Nieuwstopic Pairi Daiza (2025)

[JvG]

Op de website van vrt nieuws lees ik dat er voor het eerst een spix ara geboren is in Pairi Daiza.

Wat ik las in hun FBbericht waren de 100 eieren tot nu toe onbevrucht maar ei 101 leide tot dit resultaat...

https://www.facebook.com/share/p/1H11zoV7DP/

[Boots]

Op de website van vrt nieuws lees ik dat er voor het eerst een spix ara geboren is in Pairi Daiza.

Leuk nieuws, mooie soort.

Op facebook lezen we ook dat de oudste zeebeer overleden is. Deze zou 25 jaar geworden zijn, wat best oud is. Dat zou willen zeggen dat deze nog uit Antwerpen is gekomen als jong dier.
Spijtig maar de manier van berichtgeving blijft om stuipen van te krijgen.

Ik moet dan wel lachen om alle super betrokken reacties van mensen die 'de dag ervoor nog tegenover de dieren geslapen hebben' en het heel erg vinden. Maar goed het verbaast ook niet dat Henk en Ingrid geen Steller zeeleeuw van een pelsrob kunnen onderscheiden

[Limburg vooruit]

Op de website van vrt nieuws lees ik dat er voor het eerst een spix ara geboren is in Pairi Daiza.

Leuk nieuws, mooie soort.

Op facebook lezen we ook dat de oudste zeebeer overleden is. Deze zou 25 jaar geworden zijn, wat best oud is. Dat zou willen zeggen dat deze nog uit Antwerpen is gekomen als jong dier.
Spijtig maar de manier van berichtgeving blijft om stuipen van te krijgen.

Ik moet dan wel lachen om alle super betrokken reacties van mensen die 'de dag ervoor nog tegenover de dieren geslapen hebben' en het heel erg vinden. Maar goed het verbaast ook niet dat Henk en Ingrid geen Steller zeeleeuw van een pelsrob kunnen onderscheiden

ik had het ook gelezen

[Laafsekikker]

Belgische primeur: De eerste in Pairi Daiza geboren Spix’ ara.
Ei 101 is een waar levenswonder.

De Spix’ ara verdwenen tientallen jaren uit het wild. Sinds 2018 zet Pairi Daiza zich met de Pairi Daiza Foundation actief in voor het behoud van deze uiterst zeldzame papegaaiensoort. Op 21 september 2025 zag het allereerste kuiken van deze papegaaiensoort er, in het Centrum voor de instandhouding van bedreigde vogelsoorten, het levenslicht. Dit ultramoderne kweekcomplex volgt in het kader van een internationaal voortplantingsprogramma twaalf Spix’ ara’s nauwgezet op.

Een klein mirakel
Sinds Pairi Daiza Spix’ ara’s opvangt, werden er al 100 eieren gelegd, maar geen enkel daarvan was ooit bevrucht of levensvatbaar. Ei 101 is dus een waar levenswonder, het resultaat van jarenlange inspanningen en geduld. Dit uitzonderlijke succes zou te maken kunnen hebben met een recente aanpassing in de voeding van de vogels. Vlak voordat het ei uitkwam, werd het kleine wonder toevertrouwd aan een team van verzorgers gespecialiseerd in zeldzame vogels. Sinds de geboorte, die probleemloos verliep op de ochtend van 21 september, wordt het kuiken om de twee uur met de hand gevoed om de overlevingskansen te maximaliseren.
Het ei werd bewust bij de ouders weggehaald, omdat onervaren koppels vaak niet in staat zijn hun eerste kuiken groot te brengen. Het kuiken bevindt zich nog in een kritieke en kwetsbare fase, maar het is al flink gegroeid: van 13 gram bij de geboorte, weegt het vandaag iets meer dan 30 gram.
Thomas Biagi, verzorger van zeldzame vogels, getuigt: “Het is vermoeiend om hem om de twee uur te voeden, maar ook erg motiverend, omdat we goed beseffen dat we de toekomst van een van de meest bedreigde diersoorten in handen hebben.”

