Nieuwstopic Kolner Zoo

[Laafsekikker]

De vriendenkring van de dierentuin van Keulen heeft een nieuw bestuur
Bernhard Conin en Jutta Weidenfeller verkozen tot lid van het uitvoerend comité

De Keulense Zoo Support Association, zeg maar de Vrienden van Zoo Keulen, hebben een nieuw bestuur. Tijdens de jaarlijkse algemene vergadering werden de leden Bernhard Conin en Jutta Weidenfeller tot lid van de bestuurscommissie gekozen. Conin, voormalig directeur van Koelncongress GmbH, neemt het voorzitterschap over. Weidenfeller is bestuurslid bij de Kreissparkasse Keulen. In de toekomst zal ze penningmeester zijn van de dierentuinondersteuningsvereniging. De directie wordt gecompleteerd door dierentuindirecteur prof. Theo B. Pagel, die net als voorheen het plaatsvervangend voorzitterschap op zich neemt, en commercieel directeur Christopher Landsberg van de dierentuin, die zijn functie als secretaris van de dierentuinvrienden voortzet.

Bernhard Conin en Jutta Weidenfeller volgen de voormalige Bestuurders Uwe Schöneberg en Dr. Klaus Tiedeken op. Schöneberg, directeur van Pfeifer und Langen GmbH & Co. KG, en Tiedeken, voormalig bestuurslid van de Kreissparkasse Köln, hebben zich twaalf jaar lang vrijwillig ingezet voor de steunvereniging. Hiervoor ontvingen beiden na afloop van de harmonieuze algemene vergadering als erkenning het erelidmaatschap. Vooral de afgelopen twaalf jaar heeft de dierentuin veel ambitieuze bouwprojecten kunnen realiseren – niet in de laatste plaats dankzij de steun van de steunvereniging. Deze omvatten het Clemenshof en de dierentuinschool, het gemoderniseerde tijger- en leeuwenverblijf, het “Arnulf en Elizabeth Reichert House” en het verblijf voor zwarte neushoorns, dat nog maar een paar maanden geleden werd geopend.

“Wij willen onze voormalige collega’s in het bestuur hartelijk bedanken voor hun inzet. Ze hebben veel gedaan voor de dierentuin en zijn dieren, groot en klein”, aldus Pagel en Landsberg. “We zijn des te blijer dat we in de heer Conin en mevrouw Weidenfeller twee geweldige opvolgers hebben gevonden, die dankzij hun brede professionele ervaring en netwerk een nieuwe impuls zullen geven.”

Conin en Weidenfeller benadrukten: “We kijken uit naar de nieuwe taak. De dierentuin van Keulen is een belangrijke instelling in Keulen die belangrijke taken voor de samenleving vervult. Samen willen wij de steunvereniging graag verder uitbouwen om onze dierentuin nog meer te kunnen ondersteunen.”

Sterke partners voor dierentuindieren
Sinds 1982 zijn burgers uit Keulen en omgeving betrokken bij de dierentuinondersteuningsvereniging. De kring telt momenteel 2.255 leden. Het doel van de vereniging is het promoten van de Keulse Dierentuin, met name bij het behoud en de verdere uitbreiding van de dierenfaciliteiten en het educatieve aanbod. De middelen voor deze financiering komen uit de jaarlijkse bijdragen van de leden. Het is minimaal 44 euro per jaar.

Andere leden zijn van harte welkom. Informatie over de steunvereniging op www.zoosamme.de.

[Laafsekikker]

Global Humane eert Theo Pagel in Washington voor zijn betrokkenheid in het natuurbehoudswerk
Een van de grootste milieuverenigingen in de VS kent de Wolfgang Kiessling-prijs toe voor de bescherming van soorten aan de directeur van de dierentuin van Keulen.

Global Humane, een invloedrijke VS Natuurbeschermingsorganisatie, kende dit jaar prof. Theo B. Pagel, directeur van de dierentuin van Keulen, de Internationale Wolfgang Kiessling-prijs voor soortbescherming toe. Deze prijs werd uitgereikt door Wolfgang F. Kiessling, oprichter van Loro Parque op Tenerife.

Pagel is directeur van de dierentuin van Keulen en medevoorzitter van het International Union for Conservation of Nature (IUCN) en het Wereld dierentuinenverband (WAZA). Van 2019 tot 2021 was hij de voorzitter van de Werelddierentuinvereniging. Hij heeft aanzienlijke veranderingen teweeggebracht voor de natuur, zowel in de natuur als in de Zoölogische tuinen, maar ook in hetwetenschapsveld. Op jonge leeftijd was hij reeds geïnspireerd door zijn dierenliefhebbende vader, In 1988 richtte hij een fokprogramma op om de met uitsterven bedreigde Balispreeuw te redden. Dit programma bestaat nu bijna twintig jaar.

“Het ontvangen van de Kiessling Prize for Species Conservation is een grote eer”, aldus Pagel. “Het is altijd nauw aan het hart bij mij geweest. Ik ben enthousiast om samen te werken met teams van toegewijde dierenexperts en leiding te geven aan een van de meest vooruitstrevende en op natuurbehoud gerichte dierentuinen van Europa. Samen hebben we nieuwe soorten ontdekt en talloze belangrijke natuurbehoudsprojecten wereldwijd ondersteund.”

Tijdens zijn termijn als president van de World Zoo Association creëerde Pagel duurzaamheid alsook vele educatieve strategieën voor natuurbehoud. Zijn benadering van natuurbehoud is om het publiek te betrekken en om onderwijs te geven, te inspireren en strategieën te implementeren om talrijke soorten wilde dieren te beschermen. Dit van Aziatische olifanten tot Aziatische zangvogels. “Hij heeft over de hele wereld gewerkt om de effecten te bestrijden van wat wetenschappers de zesde uitstervingsgolf noemen. Om massale uitstervingen tegen te gaan, waarbij tot een miljoen soorten met uitsterven bedreigd worden, zet Pagel alles op alles. Zijn vermogen om mensen samen te brengen om positieve verandering voor de natuur te creëren is meer dan inspirerend”, zegt dr. Robin Ganzert, president en voorzitter van Global Humane. ‘Er zijn er maar een paar
mensen die zulke bijdragen hebben geleverd aan de bescherming van diersoorten wereldwijd als Theo. Hij is een ware held voor dier en mens.”

