Het artikel (Van 29 mei) staat achter een betaalmuur, dus bij deze:
Tevens voor de liefhebbers ook nog een recenter interview waar de eigenaar uitleg geeft en waar ook de streeftdatum van aug-sep word genoemd:Na vijftien jaar gaat reptielenzoo Serpo weer open. ‘Freek Vonk is hier ooit nog begonnen’
Na een sluiting van bijna vijftien jaar gaat reptielenzoo Serpo deze zomer weer open voor het publiek. Directeur Walter Getreuer heeft alle financiële middelen - ook zijn persoonlijke - moeten aanboren om zijn levenswerk in stand te houden.
In 1982 startte Walter Getreuer in Delft met de in slangen, hagedissen, schildpadden en spinnen gespecialiseerde dierentuin. Maar die moest in 2009 plaats maken voor de aanleg van een spoortunnel. De reptielenzoo verhuisde voor vijf jaar naar de Binckhorst in Den Haag, maar heeft nu zijn definitieve bestemming gevonden in een voormalige drukkerij op bedrijventerrein Plaspoelpolder in Rijswijk.
Getreuer - fleecetrui met Serpo-logo - leidt zijn bezoek opgewekt en enthousiast rond op de begane grond van het gebouw, dat hij kocht uit het faillissement van een drukkerij. De directeur heeft tegenslag in soorten en maten het hoofd geboden en is vol vertrouwen dat zijn geesteskind de inspectie, die voor vandaag op de agenda staat, glansrijk zal doorstaan. ‘Dan duurt het nog een week of acht voor de rapporten zijn opgemaakt en kunnen we op 1 augustus de eerste bezoekers ontvangen.’
verduurzaming
In de afgelopen jaren heeft hij met een zestal medewerkers, stagiaires en vrijwilligers – ‘Freek Vonk is ooit nog bij ons begonnen’ - het nieuwe onderkomen flink verbouwd. Op de begane grond zijn vijftig terraria ingericht die onderdak moeten bieden aan een keur van slangen, hagedissen, krokodillen en één soort geleedpotigen: de zigzag-boomspin die zo groot is als een handpalm. Amfibieën komen er pas later. ‘Dit is de eerste fase, als we weer open zijn en er weer geld binnen komt, komt er op de eerste etage nog een tropische kas en een speelhoek en een ruimte voor congressen. In de tussenliggende ruimte komt horeca en daarnaast komen er verblijven voor dieren uit Europa en Australië.’
Serpo heeft ook flink verduurzaamd. Het verwarmingssysteem werd vervangen door pelletkachels. Er kwamen zonnepanelen, waarvoor het dak weer moest worden verstevigd. De isolatie was niet op orde, wat niet handig bleek toen de energiecrisis uitbrak. Steeds was er wel iets: zakenpartners kwamen en gingen of was een wisseling in een gemeentebestuur reden om vergevorderde vestigingsplannen alsnog te blokkeren, hield de verzekering de hand op de knip of haakte de bank na veelbelovend overleg toch af.
inkomsten
Getreuer miste in die periode de inkomsten uit toegangskaarten van de dertigduizend bezoekers die Serpo jaarlijks trok. Op alle mogelijke manieren probeerde hij inkomsten te genereren en kosten te beperken. ‘De inboedel van ons kantoor heb ik voor vijfhonderd euro bij een veiling gehaald.’ Hij ving in beslag genomen reptielen en amfibieën op - daarvoor krijg je een vergoeding - maar tijdens corona waren dat er minder dan normaal. Ook organiseerde hij tentoonstellingen en verhuurde hij zich als deskundige. Hij leverde gifklieren van gestorven dieren, eieren en embryo’s voor stamcelonderzoek aan wetenschappelijke instellingen.
Maar ondanks de bereidheid van zijn ouders om de erfenis ‘met de warme hand’ beschikbaar te stellen, was het financieel een enorme puzzel. ‘Ik heb de spaarrekening van mijn vrouw geplunderd en mijn pensioenpot leeggehaald’, illustreert hij. ‘Bij dit soort projecten ben je het point of no return snel voorbij.’
Voor een geboren optimist zijn dat echter nauwelijks kwesties: ‘Tegenslag is een uitdaging, schouders er onder en voort!’ Enthousiast legt hij uit hoe hij volgens een zelfontwikkeld procedé en dito machine de platen produceert waarmee de verblijven van de dieren zijn bekleed.
Tonnen cement, beton, sloophout, golfplaten en andere afvalmaterialen, die de directeur links en rechts op de kop tikte, creëren de sfeer van een verlaten mijn. Met rubberen mallen fabriceerde hij met zijn medewerkers - ‘deels mensen met afstand tot de arbeidsmarkt’ - betonnen palen in de vorm van bamboestaken en houten balken. Zelfs de structuur van termietenheuvels wist hij te imiteren.