Als uitgestorven in het wild opgelijst
De Spix’ ara, afkomstig uit het noordoosten van Brazilië werd bekend via de animatiefilm “Rio” en het iconische personage Blu. Deze vogelsoort wordt al 25 jaar door de IUCN (The International Union for Conservation of Nature) als uitgestorven in het wild opgelijst. Dankzij intensieve beschermings- en kweekprogramma's zijn er vandaag nog slechts een zeer beperkt aantal exemplaren over. Sinds 2018 zet Pairi Daiza zich met de Pairi Daiza Foundation actief in voor het behoud van deze uiterts zeldzame soort.

Deze geboorte in Pairi Daiza maakt deel uit van een internationaal kweekprogramma, dat wordt uitgevoerd in samenwerking met het ICMBio (het Chico Mendes Instituut voor Biodiversiteitsbehoud in Brazilië) en de zoo van São Paulo. Het programma heeft als doel een levensvatbare en genetisch gevarieerde populatie op te bouwen, die op termijn kan bijdragen aan het voortbestaan van de soort.

Een verborgen parel
Met uitzondering van drie Spix' ara's die geen deel uitmaken van het kweekprogramma en leven in de volière van de abdijhoeve in Pairi Daiza, zijn deze uiterst gevoelige en schuwe vogels niet zichtbaar voor het publiek. Momenteel leven 12 Spix’ ara’s in het Centrum voor de instandhouding van bedreigde vogelsoorten van Pairi Daiza onder nauwgezette humane zorg. Elke onnodige menselijke nabijheid zou het voortplantingsproces in gevaar kunnen brengen.

Het kuiken dat in Pairi Daiza werd geboren, zal niet worden uitgezet in de natuur, maar uitgroeien tot een essentiële voortplantingspartner binnen het programma, samen met andere jongen die hopelijk in Pairi Daiza geboren zullen worden.

Deze geboorte is een nieuwe mijlpaal in het blijvende engagement van Pairi Daiza voor het behoud van de Spix' ara. Na jaren van internationale samenwerking rond bescherming en herintroductie, markeert dit het begin van een nieuw hoofdstuk: een fase waarin het discrete Conservatiecentrum uitgroeit tot een volwaardig kweekcentrum, dat de nog steeds kwetsbare wereldpopulatie van deze zeldzame papegaai kan versterken.

[JvG]

Wat ik mij steeds blijf afvragen als het over Spix'ara's gaat. Ik snap dat je zoveel mogelijk jongen die geboren worden wilt laten overleven en via handopfok heb je de meeste kans. Maar wordt er ooit wel geprobeerd om de dieren zelf jongen te laten grootbrengen? Daar heb ik namelijk tot op heden nog niets over gehoord. Juist met dieren waarmee je wilt meedraaien in herintroductieprogramma's wil je toch natuurbroed zodat de jongen ook weten hoe ze zich moeten voortplanten en niet teveel op mensen gericht zijn?

[Mr. Gharial]

Wat ik mij steeds blijf afvragen als het over Spix'ara's gaat. Ik snap dat je zoveel mogelijk jongen die geboren worden wilt laten overleven en via handopfok heb je de meeste kans. Maar wordt er ooit wel geprobeerd om de dieren zelf jongen te laten grootbrengen? Daar heb ik namelijk tot op heden nog niets over gehoord. Juist met dieren waarmee je wilt meedraaien in herintroductieprogramma's wil je toch natuurbroed zodat de jongen ook weten hoe ze zich moeten voortplanten en niet teveel op mensen gericht zijn?

Klopt, maar voor herintroductie moet je eerst een gezonde reservepopulatie hebben. En met PD als enige houder in Europa en dit blijkbaar het eerste jong wil je daar natuurlijk erg zuinig op zijn. Ze gaan niet meteen het eerste jong uitzetten in het wild.

[Apenarend]

Wat ik mij steeds blijf afvragen als het over Spix'ara's gaat. Ik snap dat je zoveel mogelijk jongen die geboren worden wilt laten overleven en via handopfok heb je de meeste kans. Maar wordt er ooit wel geprobeerd om de dieren zelf jongen te laten grootbrengen? Daar heb ik namelijk tot op heden nog niets over gehoord. Juist met dieren waarmee je wilt meedraaien in herintroductieprogramma's wil je toch natuurbroed zodat de jongen ook weten hoe ze zich moeten voortplanten en niet teveel op mensen gericht zijn?