De International Wolfgang Kiessling Prize for Species Conservation is in het leven geroepen ter ere van degenen die belangeloos inzetten voor een de natuur. Dit om degenen die belangrijk zijn op het gebied van natuurbehoudsacties, theorie en onderzoek onder de aandacht te brengen, en zo samen
positieve veranderingen teweegbrengen. “Er is eenvoudigweg geen hoger doel dan de bescherming en het behoud van ons meest waardevolle bezit in de wereld – het dierenleven. “Het is mij een grote eer en genoegen om deze prijs uit te reiken aan al diegenen die toonaangevend zijn op het gebied van natuurbehoud”, zegt Wolfgang Kiessling, president en oprichter van Loro Parque en de Loro Parque Foundation.

[Laafsekikker]

Jonge bedreigde nijlantilope geboren in de dierentuin van Keulen

Begin oktober werd in de dierentuin van Keulen een vrouwelijk jong dier van de zeldzame Weißnacken-Moorantilopen ofwel de nijlantilopen geboren. De vader is de vorige Keulse fokman, die in 2017 vanuit het Serengeti Park Hodenhagen naar Keulen kwam. Vorige week ging hij op aanbeveling van het European Conservation Program naar een dierentuin in Tsjechië om ook daar voor de nakomelingen van deze bedreigde diersoort te zorgen. In zijn plaats is reeds een nieuwe fokman naar Keulen verhuisd. Moeder “Cleo” kwam in 2018 vanuit de dierentuin van Leipzig naar Keulen. Ze is de afgelopen jaren regelmatig bevallen en is een ervaren moeder.

Mannelijke nijlantilopen hebben een zwarte vacht die wit gekleurd is in de nek. Hier komt de Duitse naam van deze antilopensoort vandaan. Vrouwtjes hebben een roodbruine vacht en zijn iets kleiner. nijlantilopen, ook wel mevrouw Gray's waterbokken genoemd, komen oorspronkelijk uit Zuid-Soedan en Ethiopië. Daar bevolken ze de Witte Nijldelta. Het zijn moerasantilopen die de randen van uiterwaarden volgen en zich voeden met moerasgrassen.

Zeer bedreigd - daarom is de kweek zo belangrijk
Volwassen dieren wegen 80 tot 120 kilogram. Hun schouderhoogte is 80 tot 105 centimeter, de lengte varieert tussen 135 en 165 centimeter. De Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN) vermeldt nijlantilopen op de Rode Lijst; ze worden in het wild als bedreigd beschouwd. De reden is vernietiging van hun habitats alsook de jacht. De laatste inventarisatie gaf iets meer dan 4.000 dieren aan, maar dat was tien jaar geleden. Er wordt aangenomen dat militaire conflicten ertoe leiden dat veel dieren worden gestroopt om strijders te bevoorraden. Dit maakt nakomelingen des te belangrijker voor deze zeer bedreigde soort. Er zijn twee andere dierentuinen in Duitsland die witnekveenantilopen houden.

[Laafsekikker]

Witte veren, fascinerende uitstraling: er is een kleine briluil uitgebroed in de dierentuin van Keulen

Eind juni van dit jaar kwam er een mannelijke briluil uit het ei in de dierentuin van Keulen. De ouders wonen sinds 2013 in het uilenklooster van de dierentuin en komen uit Zoo van Planckendael. De volwassenen hebben daar al meerdere kuikens grootgebracht en zijn zeer ervaren ouders.

De jonge vogel heeft zich vanaf de geboorte goed ontwikkeld. Hij is te herkennen aan zijn witte verenkleed. Alleen de delen van de kop en vleugels zijn donker gekleurd. Briluilen werpen hun witte verenkleed af rond de leeftijd van twee jaar. Volwassen exemplaren hebben een donkerbruine bovenvacht en de borst is lichtbeige. De grote, ronde kop, die 250 graden draaibaar is, is bij volwassen vogels donkerbruin.

Briluilen behoren uiteraard tot de uilenfamilie. Ze ontlenen hun verdere naam aan de witte kransen rond hun ogen. Hun spanwijdte bedraagt ​​maximaal 90 cm. De vogels bereiken een grootte van maximaal 50 cm en wegen tussen de 700 en 1.000 gram. Mannelijke en vrouwelijke dieren zijn extern niet te onderscheiden. De levensverwachting van briluilen ligt tussen de 17 en 20 jaar. Het zijn rustige en tamelijk vertrouwende dieren.

Het leefgebied van de briluilen, waarvan de populatie niet wordt bedreigd, strekt zich uit van het zuiden van Mexico tot het noorden van Argentinië. Het zijn zogenaamde standvogels, wat betekent dat ze vaste territoria hebben. Briluilen leven het liefst in dichte regenwouden. Ze worden ook af en toe aangetroffen in open bosgebieden en koffieplantages. De soort is een nachtelijke jager. Briluilen bespringen hun prooi en grijpen deze met hun klauwen. Vervolgens vliegen ze terug naar hun zitplaats om de prooi met hun hoofd naar voren op te eten. Op het menu staan ​​kleine knaagdieren, vissen, amfibieën, vogels en krabben.

[Laafsekikker]

Schattige klimexperts uit Brazilië - Rotsmoko's nieuw in de dierentuin van Keulen

De dierentuin van Keulen is onlangs terug begonnen met het houden van twee mannelijke Rotsmoko's. Ze wonen in het ‘Little South America House’ – in een kleurrijke wijk met onder meer Zuid-Amerikaanse hyacint- en blauwkeelara’s, agouti’s en rode brulapen. De dierentuin van Keulen biedt zo zelfs op grijze novemberdagen kleurrijke blikvangers.

Rotscavia's, ook wel moko- of bergcavia's genoemd, worden gevonden in het noordoosten van Brazilië. Het zijn knaagdieren. In hun gebied van herkomst bewonen ze droge, rotsachtige landschappen met lage struiken. De dieren zoeken beschutting in spleten of onder rotsblokken. Soms graven ze ook holen in de grond. Wat aan jou opvalt: In tegenstelling tot andere cavia's klimmen rotscavia's uitstekend en met uithoudingsvermogen - en niet alleen op rotsen, maar ook op bomen.

Vegetarisch
Het dieet van deze dieren, die nauw verwant zijn aan de Zuid-Amerikaanse capibara's, omvat bladeren, bloemen, knoppen, schors en af ​​en toe vruchten. Rotscavia's bereiken een hoofd- en lichaamslengte van 20-22 centimeter. Ze wegen tot 1000 gram en de langwerpige kop eindigt in een stompe snuit. De ogen bevinden zich relatief hoog in de schedel en de oren zijn relatief klein en rond van vorm. De poten zijn langer dan die van cavia's. De vacht is aan de bovenzijde grijsbruin, de buik varieert van witachtig tot geelbruin.

