n tienduizend Euro.

Preparateur Mickel van Leeuwen komt deze zomer naar Ecomare om een afgietsel van de zwaardvis te maken. Hij gaat dit doen op het buitenterrein van het centrum, onder een afdak. Bezoekers van Ecomare kunnen dus meekijken. Als Mickel klaar is, is de beurt aan Mardik Leopold. Hij gaat de maaginhoud onderzoeken om meer te weten te komen over de laatste maaltijd van de vis. Ook hiermee kunnen bezoekers van Ecomare meekijken.

Als het afgietsel is gemaakt en de maag is verwijderd, kan het kadaver in de vriezer bewaard blijven tot er voldoende geld is om het skelet te laten opzetten. Conservator Pierre Bonnet heeft vooral haast met het afgietsel: “We hebben de vis zo goed mogelijk in plastic verpakt, maar alsnog kan hij uitdrogen in de vriezer. Hoe langer het duurt voor er een afgietsel wordt gemaakt, hoe meer risico we daarop lopen. Met het skelet gaat niks mis in de vriezer, dus dat kan eventueel wachten.”

Voor de preparatie van het skelet is Ecomare nog op zoek naar aanvullende financiering. Via ecomare.nl/zwaardvis kan een donatie worden gedaan. De betalingen worden automatisch bestemd voor de preparatie van het zwaardvisskelet en zijn anoniem. Mensen die een bijdrage leveren en op de hoogte gehouden willen worden van de voortgang van het project, zijn van harte uitgenodigd om een mailtje te sturen aan vrienden@ecomare.nl. Hun mailadres wordt dan bewaard voor de duur van het project en gebruikt voor het sturen van foto’s en updates. Na afloop zal er geen gebruik meer van worden gemaakt.

[Laafsekikker]

Meekijken bij werk aan zwaardvis bij Ecomare

Een unieke kans voor bezoekers van Ecomare! Zij kunnen tussen 7 en 11 juli meekijken terwijl de preparateur een afgietsel maakt van de zwaardvis die eind april dood aanspoelde. De 2,5 meter lange vis wordt op deze manier levensecht vereeuwigd in kunststof.

Het maken van een afgietsel is dé manier om een vis in zijn geheel tentoon te kunnen stellen. Preparateur Mickel van Leeuwen zorgt ervoor dat het model er levensecht uit komt te zien. Bij Ecomare hangen verschillende modellen van grote zeedieren, zoals dolfijnen, een maanvis, een haringkoning en een dwergvinvis. Allemaal van dieren die op of rond de wadden zijn aangespoeld. Doordat de modellen de juiste formaten, kleuren en vormen hebben, geven ze een mooi beeld van deze dieren.

Ecomare wil ook graag het skelet laten prepareren om samen met het model tentoon te stellen. Om dit te kunnen realiseren is Ecomare nog op zoek naar aanvullende financiering. Via ecomare.nl/zwaardvis kan een donatie worden gedaan. De betalingen worden automatisch bestemd voor de preparatie van het zwaardvisskelet en zijn anoniem.

[Laafsekikker]

Ook los draad kan flink kwaad!
Dieren kunnen op veel verschillende manieren verstrikt raken, daar hebben de wildopvangcentra in Nederland ruim ervaring mee. Ook in de Zeehonden- en Vogelopvang van Ecomare komen de meest uiteenlopende verstrikkingsslachtoffers binnen. Vaak veroorzaakt door visnetten en vislijnen, al dan niet met haken eraan. Dat ook een los stuk draad of lijn tot verstrikking kan leiden, werd onlangs weer bewezen door een ekster die bij Ecomare in de opvang belandde.

Stel je gooit net wat te enthousiast je werphengel uit en de haak belandt hoog in een boom in plaats van in het water. Wat doe je dan? Als je hem niet los kunt krijgen en je kunt er ook niet bij komen, dan knip je de lijn af. Dit was gebeurd met de lijn waar deze ekster vervolgens met zijn poot in verstrikt raakte. Door zijn geworstel om los te komen, werd het alleen maar erger. Hij kon zichzelf met geen mogelijkheid meer bevrijden. Omstanders die de onfortuinlijke vogel hoog in de boom zagen, hebben de tak afgezaagd waaraan hij vastzat. Zo konden ze het dier losmaken. In de opvang van Ecomare is hij verder bevrijd van het draad en kon hij tot rust komen.

In zee vallen veel slachtoffers door stukken visnet die los in het water drijven of vastgehaakt zitten aan een object. Dieren zwemmen erin en verdrinken of verhongeren. Maar net als in het voorbeeld van de vislijn en de ekster, kunnen ook hier losse draden slachtoffers maken. Berucht zijn bijvoorbeeld de ballonlinten, waar vogels in verwikkeld raken. In zee vallen veel slachtoffers door stukken visnet die los in het water drijven of vastgehaakt zitten aan een object. Dieren zwemmen erin en verdrinken of verhongeren. Maar net als in het voorbeeld van de vislijn en de ekster, kunnen ook hier losse draden slachtoffers maken. Berucht zijn bijvoorbeeld de ballonlinten, waar vogels in verwikkeld raken. Ook ander zwerfvuil zoals verpakkingsmaterialen kunnen dieren fataal worden.

De ekster is gered en ook een verstrikte jan-van-gent is deze week vrijgelaten. Het merendeel van het verstrikkingsleed wordt echter niet of te laat gezien. Voorkomen blijft het beste. Dus: gooi nooit je afval in de natuur en ruim af en toe iets op als je het ziet liggen. Meestal is een afvalbak niet ver weg!