Voeden ze jonge ara's niet via een handpop die de oudervogel moet voorstellen, zodat ze zich niet de mens als soortgenoot gaan inprenten? Of is dit intussen een achterhaalde strategie?

[teunvdvlugt]

Wat ik mij steeds blijf afvragen als het over Spix'ara's gaat. Ik snap dat je zoveel mogelijk jongen die geboren worden wilt laten overleven en via handopfok heb je de meeste kans. Maar wordt er ooit wel geprobeerd om de dieren zelf jongen te laten grootbrengen? Daar heb ik namelijk tot op heden nog niets over gehoord. Juist met dieren waarmee je wilt meedraaien in herintroductieprogramma's wil je toch natuurbroed zodat de jongen ook weten hoe ze zich moeten voortplanten en niet teveel op mensen gericht zijn?

Het ACTP is sinds enkele jaren bezig om steeds meer natuurbroed spix' ara's te kweken. Het was zelfs de bedoeling dat alle kuikens die geboren worden in het kweekcentrum in Brazilië, natuurbroed zijn. Echter door onervaren ouders komt handopfok soms nog voor. De ara's die uitgezet zijn in het wild hebben ook al een aantal succesvolle broedseizoenen doorstaan met als resultaat een aantal natuurbroed kuikens in de natuur.

Mij lijkt dat het hier in Pairi Daiza ook gaat om onervaren ouders, waardoor handopfok noodzakelijk is voor de overleving van het kuiken.

Voeden ze jonge ara's niet via een handpop die de oudervogel moet voorstellen, zodat ze zich niet de mens als soortgenoot gaan inprenten? Of is dit intussen een achterhaalde strategie?

Ik weet niet precies waarom hier niet voor gekozen wordt. Wel weet ik dat voorafgaand aan het uitzetten van de spix' ara's veel uitgetest is met andere arasoorten. Ook in de overleving van handopfok dieren in de natuur. Mogelijk dat ze hierin terug zagen dat het voor de overleving in de natuur niet zo veel uitmaakt of het handopfok is, maar dat durf ik niet met zekerheid te zeggen.

[Limburg vooruit]

Vervang het ei/jong door een ei/jong van een blauwgele ara ofzo terwijl je hun jong voorlopig met de hand groot trekt.
Enkel zo kunnen de ouders ervaring op doen en maak je meer kans op natuurbroed jongen in de toekomst.

[Apenarend]

Vervang het ei/jong door een ei/jong van een blauwgele ara ofzo terwijl je hun jong voorlopig met de hand groot trekt.
Enkel zo kunnen de ouders ervaring op doen en maak je meer kans op natuurbroed jongen in de toekomst.

Prenten de jonge vogels zich dan niet vast op blauwgele ara voedervogel en herkennen zij later hun eigen soortgenoten niet meer?

[Limburg vooruit]

Vervang het ei/jong door een ei/jong van een blauwgele ara ofzo terwijl je hun jong voorlopig met de hand groot trekt.
Enkel zo kunnen de ouders ervaring op doen en maak je meer kans op natuurbroed jongen in de toekomst.

Prenten de jonge vogels zich dan niet vast op blauwgele ara voedervogel en herkennen zij later hun eigen soortgenoten niet meer?

Dat is dan weer iets waar ik geen rekening mee gehouden heb.
Maar bij roof- en siervogels gebeurd dit vaak, en daar heb ik geen weet van problemen op latere leeftijd.

[Boomkangoeroe]

De koekoek maakt er zelfs zijn levensdoel van

[JvG]

Vervang het ei/jong door een ei/jong van een blauwgele ara ofzo terwijl je hun jong voorlopig met de hand groot trekt.
Enkel zo kunnen de ouders ervaring op doen en maak je meer kans op natuurbroed jongen in de toekomst.

Prenten de jonge vogels zich dan niet vast op blauwgele ara voedervogel en herkennen zij later hun eigen soortgenoten niet meer?