Rotscavia's vormen territoriale haremgroepen, dat wil zeggen dat een mannetje meerdere vrouwtjes in een vast gebied heeft. Na een draagtijd van ongeveer 75 dagen worden één of twee keer per jaar maximaal twee goed ontwikkelde jongen geboren. Hoewel er geen exacte populatieaantallen zijn voor rotscavia's, lijken de populaties stabiel en nog steeds groot. De soort wordt daarom geclassificeerd als niet bedreigd. De dierentuin van Keulen is van plan om op een later tijdstip een vrouwelijk dier binnen te halen en te gaan fokken.

[MennoPebesma]

Reuzenmiereneter (Myrmecophaga tridactyla) Ebeni is van de dierentuin van Keulen naar Kaunas Zoo verhuisd. Volgend jaar komt daar een mannetje van deze soort uit Zoo Bursa bij om een koppel te gaan vormen.

Coquerels kroonsifaka (Propithecus coquereli) mannetje Ziggy is tijdelijk naar Tierpark Berlin verhuisd. Beide vrouwtjes in Berlijn zitten zonder partner en de hoop is dat hij daar voor nakomelingen gaat zorgen. Zodra dat gelukt is komt hij terug naar Keulen. Om het overgebleven sifaka vrouwtje in keulen gezelschap te houden zijn twee mongozmaki's (Eulemur mongoz) uit Berlijn naar Keulen verhuisd.

Bron: Facebook Kölner Zoo

[Laafsekikker]

Welkom “Imara”: Sitatunga geboren in de Zoo van Keulen

Begin september werd in het 'hippodoom' van de Keulse dierentuin een vrouwelijke Sitatunga-antilope geboren. De dierenverzorgers gaven haar de naam “Imara”. In het Kiswahili betekent dit “de wilskrachtige”. De moeder is de elfjarige “Suri”, die in 2014 vanuit de Zoom-Erlebniswelt in Gelsenkirchen naar Keulen kwam. Ze is een zeer ervaren moeder. Vader “Voldemort”, acht, kwam in 2017 vanuit de Engelse Chessington Zoo naar deze Zoo aan de Rijn. Ook heeft hij meerdere malen nakomelingen gekregen. “Imara’s oudere zus”, de teef “Shari”, geboren in november 2021, woont bij hen. Meer dan 50 sitatunga's werden geboren in de dierentuin van Keulen, waar het houden van deze soort in 1983 begon.

Wonen bij het water, afkomstig uit Centraal-Afrika
Sitatungas, ook bekend als waterkudu, moerasbok of moerasantilope, zijn evenhoevige hoefdieren. Ze behoren tot de familie bovidae (Bovidae). Het leefgebied van deze antilopensoort strekt zich uit langs de rivieren en meren van Centraalwest-Afrika. De meest zuidelijke vertegenwoordigers komen voor in de Okavangodelta in het noorden van Botswana. De vrouwtjes van deze soort zijn helder roodbruin tot kastanjebruin. Ze hebben witte horizontale strepen en spikkels aan de zijkant en flanken. Volwassen mannetjes zijn ruig. De kleur is grijs tot chocoladebruin. Mannelijke dieren hebben hoorns die een lengte van ongeveer een meter kunnen bereiken. Met een lichaamsgewicht van 50 tot 100 kilogram en een schouderhoogte van 80 tot 100 centimeter hebben ze als volwassene een behoorlijk indrukwekkende verschijning.

De dieren leven meestal in haremgroepen met meerdere vrouwtjes en één bok. Sitatunga's worden in minder dan een jaar geslachtsrijp. Vrouwtjes kunnen elke negen maanden bevallen. De draagtijd bedraagt ​​gemiddeld 250 dagen. Beide geslachten hebben bijzonder lange en breed spreidbare hoeven. Deze zijn perfect afgestemd op hun moerassige leefgebied om zinken te voorkomen. De Sitatunga's brengen hun leven door in het papyrusstruikgewas rond moerassen, meren en rivieren. Het zijn goede zwemmers en kunnen zelfs duiken. Voedsel bestaat uit riet en alle soorten waterplanten. Tot de roofdieren behoren grote katten zoals leeuwen of luipaarden, Nijlkrokodillen en gigantische slangen. Sitatungas, die in vier ondersoorten zijn onderverdeeld, worden momenteel door de Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN) als “minst bedreigd” beschouwd, maar de populaties in het wild nemen gestaag af als gevolg van de jacht en de vernietiging van habitats. De populaties in Togo en Niger zijn waarschijnlijk al uitgestorven. De West-Afrikaanse bevolking, waar de voorouders van de Keulse dieren van afstammen, loopt het grootste risico.

Gecontroleerde verdeling voor gezonde bestanden
De dieren die in de dierentuinen van Europa worden gehouden, behoren allemaal tot de westerse ondersoort, die in sommige delen van het verspreidingsgebied al is uitgestorven. Het Europese Stamboek (ESB) voor deze ondersoort wordt bijgehouden door de Dierentuin van Keulen. Er zijn momenteel ongeveer 600 van de uiterst sierlijke dieren opgenomen in meer dan 60 dierentuinen in Europa. Het is een goed voorbeeld van hoe nauwe samenwerking tussen dierentuinen een gezonde populatie kan behouden.

[Laafsekikker]

“Lange nacht in het aquarium”

Goed nieuws voor de dierentuin van Keulen, net op tijd voor de “Lange Nacht in het Aquarium” aanstaande zaterdag: Vietnamese krokodilstaarthagedissen (Shinisaurus crocodilurus vietnamensis) zijn onlangs geboren in de terrariumafdeling. Er zijn in totaal acht sterke jonge dieren. Ze worden nu achter de schermen grootgebracht in de opkweekfaciliteit. Maar ze zijn deze zaterdag exclusief te zien tijdens de “Lange Nacht” – naast de oudere leden van de soort die de hele dag in het bezoekersgedeelte van het Keulse Aquarium verblijven.