Tegelijkertijd voldoen de verblijven aan de hoogste veiligheidseisen om te voorkomen dat gifslangen wegglippen. ‘Je wilt geen ellende creëren.’ Getreuer demonstreert het systeem dat hij heeft bedacht om de zestig kilo wegende ruiten snel om te kunnen klappen, zodat de binnen- en de buitenkant veilig en gemakkelijk kunnen worden schoongemaakt.
vervuiling tegengaan
Hoewel de betonmolen nog draait, een medewerker met een heftruck big bags met stenen en aarde verplaatst en stapels golfplaten wachten op verwerking, is een deel van de verblijven al bewoond. Kaaimannen, schildpadden en een grote python hebben hun definitieve bestemming al gevonden. ‘Die waren te groot om langer in een tijdelijke verblijfplaats te zitten’, verklaart Getreuer, terwijl hij een met graffity en een Cubaanse vlag gedecoreerd verblijf passeert.
De verblijven zijn gerangschikt naar werelddeel; in de Amerika-afdeling wandelt een gilamonster, een kloeke hagedis met een stompe staart en een giftige beet, vlak voor de ruit voorbij. ‘We hebben de verwarming zo aangelegd dat dieren als ze een warm plekje zoeken goed zichtbaar zijn.’
In elk verblijf is een flinke bak water aangebracht, zodat de dieren kunnen zwemmen. Het water wordt met een pomp, die Serpo ook zelf ontwikkelde, door een goot gevoerd waar de tropische planten het water filteren, zodat het kan worden hergebruikt.
In de vijver waar een paar alligatorschildpadden dobberen, zwemmen gestreepte cichliden – kleine vissen – die de voedselresten van de schildpadden opeten en zo de vervuiling van het bassin tegengaan. Zelf hebben ze weinig te vrezen; de schildpadden eten veel grotere vissen, ratten en andere beesten die ze te pakken kunnen krijgen.
autodidact
Getreuer - ‘Ik ben een autodidact’ - vertelt met vaart en smaak over de dieren. ‘Wist je dat een adder zijn hele leven zo’n beetje doorbrengt op één vierkante meter?’, relativeert hij het leven in gevangenschap voor een slang. ‘Krokodillen zijn zo honkvast dat mannetjes hun leven slijten op en bij een strandje van niet meer dan 25 meter. In hun territorium tolereren ze alleen jonge dieren en vrouwtjes.’
De beesten zijn zo aan hun omgeving gebonden dat er gevallen bekend zijn van volwassen krokodillen die zich in een dierentuin naar de bodem van de vijver lieten zakken en daar verdronken.
Na een ‘ernstig gesprek’ met zijn ouders brak Getreuer de studie elektrotechniek aan de TU-Delft af om zich helemaal te wijden aan reptielen, amfibieën en andere dieren met een wat beperkte aaibaarheid. ‘Als schooljongen besteedde ik mijn zakgeld al aan boeken en andere documentatie over deze dieren, om er zoveel mogelijk over te weten te komen.’
Trots vertelt hij hoe hij ‘als eerste in Nederland’ de donkere tijgerpython verleidde tot voortplanting. Om de ideale omgeving te creëren, had hij precies uitgezocht hoe temperatuur en vochtigheid in hun natuurlijke omgeving waren, wat de slangen mogelijk aten en wanneer. Hij beschikt over een technische knobbel én twee rechterhanden en dat komt nog steeds goed van pas.
schoon houden
Later reisde hij de wereld over om met eigen ogen de biotoop, de leefomgeving, te zien waar amfibieën en reptielen zich ophouden. Dat was niet altijd even romantisch: ‘Op de Balkan heb ik gezien hoe schildpadden zich in een wolk van vliegen verzamelden op de plaats waar een slachterij zijn afval in de rivier loosde. In Sri Lanka en Gambia scharrelden varanen rond tussen het afval van restaurants.’
Cobra’s zijn echte cultuurvolgers, weet Getreuer, waar mensen gaan, komen deze gifslangen: ‘Mensen zijn slordig met afval en dat trekt muizen en ratten aan en op hun beurt lokken die weer cobra’s. Als mensen mij bellen dat ze steeds slangen vinden in hun vakantiehuis in Frankrijk of Spanje en vragen wat ze moeten doen, vertel ik ze altijd dat ze de omgeving schoon moeten houden.’
Vandaag komt de inspectie op bezoek. Als die groen licht geeft, kan reptielencentrum Serpo na vijftien jaar weer open. ‘Freek Vonk is hier ooit nog begonnen.
https://www.nporadio1.nl/fragmenten/lan ... ers-lokken