Ik denk dat een imprint op een gelijkende arasoort minder schadelijk kan zijn dan imprint op mensen. De gelijkende arasoort lijkt qua gedrag en fysiek meer op het dier zelf. De gewenning naar soortgenoten zal veel kleiner zijn terwijl ze wel geleerd hebben hoe ze later hun eigen jongen moeten grootbrengen.
Dat is de reden dat ik handopfok bij zulke vogels minder begrijp. Zeker bij deze dieren moeten ze leren hoe ze voor hun jongen moeten zorgen. Uitwissel van eieren/jongen met een andere soort om de Spix'jongen te beschermen en de ouderdieren ervaring op te laten doen is zo van belang als je daadwerkelijk dieren wilt terugbrengen. Voor mijn gevoel worden de meeste Spix'ara's tot op heden veel te veel bij de ouders weggehaald want dan is er een individu bij ipv een echte duurzame populatie (100 onbevruchte/probleemeieren wilt denk ik wel veel zeggen over de huidige problematiek in het houden van Spix'ara's...)

[daniel1109]

Er is een nieuwe bewoonster aangekomen in Pairi Daiza: Moseka, een jong dwergnijlpaard!

Ze komt uit het Parc Animalier d’Auvergne en heeft de tijd genomen om zich aan te passen aan haar nieuwe omgeving. Gisterenochtend ontdekte ze, onder het aandachtige oog van Norbert, voor de allereerste keer haar buitenverblijf.

Je kan haar zien vanuit het Paalwoningen-dorp. Maar geen zorgen als je haar niet ziet: Moseka kiest zelf of ze liever binnen blijft of van de buitenlucht geniet.

En Quma? Zij woont vanaf nu bij de grote nijlpaarden, met wie ze afwisselend het buitenverblijf deelt.

Dus… kom jij Moseka ontdekken in haar nieuwe omgeving?
Tickets en Membership via www.pairidaiza.eu

Ik vind dat laatste nou zo zonde he. De nijlpaarden die dus moeten afwisselen met een dwergnijlpaard in het buitenverblijf. Waarom dan dat 3e dwergnijlpaard niet naar een ander park verhuizen of een eigen verblijf geven.

[Limburg vooruit]

Er is een nieuwe bewoonster aangekomen in Pairi Daiza: Moseka, een jong dwergnijlpaard!

Ze komt uit het Parc Animalier d’Auvergne en heeft de tijd genomen om zich aan te passen aan haar nieuwe omgeving. Gisterenochtend ontdekte ze, onder het aandachtige oog van Norbert, voor de allereerste keer haar buitenverblijf.

Je kan haar zien vanuit het Paalwoningen-dorp. Maar geen zorgen als je haar niet ziet: Moseka kiest zelf of ze liever binnen blijft of van de buitenlucht geniet.

En Quma? Zij woont vanaf nu bij de grote nijlpaarden, met wie ze afwisselend het buitenverblijf deelt.

Dus… kom jij Moseka ontdekken in haar nieuwe omgeving?
Tickets en Membership via www.pairidaiza.eu

Ik vind dat laatste nou zo zonde he. De nijlpaarden die dus moeten afwisselen met een dwergnijlpaard in het buitenverblijf. Waarom dan dat 3e dwergnijlpaard niet naar een ander park verhuizen of een eigen verblijf geven.

Wat in deze tuin allemaal kan!!!

[lintworm]

Er is een nieuwe bewoonster aangekomen in Pairi Daiza: Moseka, een jong dwergnijlpaard!

Ze komt uit het Parc Animalier d’Auvergne en heeft de tijd genomen om zich aan te passen aan haar nieuwe omgeving. Gisterenochtend ontdekte ze, onder het aandachtige oog van Norbert, voor de allereerste keer haar buitenverblijf.

Je kan haar zien vanuit het Paalwoningen-dorp. Maar geen zorgen als je haar niet ziet: Moseka kiest zelf of ze liever binnen blijft of van de buitenlucht geniet.

En Quma? Zij woont vanaf nu bij de grote nijlpaarden, met wie ze afwisselend het buitenverblijf deelt.