Het behoud van de ernstig bedreigde Chinese krokodilstaarthagedissen maakt deel uit van de nieuwe ‘Vietnamazing’-campagne voor het behoud van soorten van de European Zoo Association (EAZA), een vereniging van meer dan 300 Europese dierentuinen. De dieren zijn een van de vlaggenschipsoorten van het ‘Vietnamazing’-initiatief. De EAZA intensiveert de bescherming van deze dieren in Vietnam en bevordert lokale maatregelen op het gebied van natuur- en milieueducatie. Daarnaast gaat het om het uitbreiden van het natuurbehoudsfoknetwerk en het ondersteunen van de maatregelen die zijn gepland door het Vietnamese Ministerie van Natuur en Milieu om de natuurlijke populaties van krokodilstaarthagedissen te vergroten. Voor dit doel moeten ook Europese nakomelingen worden teruggebracht. De jonge dieren die onlangs in de dierentuin van Keulen zijn uitgekomen, spelen hierin een belangrijke rol.

Handelen in plaats van te klagen
De afgelopen jaren zijn in Keulen 39 Vietnamese krokodilstaarthagedissen geboren. Velen van hen werden doorgegeven aan andere dierentuinen om het kweeknetwerk voor natuurbehoud uit te breiden en voor extra nakomelingen te zorgen. Dit is uiterst belangrijk. Inschattingen van het aantallen in het wild hebben aangetoond dat er in Vietnam nog maar ongeveer 150 wilde dieren over zijn, wat, gezien de aanhoudende vernietiging van habitats, veel te weinig is om deze soort in de natuur te laten overleven. Dit is precies waar dierentuinen een rol spelen met hun gecoördineerde fok- en terugkeerprogramma's voor natuurbehoud. Zij ondersteunen en geven vorm aan de bescherming van soorten als actieve doeners en soortwaarders.

18 november, 18.00 tot 22.00 uur: “Long Night at the Aquarium”
's Nachts met exotische dieren in het aquarium? Als u dat altijd al heeft willen doen, bent u op 18 november 2023 van 18.00 tot 22.00 uur in de dierentuin van Keulen aan het juiste adres. Want dan draait het dierentuinteam een ​​extra dienst – en laat de poorten van het aquarium langer open. Een van de hoogtepunten: het dierentuinteam biedt speciale voedersessies met commentaar aan. Op diverse informatiepunten kunnen jong en oud leuke ontdekkingen doen: Wat leeft er in een druppel water? Hoe ziet de huid van een haai eruit onder de microscoop? Waarom werpt een slang zijn huid af? Daarnaast zijn exotische kruipende wezens letterlijk van dichtbij te ervaren.

Dompel jezelf onder in het behoud van soorten
Tropische zeedieren, bijzondere reptielen en amfibieën en fascinerende kruipende wezens zullen opnieuw worden gepresenteerd. Er is ook spannende informatie uit de eerste hand en speciale inzichten in soortbescherming en kweekwerk. Het Keulse Aquarium is een ware schatkamer aan soorten met talrijke uiterst zeldzame dieren van over de hele wereld. Dit jaar ligt de focus op soortenbeschermingsprojecten in Vietnam, die het Keulse team onder leiding van aquariumconservator Prof. Dr. Thomas Ziegler timmert al jaren intensief aan de weg. De projecten worden gepresenteerd in een nieuwe tentoonstellingslook voor de “Lange Nacht”. De nakomelingen van de Vietnamese krokodilstaarthagedissen passen er perfect in.

Sfeervolle jazzmuziek van Kristina Brodersen en Tobias Weindorf en cocktails, drankjes en snacks ronden de avond in het aquarium af.

Tickets: www.koelnerzoo.de

[MennoPebesma]

Coquerels kroonsifaka (Propithecus coquereli) mannetje Ziggy is tijdelijk naar Tierpark Berlin verhuisd. Beide vrouwtjes in Berlijn zitten zonder partner en de hoop is dat hij daar voor nakomelingen gaat zorgen. Zodra dat gelukt is komt hij terug naar Keulen. Om het overgebleven sifaka vrouwtje in keulen gezelschap te houden zijn twee mongozmaki's (Eulemur mongoz) uit Berlijn naar Keulen verhuisd.

Volgens ZTL is Ziggy eerder deze maand in Berlijn overleden. Daarmee heeft in Europa alleen Chester Zoo nog een volwassen mannetje van deze soort.

[Boots]

Coquerels kroonsifaka (Propithecus coquereli) mannetje Ziggy is tijdelijk naar Tierpark Berlin verhuisd. Beide vrouwtjes in Berlijn zitten zonder partner en de hoop is dat hij daar voor nakomelingen gaat zorgen. Zodra dat gelukt is komt hij terug naar Keulen. Om het overgebleven sifaka vrouwtje in keulen gezelschap te houden zijn twee mongozmaki's (Eulemur mongoz) uit Berlijn naar Keulen verhuisd.

Volgens ZTL is Ziggy eerder deze maand in Berlijn overleden. Daarmee heeft in Europa alleen Chester Zoo nog een volwassen mannetje van deze soort.

Vandaag is dit bevestigd op de socials van Kolner zoo. Zeer triest. Ik neem dat het doek valt voor deze soort in Europa terwijl er met een aantal fokkoppels eerst een goede uitgangssituatie leek. Het is snel gegaan, jammer.

[nathalie]

Chester heeft wel een kleintje bij de kroon sifaka. Er is hoop...
Cotswold UK heeft de Cocqerel Sifaka (fout gespeld, ik weet het)

[MennoPebesma]

Chester heeft wel een kleintje bij de kroon sifaka. Er is hoop...
Cotswold UK heeft de Cocqerel Sifaka (fout gespeld, ik weet het)

Precies andersom . Chester heeft de Coquerels sifaka, Cotswold heeft de kroonsifaka.

[nathalie]

Chester heeft wel een kleintje bij de kroon sifaka. Er is hoop...
Cotswold UK heeft de Cocqerel Sifaka (fout gespeld, ik weet het)

Precies andersom . Chester heeft de Coquerels sifaka, Cotswold heeft de kroonsifaka.

Ow oei, hehe.
Wij gaan donderdag allesinds naar Chester, in de hoop het kleintje te zien.

[Tamandua046]

Vandaag weer eens in Kölner Zoo geweest:
- toch triest dat een van de sifaka’s reeds is gestorven tijdens de uitleen aan Berlijn. De overgebleven sifaka zit er een beetje troosteloos bij.
- urwaldhaus ligt er weer redelijk goed bij sinds de brand. Helaas is het meest interessante gedeelte met de vruchtenduiven en paradijsvogels nog afgeschermd, de laatste boomkangoeroe is reeds gestorven vorig jaar.
- veel focus op Vietnamese soorten in het reptielenhuis. In het aquarium dan weer veel soorten uit Madagascar. In het ongewerveldengedeelte komt een doorloop met soorten uit Madagascar, dit was al deels open met oa vrijlevende orb spiders, erg cool!
- er zijn 2 soorten mungo’s in de collectie!

-

[Laafsekikker]

50 jaar Madagaskar in de dierentuin van Keulen: uiterst zeldzame Mongozmaki's als nieuwe bewoners


Het Madagascarhuis in de dierentuin van Keulen viert zijn 50e verjaardag. Op 13 december 1973 werd het voor het eerst voor het publiek geopend – destijds onder de naam “Lemurenhaus”. Sindsdien is het een plek die keer op keer op een duurzame manier wordt gebruikt voor spannende dierobservaties, modern milieueducatie en baanbrekend onderzoek en soortbeschermingswerk. Ter gelegenheid van het jubileum zijn er nu mongozmaki's in het huis komen wonen. Het vijfjarige vrouwtje “Emena” en het 26-jarige mannetje “Newton” kwamen begin november vanuit de dierentuin van Berlijn naar Keulen.

Mongoz-maki's (eulemur mongoz) zijn een soort primaten uit de maki-familie. Ze komen voor in droge loofbossen in het noorden van Madagaskar en de Comoren. Ze zijn overdag en 's nachts actief en leven meestal in kleine familiegroepen. Hun dieet bestaat uit fruit, bloemen, nectar en bladeren. De kop-staartlengte bedraagt ​​maximaal 83 cm, het gewicht varieert tussen de 1,1 en 1,6 kg. Dierentuinbezoekers opgelet: mannetjes en vrouwtjes verschillen aanzienlijk - inclusief "Newton" en "Emena". Het mannetje “Newton” heeft een grijsbruine rugvacht, een donkere staartpunt, een roodbruine nek en baard en een grijze snuit. Vrouwtje “Emena” heeft een lichtere rugvacht, crèmekleurige buikvacht en een witte baard om haar te onderscheiden. Onder menselijke zorg kunnen de dieren wel 35 jaar oud worden.

Sterk toegewijd aan ernstig bedreigde diersoorten – dierentuinen ondernemen actie!
De Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN) classificeert mangoestmaki's als "ernstig bedreigd" in de Malagassische wildernis. De redenen zijn de vernietiging van habitats, bijvoorbeeld voor de landbouw of de productie van houtskool, maar ook de jacht door de extreem arme bevolking van de eilandstaat voor de kust van Oost-Afrika. Helaas wordt de natuur van Madagaskar als geheel ernstig bedreigd. Dit is des te tragischer omdat veel van de dieren op het eiland endemisch zijn, d.w.z. alleen in Madagaskar voorkomen.

De dierentuin van Keulen zet zich, samen met andere dierentuinen en onderzoeksinstellingen als onderdeel van de “Madagascar Flora and Fauna Group”, al jaren sterk in voor het behoud van deze unieke habitats. Informatie over dit engagement en de beschermingsprojecten op www.madagascarfaunaflora.org/.

Bescherming in dierentuinen en bescherming ter plaatse – beide horen bij elkaar
De dierentuin neemt tal van beschermende maatregelen – enerzijds in de dierentuin zelf en anderzijds in Madagaskar. In Keulen omvatten deze bijvoorbeeld kweekprogramma's voor het behoud van zeer zeldzame Malagassische vissen en vogels, die worden opgebouwd voor reservepopulaties voor latere repatriëring, evenals fondsenwerving en projecten voor milieueducatie. Er zijn ook wetenschappelijke onderzoeken gaande, bijvoorbeeld over voedings- of voortplantingsgedrag. Dit maakt het gemakkelijker om te begrijpen wat bedreigde diersoorten nodig hebben om zichzelf in het wild te beschermen.

De dierentuin van Keulen is ook lokaal actief in Madagaskar. De verantwoordelijke dierentuinconservator, Dr. Johanna Rode-White reisde naar het eiland om beschermingsprojecten te evalueren en beoordelen. Op basis hiervan ondersteunt de dierentuin van Keulen twee specifieke projecten:

· Hij financiert een onderzoeksstation in het zuiden van Madagaskar als onderdeel van herbebossingswerkzaamheden. De dierentuin van Keulen financiert ook lokale parkwachters die de resterende en herbeboste gebieden beschermen. Partner is de organisatie “Tropical Biodiversity Social Enterprise”.
· De dierentuin van Keulen ondersteunt een onderzoek van de Universiteit voor Diergeneeskunde van Hannover in het Anakarafantsika National Park, waar zowel Coquerel-sifaka's als Mongoz-maki's leven. Twee Malagassische promovendi onderzoeken het vermogen van verschillende makisoorten om verbrande bossen opnieuw te bevolken en zich te herstellen.

Dit alles wordt mogelijk gemaakt door de soortbeschermingseuro die de dierentuin in rekening brengt op elk dagticket voor volwassenen. Dierentuinbezoekers zijn dus soortgenoten!

50 jaar! Van het makihuis tot het Madagaskarhuis – een kleine reis door de tijd:
1967: Planning van het huis, aanvankelijk als tussengebouw voor het verouderde apenhuis op de plaats van de oude fazanterie.
13 december 1973: Opening van het “Lemur House”, nu gewijd aan lemuren. Naast 95 lemuren nemen ook 12 langoeren en 16 saki-apen hun intrek in het huis.
2009: De dierenverzorgingsgangen achter de faciliteiten worden toegevoegd aan de dierenverblijven, waardoor de oppervlakte aanzienlijk toeneemt.
1981: Twee zwart-witte vari's sieren het nieuwe logo van de dierentuin. Ze symboliseren de grote successen in het houden en kweken van lemuren.
2003: Baardapen komen binnen en de rasterbal wordt geïnstalleerd.
uit 2008: De laatste apen verhuizen naar het junglehuis voor de mensapen. Baardapen verplaatsen zich naar het verblijf aan de kop van het huis. Met de constructie van de hippodoom wordt het buitengedeelte van de op het hoofd gemonteerde faciliteit afgesneden. De baardapen verhuizen naar het junglehuis en er komen diverse Malagassische vogels, reptielen en kleine zoogdieren bij. Het huis heet vanaf dan het “Madagascar House”.
2019: Op initiatief van de verzorgers en met steun van de werkplaats wordt het verblijf in Madagascar een inloopnachtdierenverblijf met een gespreid dag-nachtritme
2022: Dankzij de soortbeschermingseuro kan het engagement van de dierentuin in Madagaskar worden uitgebreid met nog twee projecten.
2023: 50-jarig jubileum - Mongoz-maki's wonen in het huis.