Dus… kom jij Moseka ontdekken in haar nieuwe omgeving?
Tickets en Membership via www.pairidaiza.eu

Ik vind dat laatste nou zo zonde he. De nijlpaarden die dus moeten afwisselen met een dwergnijlpaard in het buitenverblijf. Waarom dan dat 3e dwergnijlpaard niet naar een ander park verhuizen of een eigen verblijf geven.

Mijn gok is dat de dwergnijlpaarden naar de grote kas gaan, maar dat die nog niet af is. Terwijl deze verhuis al wel gepland stond (en het dier zal in Auvergne wel weg hebben gemoeten...). Dan moet je zo'n dier ergens kwijt en blijkbaar heeft Pairi Daiza niet een backstagebereik om zulke transfers op te vangen...

[Gorilla Gust]

Ik vermoed dat de backstage ivm de (toch wel) uitgestelde opening van de sanctuary aardig aan zijn limieten gaat zitten vooral.

[Boots]

Ik vermoed dat de backstage ivm de (toch wel) uitgestelde opening van de sanctuary aardig aan zijn limieten gaat zitten vooral.

Ik denk ook dat het vooral daarmee te maken heeft. Het is niet bepaald dat er maar 3 dieren achter de schermen zitten te wachten tot ze naar de kas kunnen verhuizen. Waarschijnlijk zit er nog veel meer dan tot nu toe uitgelekt.

[MClaeys]

Ik ben vooral benieuwd wat we allemaal te zien gaan krijgen. Wie weet zitten er binnenkort (of nu al) jaguars achter de schermen. En had Pairi Daiza ook geen drils backstage? In ieder geval zullen er dan in of rond de serre ook dwergnijlpaarden komen lijkt mij.

[Laafsekikker]

5 capybara's geboren in Pairi Daiza.
Een ware babyboom: sinds 2 juli werden er 7 capabara's geboren.

Aan de oever van de Dender in Cambron-Abbey, in de schaduw van het oudste gebouw op de Pairi Daiza-site, de Sint-Bernardus toren, is sinds 2 juli de familie van ’s werelds grootste knaagdieren flink uitgebreid. Met maar liefst 7 geboortes dit seizoen telt de groep nu 11 capibara’s.

Op woensdag 1 oktober bracht Kamaloun 5 jongen ter wereld, niet verzameld in één nest, maar verspreid over haar uitgestrekte habitat. Deze geboortes markeren een succesvol voortplantingsjaar voor het mannetje Spooky, hij heeft zich samen met elk van de drie vrouwtjes, Berit, Burrito en Kamaloun, voortgeplant.

Geboortes bij capibara’s
Capibara’s (Hydrochoerus hydrochaeris) zijn nestvlieders, in tegenstelling tot andere knaagdieren. Dat betekent dat de jongen bij de geboorte al sterk ontwikkeld zijn: ze hebben vacht, hun ogen zijn open en ze kunnen vrijwel meteen lopen. Ze hebben dus geen expliciete behoefte aan een nestholte voor de overleving van de jongen, zoals bijvoorbeeld muizen of cavia’s.

Kamaloun was dus niet genoodzaakt haar jongen op één plek samen te leggen, dus ze heeft hen om beurt verspreid in het territorium geworpen. De pasgeboren jongen sluiten zich meestal wel snel aan bij de groep, want capibara’s leven in een sterke sociale structuur. Meerdere volwassen dieren helpen de groep en de jongen te bewaken en te beschermen.

Dit verklaart mogelijk mee de groeiende populariteit van deze diersoort, met een indrukwekkend formaat als grootste knaagdier ter wereld, maar vooral door hun sociale en vriendelijke karakter en uitstraling.

Veiligheidsmaatregelen
Pairi Daiza neemt geen enkel risico met deze kwetsbare pasgeboren dieren. De grootste groep capibara’s blijft voorlopig veilig binnen, zodat ze ongestoord kunnen aansterken en opgroeien onder het oplettende oog van de verzorgers. ​

Wie op zaterdag langskomt zal normaal één of enkele van de 11 capybara's kunnen spotten. Het Park blijft op 4 oktober, werelddierendag, open tot 20.00 uur.