[Laafsekikker]

Op kerstavond werd in de dierentuin van Keulen het Banteng-kalf “Joseph” geboren

Kweeksucces in de dierentuin van Keulen: Op 24 december - net op tijd voor kerstavond - werd een mannelijke Banteng (Bos javanicus) geboren op het stro in de veehouderij. De dierenverzorgers gaven de pasgeborene de naam “Joseph” – eventuele overeenkomsten met namen uit de Bijbel berusten op louter toeval. “Joseph” is vanaf het begin behendig en drinkt regelmatig de melk van zijn moeder “Ornella”. Het Banteng-kalf is vaak duidelijk zichtbaar voor dierentuingasten in de buitenruimte van zijn verblijf. Vader is stier “Buddy”. Hij kwam vanuit de dierentuin van Berlijn naar Keulen. “Buddy” is een indrukwekkend dier met een typische zwarte vachtkleur. De roodbruin gekleurde moeder “Ornella” komt uit de Hellabrunn Zoo in München. De groep Keulse bantengs omvat nu zes dieren. “Joseph” speelt veel met zijn halfzus “Wika”, die bijna even oud is en half november geboren is.

Foksucces is belangrijk: Aziatisch wild vee wordt ernstig bedreigd
Bantengs zijn bedreigde Aziatische wilde runderen. Ze wonen onder meer op de grote eilanden van Indonesië. De Internationale Unie voor het behoud van de natuur (IUCN) classificeert de wilde banteng als “bedreigd”. Tegenwoordig wordt de populatie geschat op tussen de 4.000 en 8.000 dieren – zij het in veel kleine, verspreide populaties. Een dalende tendens.

De belangrijkste oorzaken van de achteruitgang zijn de vernietiging van habitats, de introgressie van gedomesticeerd vee en veeziekten die door gedomesticeerd vee worden overgedragen. De dierentuin van Keulen zet zich in voor projecten voor het behoud van banteng ter plaatse als onderdeel van het programma 'Action Indonesia'.

[Laafsekikker]

Eerste samenwerking in Duitsland tussen een dierentuin en Species Survival Commission gründen Artenschutzzentrum
De Dierentuin en de Species Survival Commission richten een soortbeschermingscentrum op.

Nieuw jaar - nieuw initiatief: de dierentuin van Keulen breidt haar inzet voor de bescherming van de natuurlijke biodiversiteit verder uit. In samenwerking met de Species Survival Commission (SSC) van de Internationale Unie voor het behoud van de natuur/ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources (IUCN) zet de dierentuin van Keulen een Species Conservation Centre (CSS) op in Keulen. Het centrum zal belangrijke wetenschappelijke input leveren, het risico op het uitsterven van soorten beoordelen en de planning en implementatie van beschermende maatregelen versnellen. Het doel is om het verlies van prioritaire soorten een halt toe te roepen en hun toekomstig voortbestaan ​​te verzekeren.

Met meer dan 9.500 deskundigen is de Species Survival Commission 's werelds toonaangevende netwerk van soortenbeschermers en adviseert zij mensen over de hele wereld over wetenschappelijke, technische en praktische kwesties van het behoud van soorten. Het nieuwe centrum voor het behoud van soorten, gevestigd in de dierentuin van Keulen, zal het coördinatiepunt worden voor internationale inspanningen. Het SSC heeft met de soortenbeschermingscentra een internationaal partnernetwerk opgezet om ervoor te zorgen dat alle betrokkenen effectiever en intensiever samenwerken als het gaat om soortenbehoud. De samenwerking met de dierentuin van Keulen is de eerste in zijn soort in Duitsland. dr. Jon Paul Rodríguez, voorzitter van de Species Survival Commission, en prof. Theo B. Pagel, voorzitter van de raad van bestuur en dierentuindirecteur van de dierentuin van Keulen, hebben onlangs de oprichtingsovereenkomst ondertekend.

Dierentuin creëert functie van soortbeschermingsfunctionaris
“Dierentuinen spelen een belangrijke rol bij het behoud van soorten. Ze zijn op veel niveaus actief, waaronder: in milieueducatie, natuurbehoud, onderwijs en onderzoek, evenals in de implementatie van natuur- en soortbeschermingsprojecten in de landen van herkomst van de wilde dieren. De dierentuin van Keulen is hiervan een uitstekend voorbeeld. “Wij zijn des te blijer met de samenwerking”, aldus Dr. Jon Paul Rodríguez na de ondertekening. Prof. Theo B. Pagel benadrukt: “De dierentuin van Keulen is lid van de IUCN en is erg trots om hier in Keulen het Species Conservation Centre op te richten met de Species Survival Commission. Wij brengen mee wat ons onderscheidt: praktische kennis op het gebied van het houden en kweken van zeldzame soorten, jarenlange ervaring met het uitvoeren van soortenbeschermingsprojecten en specialistische kennis op het gebied van onderwijs en onderzoek.”

Wilde zwijnen en zangvogels als middelpunt
De Species Survival Commission is momenteel met partners in verschillende delen van de wereld aanvullende centra voor het behoud van soorten aan het opzetten - bijna allemaal in dierentuinen. Elk van deze centra heeft zijn eigen focus. De focus van de dierentuin van Keulen ligt nu op Aziatische zangvogels en wilde zwijnen. De taak van de dierentuin van Keulen zal zijn om de bedreigingsstatus van wilde zwijnen en Aziatische zangvogels te bepalen om erachter te komen welke soorten het meest actie nodig hebben. Hieronder valt ook het samenbrengen van betrokkenen bij dierentuinen en aquaria, botanische tuinen, natuurhistorische musea en NGO's op het gebied van natuurbehoud om gezamenlijk plannen voor soortenbehoud te ontwikkelen in lijn met de One Plan Approach. Verdere doelstellingen zijn onder meer de overdracht van kennis over de focussoort onder experts en public relations-werkzaamheden op het gebied van soortbescherming. Speciaal voor dit doel is door de dierentuin van Keulen de functie van soortbeschermingsfunctionaris in het leven geroepen. De ervaren bioloog Dr. Mattias Markolf. “Het Species Conservation Centre fungeert als katalysator voor gecoördineerde beschermingsmaatregelen voor bedreigde dieren in het wild. “Het netwerken en ondersteunen van experts en belangengroepen voor bepaalde bedreigde diersoorten is een sleutel tot effectieve dierbescherming in de toekomst”, zegt Markolf, uitkijkend naar zijn nieuwe taken.

De focus ligt op wilde zwijnen en Aziatische zangvogels, omdat het team van de dierentuin van Keulen al over uitgebreide expertise beschikt op het gebied van deze soorten en hun verspreidingsgebieden elkaar overlappen. Dit is hoe de dierentuinconservator Dr. Johanna Rode-White bijvoorbeeld, voorzitter van de IUCN SSC Wild Pig Specialist Group. Ze zal nauw samenwerken met het Species Conservation Center. Daarnaast werkt de dierentuin van Keulen al jaren intensief samen met David Jeggo, voorzitter van de IUCN SSC Asian Songbird Trade Specialist Group (ASTSG). Ook beschikt de dierentuin over uitgebreid onderzoek en praktijkkennis op het gebied van zangvogels. Dierentuinvogelspecialist en curator Bernd Marcodes zal hierbij extra ondersteuning bieden.

De sponsors van het nieuwe soortbeschermingscentrum in de dierentuin van Keulen zijn onder meer: de Paul Riegel Foundation, aan wie de Keulse dierentuin hiervoor graag wil bedanken.

[MennoPebesma]

Perzische panter Datis is van de Kölner Zoo naar Wilhelma Stuttgart verhuisd. Hierdoor komt er in Keulen ruimte vrij voor een nieuw jong vrouwtje. Zij zal binnenkort uit Nordens Ark naar Keulen verhuizen en gekoppeld worden aan mannetje Grom. Datis is geboren in DierenPark Amersfoort en heeft daarna ook nog meerdere jaren in de Beekse Bergen gewoond.

Bron: Facebook Kölner Zoo

[Laafsekikker]

“Vietnamazing”: de dierentuin van Keulen presenteert een nieuwe soortbeschermingscampagne
De dierentuin van Keulen lanceert samen met partners een nieuwe, internationale soortbeschermingscampagne om de unieke fauna van Vietnam te behouden. Met de naam ‘Vietnamazing’ draagt ​​het initiatief de liefde voor het Zuidoost-Aziatische land en zijn fauna in zijn naam. Het begon begin dit jaar en zal zich de komende 24 maanden concentreren op Vietnam, een van 's werelds hotspots op het gebied van biodiversiteit. De campagne van de European Association of Zoos and Aquariums (EAZA) werd gelanceerd door de experts van de dierentuin van Keulen, de dierentuinen van Leipzig en Mulhouse en de Zoological Society for Species and Population Protection (ZGAP) als kernteam.

De dierentuin van Keulen is al jaren actief in het behoud van de natuurlijke ecosystemen van Vietnam. Ze runt samen met het Instituut voor Ecologie en Biologische Hulpbronnen (IEBR) als partnerorganisatie een natuurbeschermingscentrum in het noorden van het land. Dit resulteert in belangrijke empirische waarden die Prof. Theo B. Pagel, directeur van de Keulse Dierentuin, en Prof. Dr. Thomas Ziegler, curator en hoofd van de natuurbeschermingsprojecten van de dierentuin in Zuidoost-Azië, zal betrokken zijn bij het "Vietnamazing"-initiatief. De dierentuin van Keulen heeft al ongeveer 20.000 euro aan het campagnebudget gestort. Het ondersteunt aanvullende lokale projecten met behulp van zijn soortbeschermingseuro.

Een verscheidenheid aan maatregelen die met elkaar verweven zijn
De Europese campagne heeft tot doel zoveel mogelijk geld in te zamelen door middel van fondsenwerving om de talrijke maatregelen te financieren die de unieke flora en fauna van Vietnam beschermen. Dit omvat onder meer communicatie- en milieueducatieprogramma's, lobbyen en netwerken van internationale actoren, verder onderzoek naar de ecosystemen van Vietnam en het verstrekken van fondsen, technologie en knowhow voor concrete beschermingsmaatregelen. Dit omvat bijvoorbeeld het opzetten van natuurbehoudsfokkerijen in dierentuinen zowel in Europa als in Vietnam, zodat dieren van bedreigde diersoorten later in het wild kunnen worden vrijgelaten om de natuurlijke populaties te versterken. Aan de andere kant worden ook projecten in Vietnam zelf ondersteund: van de financiering van inventarisatieprojecten tot het voorbereidende werk voor de inrichting van beschermde gebieden in coördinatie met de Vietnamese overheid. De nadruk zal in eerste instantie liggen op negen belangrijke soorten: de ernstig bedreigde landslakkensoort Bertia cambojensis, de weinig bekende, pas onlangs ontdekte Nuichua wandelende tak, de zwartvinzuiger, evenals Vietnamfazanten en gibbons. Als het om amfibieën en reptielen gaat, zijn het Vietnamese krokodilsalamanders en moskikkers, maar ook krokodilstaarthagedissen en de Annam-stroomschildpad, die waarschijnlijk al in het wild is uitgestorven, waarvoor bijzonder intensieve beschermingsmaatregelen moeten worden genomen.

Prof. Theo B. Pagel: “Vietnam is een wondere wereld van biologische diversiteit. Een derde van alle soorten die daar leven, is endemisch. Dat betekent dat ze alleen daar verschijnen. Er worden voortdurend nieuwe soorten ontdekt. Helaas worden velen volgens de Internationale Unie voor het behoud van de natuur met uitsterven bedreigd. Met hun gezamenlijke EAZA-campagne lanceren dierentuinen een zeer effectieve, internationale missie om Vietnamese dieren te beschermen.” Prof. Dr. Thomas Ziegler: “Tegenwoordig zijn dierentuinen belangrijke spelers in de bescherming van soorten en brengen ze veel macht op straat. Of het nu gaat om natuurbehoudfokprogramma's of natuurbeschermingswerk rechtstreeks ter plaatse met partners in mondiale soortenbeschermingsnetwerken. Samen met vele andere actoren breiden we specifiek en met grote praktische relevantie de beschermingsprogramma's uit voor zoogdieren, vogels, reptielen, amfibieën, vissen en de vaak verwaarloosde ongewervelde dieren zoals slakken en insecten in Vietnam. Het is belangrijk om de Zuidoost-Aziatische soortenschat voor toekomstige generaties te behouden.”

Voor het eerst vertoond: tv-documentaire “Vietnam’s Secret North”
EAZA's “Vietnamazing”-campagne werd gisteren gepresenteerd tijdens een filmpremière in Duitsland. De tv-documentaire “Vietnam's Secret North – In the Kingdom of the Mountain Rainforests” werd vertoond (een coproductie van Skyland Productions, Catkin Media en Flying Pangolin Film met ORF in samenwerking met arte, DocLights/NDR Naturfilm en ORF-Enterprise – eerst uitzending: 12 en 13 maart bij arte). De film portretteert Vietnam, een van de meest soortenrijke landen ter wereld. Het filmteam onder leiding van auteur Heike Grebe maakt gebruik van gedurfde expedities naar afgelegen gebieden en geavanceerde geluids- en cameratechnologie om spectaculaire beelden van uiterst zeldzame dieren vast te leggen. Om deze exotische dieren, die vaak alleen op zeer afgelegen en nauw afgebakende plaatsen leven, te kunnen vinden en filmen, werd gebruik gemaakt van de kennis en netwerken van de Vietnam-experts van de Keulse dierentuin.

“Thomas Ziegler is de toonaangevende expert als het gaat om de reptielen en amfibieën van Vietnam”, meldt Heike Grebe, auteur van de documentaire. “Zelf ontdekte hij veel nieuwe soorten, bijvoorbeeld de krokodilstaarthagedis. Thomas Ziegler en zijn team van de dierentuin van Keulen hielpen ons ideeën voor dierenverhalen te ontwikkelen en brachten ons in contact met hun Vietnamese partnerorganisatie, de IEBR. Met hun hulp konden we überhaupt beginnen met filmen in Vietnam, omdat we professionele ondersteuning nodig hebben om toestemming te krijgen om in de natuurgebieden te filmen”, legt Grebe uit.

In het Melinh-biodiversiteitsstation, dat wordt ondersteund door de dierentuin van Keulen, financierde het filmteam de bouw van een groot buitenverblijf om de ernstig bedreigde krokodilstaarthagedissen te houden. In deze faciliteit konden ze de gevoelige reptielen filmen zonder ze te belasten. Dit betekende dat deze unieke dieren voor het eerst voor de Duitse televisie konden worden gefilmd. De ernstig bedreigde Vietnamese krokodilstaarthagedis wordt zowel in het Melinh Station als in de dierentuin van Keulen gereproduceerd; Een van de campagnedoelen is het versterken van de verzwakte populaties in de natuur; er leven nog maar een paar dieren in de bossen van Noord-Vietnam.

[Laafsekikker]

Nieuwe tapir in de dierentuin van Keulen: “Mendoza” ist da
Een nieuwe toevoeging aan het Zuid-Amerikaanse deel van de dierentuin van Keulen. Sinds december woont daar de mannelijke laaglandtapir (Tapirus terrestris) “Mendoza”. Hij is 13,5 jaar oud, is geboren in een dierentuin in Engeland en kwam op tweejarige leeftijd naar Safaripark Beekse Bergen, Nederland. Op achtjarige leeftijd verhuisde “Mendoza” naar de Neuwied Zoo. Omdat hij daar niet goed overweg kon met de vrouwelijke tapir, zochten de verantwoordelijken een nieuw huis voor hem - en vonden dat een paar kilometer stroomopwaarts in Keulen.

Na een korte gewenningsperiode kan “Mendoza” uitstekend overweg met de twee vrouwelijke tapirs uit Keulen – “Siri” en “Rubia”. Er zullen echter geen nakomelingen zijn. Het fokprogramma voor laaglandtapirs ligt momenteel grotendeels stil. Alleen dieren die nog niet genetisch vertegenwoordigd zijn in de populatie mogen zich voortplanten. Om nakomelingen te vermijden werd “Mendoza” in Neuwied gecastreerd. Hij moet zich dus puur door zijn gedrag en karakter laten gelden bij de vaak grotere en zwaardere vrouwelijke tapirs – die goed of minder goed kunnen werken.

“Mendoza” – knuffelig en goed gebouwd
“Mendoza” is een knappe, middelgrote en goed geproportioneerde mannelijke tapir. Hij is vaak knuffelig tegenover de dierenverzorgers, laat zich graag krabben en is vaak actief in de buitenruimte. Op het eerste gezicht lijken tapirs op varkens. Hun nauwste biologische verwanten zijn echter paarden en neushoorns. Tegenwoordig zijn er nog vijf tapirsoorten op aarde: de laaglandtapir, bergtapir, Midden-Amerikaanse tapir en de Kabomani-tapir in Midden- en Zuid-Amerika, evenals de zwartrugtapir in Zuidoost-Azië.

Vrouwelijke kracht: Vrouwtjes zijn langer en zwaarder
De dierentuin van Keulen houdt sinds 2008 weer laaglandtapirs. Zij zijn de grootste van de drie Zuid-Amerikaanse tapirvertegenwoordigers. Mannetjes bereiken een hoofd- en romplengte van 205 centimeter, vrouwtjes tot 220 centimeter. Deze laatste zijn dus langer. Laaglandtapirs bereiken een schouderhoogte van 77 tot 108 centimeter. Het gewicht varieert tussen de 150 en 250 kilogram. Vrouwtjes zijn meestal 25 tot 100 kilogram zwaarder dan mannen.

Tapirs zijn tamelijk gedrongen en zeer gespierd. De benen zijn gedrongen en kort. De vacht is gekleurd van lichtbruin tot zwartbruin. Op de nek wordt een vlezige rand gevormd. Bij tapirs zijn de neus en de bovenlip samengegroeid en vormen ze een kleine grijpslurf die de dieren gebruiken om voedsel te lokaliseren en te consumeren. Tapirs eten voornamelijk bladeren. Er zijn ook waterplanten, knoppen, twijgen en af ​​en toe vruchten.
De laaglandtapir komt voor in grote delen van Zuid-Amerika ten oosten van de Andes. Hij leeft voornamelijk in het Amazonebekken, in de noordelijke Llanos- en zuidelijke Pantana-gebieden. Laaglandtapirs geven de voorkeur aan tropische regenwouden, waar ze in de buurt van rivieren, meren of moerassen leven. In sommige gevallen bewonen ze ook meer open landschappen, maar deze moeten worden afgewisseld met struikgewas. De laatste tijd waagt de laaglandtapir zich, als gevolg van ontbossing in tropische bossen, vaker in plantagegebieden, die hij gebruikt om voedsel te zoeken of als corridor tussen verschillende bosgebieden. Vanwege de voortdurende vernietiging van het leefgebied en de intensieve jacht wordt het geclassificeerd als “bedreigd” met afnemende populaties.

De tip voor het weekend – laatste spurt bij de China Lights
De avond China Lights in de dierentuin van Keulen loopt tot aanstaande zondag 28 januari. Informatie & tickets op www.koelnerzoo.de.